во поселедно време се разочарување до разочарување се прашувам дали има крај ова??? ама нели секое лошо за добро е што и да е ќе помине
многу пати, сега е се средено и добро е. Инаку тоа е се дел од животот и работи кои неможат да се одбегнат. Секогаш ке има некоја будала која ке не разочара и изневери но зависи од нас дали ке му го пружиме задоволството да види дека тоа не погодило.
Се разочарав од нас луѓето, како битие... Од нашиот микро-праг на толеранција, апропо тоа, макро очекувања.. -.-
Glupav zivot ne postoi.. postojat samo glupi denovi .. a za single i ja dolgo vreme bev single i bev razocharana od cel svet i site mashki i ne se zamarav no ete bash u najnenadejno vreme se zaljubiv i sum mnogu srekjna so segashniot dechko vishe 2 ipol meseci taka da ne znaesh srekjata koa kje ti se nasmevne a najchesto toa e vo najneochekuvano vreme .. taka da ne se razocharuvaj teraj si zivotot i se kje si dojde po svoe a sekako i ljubovta
Јас мислам дека нема човек кој што се нема разочарано од некого или нешто.. Сепак луѓе сме, грешиме, ни грешат, ни простуваат, им простуваме.. Иако многу често не разочаруваат оние во кои имаме најмногу доверба сепак сфакаме кој вистински вреди и за кого вреди да се замараш...
Не постои човек кој во животот не се разочарал и најмногу не повредуваат блиските , нај важна е нашата реакција на тоа разочарување
не е ништо страшно ако некој мене ме разочара, само се покажал себеси каков е а да се разочарам од самата себе... се разочарувам кога не сум можела нешто да постигнам
Премногу пати, но тоа било од себе си, можеби понекогаш од моите родители, но од остатокот од белиов ни свет не. Причина?!? Тоа што никогаш ништо не очекувам од луѓето, бар не нешто позитивно и убаво, а напротив, повеќето кои ме опкружувале ми мирисале на нешто поинакво пак затоа и сум решила дека не треба да се преоптоварувам со позитивни и возбудливи сценарија, како се ќе биде перфекција, пак да ги очекувам со нетрпение. Ова некако мене ми се чини префункционална стратегија, бидејќи не само што не се разочарувам, но си имам онакви моменти на “знаев“ уз кревање веѓа, демек сум погодила твор, а дури има и моменти кога некои сум ги потценила бре, премногу негативно улога сум им дала, а они да ти биле нешто друго. Ме изненадиле неколку луѓе убаво да, мада ретко било тоа, односно не доволно за да сменам нешто во размислувањава.
Се разочарувам од фактот дека секогаш привлекувам ист тип на фраери сите си личат како јајце на јајце не физички туку карактерно и се прашувам што е со мене ? Имам ли можеби некои длабоки теми за разглабање? Но не можам ни да стигнам да ги препознаам, да ги идентификувам,што се .... Преку глава ми е или сама или со некој што личи на претходните - слични постапки,слични однесувања,слични ставови.... Што е со мене како го правам ова ни сама не можам да сфатам како ми успева ха-ха-ха да се погледнам во огледало и да си се смеам сама на себе ми доаѓа или пак да заплачам ????????
охооооо колку пати.......... Највеќе сум се разочарала од едни другарки на кои мислев дека можам да и верувам,но не било така,но сега сум среќна сега имам на кој д аверувам ...
Од многу луѓе..најчесто во ,,блиските,, другарки..веќе не ги препознавам, колку луѓето се сурови, желни да се мешаат и да ги живеат туѓите животи..колку ми е мило што сум тргната од таквите болни луѓе и го живеам и делам животот со луѓе за кои вреди да живеам
Како јас да сум го писувала ова дури немозам да си поверувам па да ги барав толку исти немасе да ги најдам и секој пат истите грески ги правам се лутам на самата себе јас сум крива сто немам среќа,сакам да се променам ама изгледа ќе треба од корен да се сменам
Сама се разочарав денес. Како можев да дозволам тотално небитен лик да ме извади од такт и тоа да ми влијае на битна работа. Идиот сум некогаш...
