Сте се разочарале?

за многу работи те се разочарувам кои не можам да ги кажам јавно

 

...како и сите така и јас ....нормално...но не би сакала моите разочарувања да ги споделувам бидејќи до ден денес ми будат лоши работи и депресија...но се справувам со тоа и брзо поминува! нема човек кој не се разочарал!

 

Другарка....

 

Од себе си-најпрво!
Од пријателите!
Од семејството!
Од професорите!
Од државата!

 

можеби и премногу, веќе долго време не ме прати ниту среќа ниту пак нешто супер интересно ми се случило , БАКСУЗ сум !

 

да дефинитивно и незнам попрво од што,но од луѓето сигурно,посебно од тие што ми значеле а ме повредиле длабоко...

 

ООООО па дали сум се разочарувала. Затоа сега од секој се` очекувам!!!

 

да и тоа се од најблиските

 

Сум се разочарала од многу работи..И од другарки, и од Х личности..Но најтешко е кога ќе се разочараш од самиот себе...

 

не верувам дека постои човек кој не се разочарал

 

Се разочарав од моите т.н.другарки.Јас за нив сум тука ако теба и во 4 саат сабајле,а они за мене никогаш не се тука.Епа веќе готовоо! Смачено ми е веќе од тоа да слушам навреди,секојдевно,особено на училиште,демек на шала.Како не!На никого ништо не сум му згерешила.

 

ЈАС СУМ РАЗОЧАРАНА ОД САМАТА СЕБЕ...А ДА НЕ ЗБОРУВАМ ЗА ОД ДРУГИ...

 

Се разочарав од една многу блиска другарка.
Подмолно расипано суштество што ми заби нож во грбот.
Елементарна непогода.

 

Последно и најголемо разочарување беше од самата себе. Од мојата љубов, од мојата верба, од мојата трпеливост...

 

Сум се разочарала од онаа свињата што ја нарекува дечко! Флертува со други!

 

Сум се разочарала од т.н. "најдобра другарка". А се имам разочарано и од себе и мојот тим.

 

Јас од ова чудовиштево што го викаат држава!!!

 

Од многумина, али сега се небитни.
За пример: сестра ми, другарите/ките, образовниот систем и вработените..

 

Јас одамна се разочарав од себе од другарки да не зборам од дечко уште повеќе ама се обидувам да се контролирам но некогаш не можеш кога чувствата се на прво место тешко ама мора да се обидам .
Си викам ајде џабе е да се нервираш без никој се може ама не е баш така пак ти требаат доверливи луѓе ама за жал ги нема и така си ја мачам главата си ја тупам за некои работи без врска и .. не знам не доаѓам до никаков заклучок зошто мора да биде се така ?? Зошто не може еден ден да се разбудам и да нема спомени да нема сеќавања м ?

 

Сум се разочарувал порано ама во блиско минато не сум да чукнам 3 пати во дрво. Факторите/личностите кои довеле до разочарување се елиминирани така што сега сум заштитен од истите разочарувања, иако спремен сум за нови предизвици пошто реално неизбежно е да имаме разочарувања во животот. Исто како во сообраќајот, ти внимаваш ама друг не внимава и ете ја бељата.