Jas nemav ni zelba niti mi bese do odnosi vo tie moment I koga mi se slucija spontani te abortusi mm ostavil na mene koga jas ke sum podgotvena psihicki da imame odnosi
Јас имав породување со провокации и киретажа во 24 недела. Не можев да си дојдам у себе едно добри 2-3 месеци, особено бидејќи беше одмината бременост, јас чувствував и мрдање на бебето и слика имам од 4д со фацуле и се... никогаш нема да го преболам. Уште ми е тешко на моменти, иако еве пак сум бремена сега - не е исто и тоа секогаш ќе биде првото. Околу односите - и покрај тоа што беше претежок период, ние имавме односи околу 2 недели по породувањето. Немаше свршување внатре (иако беше незаштитен однос), понежно беше и некако го гледавме и двајцата како спојување и емотивно, покрај физичко. После 7 месеци пак почнавме да се обидуваме за бебе и од првиот месец се фати. Ти препорачувам да се опуштиш и да продолжиш да размислуваш за себе, за тоа што ќе те прави среќна во идниот период, поминувај повеќе време со сопругот, шетајте, излегувајте и уживајте во животот. Тоа што е за нас, ќе го добиеме во свое време.
Kога ке прочитам ваква тажна приказна секогаш ми текне на мојот ангел на небото..како ми се ближи терминот кога требаше да се роди неможам да дишам се гушам..ама како и да е се радуваам што пак си успеала и овој пат Господ да е со вас до крај!! Ве гушкам и се тешам дека и јас во скоро ке бидам мама..
Ќе бидеш, како нема да бидеш! Немој да се сомневаш во тоа. Имај верба и се до тој ден - уживај во животот.
Било поминало само позитивни мисли по 6месеци пак ке си останеш јас до 33недела го носев и на крај морав да го абортирам, се породив природно болката никогаш нема да помини ама гледај понатака во животот се ке биде .. ти посакувам се најубаво позз
Фала ви многу на сите ми значи многу, и јас си велам не било за нас, Господ така сакал, и после си велам е оти мене така, да не згрешив нешто, дане ова, дане она... Нема крај само во круг се вртам. Па после си велам ако требало вака да биди поубо што е сега порано, а не покасно, нз што да мислам поќе... Ама уште рано е, време треба...
Само шо ќе речев, ова важи за сите - не само за тебе. Луѓе многу подобро е порано, отколку покасно во бременоста. Никогаш не ги разбирав оние што ми викаа - загуба си е загуба, исто е дали во 6 недела или во 6 месец. Не е така. Во 6 недела ти само што си дознала дека си бремена, ниту си се приврзала за бебето (кое во тој момент е едвај 3-4 милиметри), ниту си почнала да кроиш планови за иднината, ниту си го почувствувала во стомакот, ниту ред други работи. Кога останав бремена сега вториот пат (практично трет, бидејќи пред 6 години имав несакана бременост која испадна дека е биохемиска, дента кога дознав - прокрварив) се молев, буквално се молев и во црква - ако нешто не е во ред со плодот, да се дознае сега, порано и да се заврши без галами и без стресови. Подобро така, отколку да доживуваме трауми невидени во поголемите месеци, да раѓаме мртви бебиња и да клукаме хормони за да не ни потече млеко. Тие што го поминале ова - знаат најдобро. Не велам дека спонтан абортус не е стресно искуство, е, но треба да размислите дека доколку може да се бира од двете зла - помалото е оваа природна селекција, спонтан абортус.
Ах душо колку си само во право..секој збор ти е точен и верувај дека многу повеќе боли кога ќе го родиш во 6месец и тоа го гледаш мало човече како мрда се бори за живот ама превише е мало...уште му ги осеќам ноџињата како излегуваа од мене...ајде доста солзи...во скоро време Господ ке не награди со живи и здрави бебуши...
Загуба во доцна и рана бременост нее иста. Искусив и едното и другото,во доцна осеќаш клоцање, икање како искача од тебе а додека во рана те успиваат и толку. Во едната се мачиш со млекото со крварење 40 дена а другава ништо не осеќаш нит болка нит ништо. И душевно е различно и тоа многу. Туку сакам да прашам на резлутатот од киретажата пишува причина зашто настанал спонтан? Кај мене беше дијагноза blihted ovum,а резлутат од киретажа немам уште.
Nez dali e isto ili ne jas imav dva Rani spontani abortusi bez kiretazi I grutki grutki krv gledav Kako izleguvaat od mene grozno bese ne mi davaa no nesto protiv bolki dr me ostavija sama da se iscistam
Здраво мила... Многу ми е жал знам како е јас имав спонтан во почеток на 9та недела. Слушнавме срценце недела претходно и после ме фатија болки и на доктор веќе немаше срцева акција. Тешко е ама ќе помине верувај време лечи се... Ќе ти станува полесно со тек на време и ќе добиваш сила и надеж за нов почеток. За односи и мене ми кажаа после 2, 3 недели но јас до добивање на следен циклус немав ништо. Сепак сме разранети внатре и подложни на инфекции и мислам дека најмалку еден месец е најдобро да се почека. И физички и психички да се вратиме колку толку во нормала. Мој совет е да почекаш еден месец и после уште еден месец пазење и веќе по 2 месеци од киретажата можете пак да пробувате ( ова мене ми беше кажано со оглед на тоа дека била мн рана бременост). Со лесно и ако ти треба подршка или само муабет тука сум.
Различно е, а уште подобро што немало потреба од киретажа. Секако дека е болно, но неспоредливо со губење на бебе во 6,7,9ти месец. Еве @monik55 убаво спореди.
Првиот пиев трондони за болки што имав тоа беше страшно. Сега ништо ни б од болка нит на боловање бев дури будала ме правеа. Крварење 1 саат и толку. Господ сите ќе не дарува со дечиња само трпение. Колку цуцли и шноли сум фрлила ниту јас незнам.
А зошто ги фрлаш?? Немој да не ти е криво еден ден! ^^и јас мислев се што сум купила ќе заврши во канта ама не било така, да дадам/фрлам немам срце, ама на моето да користам не ми смета, нема што да ми пречи да се потсетам на нив, ниту ми е шубе, а тука е и фактот дека тие не ни ги помирисале сите тие ствари..
И кај мене немаше потреба од киретажа сама се исчистив но во право сте многу повеќе боли да го нисиш да го осеќаш и на крај мртво да го родиш, секако боли, пече , јас сеуште не можам да го преболам иако беше во 5 недела , но така требало и мораме понатаму, проблем е што не знам од што настана бидејки бев со инвитро никој не ме ушати на понатамошни испитувања и сега сама ке си правам на трансфузиологија на имунологија и ману ако успеам да земам упат бидејки не се многу спремни и не знам дали ке знаат точно да ми ги извадат упатите.
I jas bev so invitro I moj sovet ti e napravi si I histeroskopija all nemas napraveno I ispitaj I vit d I ogtt test so insulinemija
А пак моите стојат до мене на спална и секој ден ги гушкам и се молам што побрзо да му ги облечам на негово братче/сестриче.. неможам ништо да фрлам душава не ми дава..
Дали вие што сте пиеле овунорм сте имале некои симптоми?? Добивање порано? Болки во период на овулација?
Јас ги пиев сега правам пауза ке ги почнам 3 месеци пред наредно инвитро , немав симптоми никакви освен болка во желудник , мн ми беа јаки ***
Фала ти на одговор. Мене ми ги дадоа по спонтаниот ама еве денес 24 ден оф циклус а ко да добивам па чудно ми е.. а претходните 2 циклуса не пиев и си добивав нормално на 29, 30 дена.. Во периодот на овулација имав пресилни болки за кои по контрола кај гинекологот ми беше кажано дека е од овунормот... исто и јас имав болки во желудник ама ете гледаш не го поврзав со тоа.. и јас ќе ги прекинам по се изгледа...
