Немам намера ниеден стан да кречам, освен ако не направам штета. Логично е дека чим нешто се користи, се троши. Јас споредувам со рент а кар. Ако изнајмам кола и ја рентам еве 10000км (со мојата 10-15 000 годишно поминувам), а со 0 сум ја земала, не може од мене да бараат со 0км да ја вратам. Тие 10 000 км подразбираат трошење на гуми, филтри, масло итн. Можам да покријам штета ако пушам во колата и со пикавец направам дупче. А не зошто се трошеле гумите. Така и со станот. Не живеам гратис, плаќам за да живеам/користам. Не е моја работа одржување и реновирање. Освен ако јас не оштетам нешто, нормално. Амортизација си е на сопствениците, а тоа си имам и на хартија, за секој случај. Првиот стан беше речиси празен, ама јас и бившиот итно баравме стан, а немавме за да го опремиме одма, па затоа се нафатив на таков. Во овој и бојлерчето во кујна ги замолив да си го извадат затоа што машина ставив таму и ми сметаше. Се' си е мое, рентам ѕидови, елементи во кујна и локација
Заклучок: Никогаш не вели никогаш за ништо во животот. Самиот живот те тера поинаку да размислуваш од некогаш дури може одеднаш и цел мајндсет да ти се смени, дури да не се препознаеш што се вика. Затоа и ја избегавам да речам за нешто "никад", зашто не знаеш што све не може да ти приреди животот.