На некој може му е. Не наоѓа задоволство (сеуште или никогаш нема) да биде домаќинка или мајка. Што има чудно тука. Секој со своите критериуми за среќа. Воопшто не помислувам дека не се среќни или исполнети. Важно е они дали сопствените критериуми и желби ги оствариле, не туѓите.
Мене ми пресметаа на 30 год за 45м2 109 евра месечна рата. Под кирија сме и ако ни успее а би требало ќе земеме стан на 30 години. А ако ни се посреќи за во странство пак ќе одиме. Неможе тука со 550 евра кирија сметки плус дете си има трошкови.
Не ми е јасно само што имаш толку против жени што се способни сами да се издржуваат и не им се потребни мажи за да ги гледаат?
па немам ништо против тие всушност добро заработуваат и од само едно легнување со кој бил. Како и да е секој со свој менталитет секој со свој избор
@marchi-cool Си кажа се со последната реченица. Ограничениот во ум никогаш нема да прифати дека жена може да биде убава и со сопствени пари, сопствени пари од сопствен труд стекнати со долгогодишна емпанципација и вложување во себе на интелектуално ниво. А жално е што таа последна реченица произлегува исто така од жена.
А што има врска одењето во странство со купување или изнајмување стан? Јас бев 15 год под кирија, направивме куќа со кредити, и пак се трудам за странство.
А од каде знаеш дека цел живот ќе е сама? Треба после матура одма да роди ли? И што ако има куче што ви е проблемот со шетањето кучиња!? Како бе вака зборите на толку да не речам просто ниво паѓате човек да се засрами зашто ист мајчин јазик имате. Срамота е ова. Од кај тој знае дека таа нема дечко? Од кај знае дека нема деца? А најбитното прашање е што к*р го боли него за неа!?
Со бројка од скоро 50 посто разводи низ Европа, банките добро зараборуваат од идејата -форевер енд евер стан/куќа за плаќање. Но младите свесни стануваат дека 20 или 30 години е долг период да се врзиш за стан, град, држава, партнер, па затоа се почесто се живее (слободно) под ќирија. Не патат од -ама нема да можам да си го средам по свој вкус, затоа што имаш можност да бираш, сакаш наместен, ненаместен, во ваков стил, во онаков стил, па кога ќе ти здосади не реновираш туку се селиш во друг. Купуваат оние што веќе имаат оставено нешто од родители за да продадат и во поконзервативните средини каде -срамота е цел живот под ќирија да си. И обично се купува на постари години кога веќе имаш собрано пари па ги вложуваш и не земаш кредит да те боли глава до умирачка. Ама, тоа е кога платата е доволна да ти покрие ќирија и плус да ти остане за живот и штедење оти не знаеш каде ќе те носи животот. Со ограничени средства го немаш тој луксуз да се препуштиш да те носи животот. Тие те носат до таму до кај се може. И ако знаеш дека финансиската ситуација нема да ти се смени значително (да речеме имаш сигурност некаква) и дека нема да менуваш работни места од град во град или држава во држава, тогаш паметно е да си земеш стан на кредит и да потпишете со партнерот дека нема оставачка дури кредитот не се плати Математички, секако подобро е купување ама кога ќе дојдеш до последната рата, дотогаш има многу непредвидливи работи заради кои тој кредит може да ти стане темен облак над глава.
Менталитетот е секаде различен, зависи од тоа колку сте среќлии. Немојте да мислите дека газдите во странство се цвеќиња. Нашите се може лоши, но во странство се бетер. Тие знаат психички да ве срушат, да имате страв и да посакате да избегате. Треба да смените многу станови за да најдете цивилизиран газда што добро знае дека датите за платите кои ги примате и датата за киријата не се поклупува и да има разбирање во спротивно ќе се соочите со се и сешто. Не држи вода ни социјализмот, за нив ги криете парите и не сакате да платите. Страшно е искуството што ќе го доживеете. Ако некој пред вас ги изгорел гадно, вие ќе го јадете есапот. Некаде постојат и нормални луѓе. Ни јас не ја разбирам што сака да каже @marchi-cool. Домашното миленче треба да е дел од фамилијата, а за тоа кој што треба да прави, како прави, како заработува е позната фама на форумов. Тоаа што не ги интересира за дечко и останати животни предизвици е право на избор.
Се сложувам во делот дека се цени образование и квалитет но нашето образование не е признаено во Швајцарија (за другите Европски земји незнам). А условите за кредит може да коментира само тој што се обидел да побара и да прочита листа на услови кои банката бара да се исполнат од страна на кредитобарателот (потврда за неосудуваност,гарантно писмо од работодавачот,работна виза,копија од извод заверена на нотар и уште куп изјави ЗОШТО му е потребен кредит на странец и некој да гарантира за редовноста на плаќањето на ратите) и прашање дали ќе одобрат. Нека не ве лажат поединци. Односно се е ствар на навика. Кој знае да работи и има круг на познати (не мислам на неработници,туку луѓе на позиции во катастар,завод за вработување,социјални установи) и телефонски може да заработи и за себе и за нив. А тој круг неможеш да го создадеш во туѓа земја. Таму знаеш месечно дека ќе земеш 1500-2000 евра (затоа што секој работи на црно за ситно и потешко се наоѓа работа надвор отколку тука) и тоа е се до крај на месецот немаш дополнителен приход. Не фала не ми треба странство да сум сама и да се гледам со моите роднини и пријатели на скајп. Тој што е навикнат сам да живее без пријатели и што и тука преживува од плата до плата нема идеја и способност за дополнителна работа после работно време многу лесно ќе се прилагоди надвор. На таквите навистина им посакувам да отидат и да аплицираат за кредит и да не си ги заборават дипломите одејќи. Може ќе им требаат.
Воопшто не се согласувам со тебе за болдов. Воопшто не е така. Јас тука во МКД се мачев 2 години во сите области и надвор од мојата струка на завршен факултет да најдам работа и не успеав. Додека во странство веднаш најдов. Многу полесно се наоѓа работа во странство, тие не гледаат дали ти знаеш или не знаеш, гледаат да им работиш. Исто и со приходите, останува по нешто. На почеток ќе ти помагаат твоите, но после 5-6 месеци ќе имаш стабилизацијата, да можеш да си овозможиш достоинствен живот. Секој почеток е тежок и не тече мед и млеко, дали сама ќе градиш живот тука или во странство мора да ја прифатиш реалноста за да уживаш во благодетите подоцна.
Не би сакала погрешно да ме разбереш но сметам дека ние како нација сме многу мноооогу пребирливи кога станува збор за работа во својата земја. Бараме работа во странство по бурекџилници, фаст-фуд, чистење и слично додека истите позиции овде ни се срамни. Во ред дека се повисоки платите но и постојат такви кои се срамат да работат. Повторно ќе нагласам не мислев на никого конкретно туку генерално.
Не сме пребирливи туку генерално во земја каде израснавме и се образовавме сакаме да го работиме тоа што ни е по струка. Бидејќи многу професори, медицински лица, инжињери итн бришат тоалети, собираат ѓубре по улици додека овие необразованите луѓе им го зимаат тоа што не го студирале,затоа ни страда земјава од нестручен и необучен кадар. Всушност собарка, помошник во кујна или продавач не е срамна професија. Во странска земја каде дипломата не ти е признаена, не се пребира, генерално сите менуваат многу работни места додека не се пронајдат себе си. Таму имаш да бираш, овде немаш.
Лажеш Дани, ЦИА ти платиле да не лажеш. Седиш во некој high security центар на ЦИА што се наоѓа во некое запуштено мариовско село и не лажеш тука дека си кој знае каде
Остај ти миленичето бубаче, најмалце битно е, @marchi-cool сака да каже дека оние кои не изродиле деца веднаш после матурата (а можеби и пред неа) и највисоко животно достигнување им е да бидат домаќинки и деца да чуваат, се проститутки кои единствено заработуваат од легнување со различни мажи, наместо жени кои одбрале да се образуваат, да градат кариера и да бидат независни па ете и кучиња да шетаат. Од вакви коментари толку се револтирам, што не можам а да не ви кажам колку сте прости и закоравени во тоа мозоците, што мислите дека секоја една која е поуспешна од вас го постигнала тоа на валкан начин. Не, помирете се дека има упорни жени, кои исто како и вас си имаат замислено цел во животот. Човече, не ни треба на нас жените никој друг да не омаловажува, самите сме си доволни .