До лани многу,све си ставав на срце оваа година е моја со Божја воља.Нема од што и од кого да се разочарам,од тие луѓе што ме разочараа а јас им верував ги избришав,не книгата ја фрлив во Вардар доста беше
Nikogas ne dozvoluvaj nekoj da te razocara ne veruvaj nikomu ne baraj mnogu bidi zadovolen i sreken so toa so go imas uspehot e verba ako veruvas ke uspees i ke bides sreken A site do tebe ljubomorat nasmevni im se i glavata gore toa e uspeh
Разочарана сум од животот.Овој период,мислам веќе подолго време не сум среќна воопшто.Најдобрата другарка едноставно ме заборави,за еден ден.Слабо излегувам во последно време,немам желба за ништо.Секој ден сум тажна,како жив мртовец..така некако.Едноставно немам среќа во ништо,буквално..
Не губи надеж. Јас одкако живеам тука секој ден ми е таков. Најди некоја занимација, тренирај, вежбај, читај книги, направи тие што те заборавиле тие да те бараат.
Искрено , деновиве се на лошо оди .. Нервозна сум , не знам уста да си затворам и кога треба и кога не треба пререкувам на секој .. Не прифаќам критика и добронамерен совет иако никогаш до сега не било така ... Или сум јас нешто на лева нога или навистина ми е преку глава од некои работи ..
Не разочарана понекат мислам дека сум депресивна и кога кажам на некој дека како у депресија да сум паднала викат ејј млада си што уште сега така збореш но навистина има денови едноставно не ти се живее не ти се дише и се прашувам од кога не сум среќна и кога ми текне па цел живот само во проблеми и се си викам ќе биде подобро ќе биде утре е нов ден и се така се смееш се разочаруваш наогаш некој мислејќи дека тој ќе те направе среќна но не ништо и ај чао и се така и кога застанеш и гледаш што се си прошол си викаш ајде уште што нема да те снајде и живееш. Наогаш нешто што те прави среќен а тие што те разочарале ги тргаш на страна ги гледаш но исто како да не се тука. Најголемо разочарување се моите родители. Јас живеам давам си совети сама на себе од никого не тражам совет учам од грешките учам од грешките на другите наогам среќа во малите нешта. Најлошо е кога се разочаруваш а најошо е кога од блиските си разочаран и од животот.
Многу пати се имам разочарано, но мора да се оди напред, секоја препрека треба да ја поминеме. Некогаш ќе има разочарувања, падежи но животот си тече понатаму и треба да се бориме до крај.
Разочаран сум од сите од блиски па до пријатели и непријатели,,,,,се надевам на подобрување на ситуацијата...
Лутината и бесот предизвикани од луѓе и случки имаат голема моќ да не потклекнат и да се повлечеме во себе. Колку побрзо сфатиме и прифатиме дека тие се неизбежен тест на личноста полесно ќе возвратиме на ударот. Во обидот да излеземе победници од ситуацијата треба да работиме на себе зашто се што ни се случува има причинско-последична поврзаност на нештата. Секој прави грешки. Кога свесно ќе се признаат личните пропусти поголеми се можностите да се остане присебен. Еднаш научената лекција никој не би сакал повторно да ја примени. Животот е непредвидлив и мора да му се пркоси Без секој можеме, но со секој не можеме. Од нашата психо-емотивна состојба зависи дали ќе дозволиме бесот и лутината да преминат во разочараност.
Разочарана сум. Прво роднините. Второ, од другите луѓе. Зошто сите се сурови? Зошто никој не прима некого во друштво? Како сите да ми викаат дека не ме сакаат. Како сите да ме отфрлуваат од нив. Зошто е тоа така?
Најчесто сум се разочарувала самата себе си. Кога имаш голема доверба и преголеми очекувања голема е веројатноста и да се разочараш. Но откако имам согледано дека нема корист од разочарувањето се трудам ништо ни да очекувам а па и никому да не ја давам довербата на изволте. Се помалку се разочарувам од порано но ете уште понекогаш сум си разочарување самата на себе си
Разочаран сум од токсичното опкружување и од сите можни срања кои животот знае да ги приреди во сопствена режија.
