Сте се разочарале?

Tocno taka ne gi smeniv niv no jas se smeniv i odnosot e distanciran...sega si kuliram i ne se zamaram pa neka ja mislat tie sto mi e.

 

Разочарена сум од народот без осет, без чувства и емоции исто така и од статусот.. сите квалитети да ги имаш а да си сам, да неможеш да си најдеш човек да се потпреш до него, што ја знаа вистинската вредност на љубовта.. се се сведува само на секс и толку... на никој не му се битни моралните вредности.. жално

 

Порано премногу бев разочарана поради "другарки". Моментално ништо не ме чуди и разочарува, напротив се чувствувам одлично во мал круг на луѓе, и среќна што навреме елиминирав некои личности или се дистанцирав.

 

Разочарана од моето верување кон личност која секогаш ми даваше лажна надеж и сеуште до ден денес излегувам со надеж дека ќе имаме подобра врска а не тајна како што никогаш не требаше да е. Немам повеќе надежи треба да ставам крај на оваа моја врска со некој таков себичен и без чувства.
Разочарана од мојата неуспешност во љубовта. Во случаи кога сум имала шанса да бидам со некого ама сум ги испуштила. Разочарана сум од самата себе што сум давала дозволи да ме изиграат и да си играат мајтап со мене личности кои не требале да бидат тука во мојата близина и околина.
Разочарана сум од моите безпотребни нервози што сум ги имала понекогаш за глупости кои биле едноставни подоцна. Разочарана сум од другарки кои што сум ги сметала за блиски другарки но не вределе ниту за една минутка што сум ја поминала дружејќи се со нив. Разочарана од моите брзоплети одлуки.
Вака ако продолжам со набројување сигурно ќе е напишан скоро цел реферат, па да не продолжувам и да кажам кратко и јасно.
Јас сум личност разочарана од себе и научена да сум силна на свој начин со поддршка од мојата мајка.
И голема среќа имам што се зачленив на форумов и што ги примав вашите совети секогаш кога ми беше потребно.
Решение за сите овие разочарувања си наоѓам во изолирањето од луѓето, тивки места, комуникација со барем една добра личност, дружење со кучињата и мачињата и општо со животните, радосна што сум жива и што го имам секој ден мојот мотив, а тој е : Живеј го секој ден како да ти е последен.

 

Не биди рaзoчaрaнa туку среќнa oд искуствaтa, не им дaвaј вaжнoст гoлемa нa луѓетo кoи не се искрени ни oни не се винoвни, винoвни сме ние штo секoгaш се рaзoчaрувaме, пoчни oд нoвo нo oвoјпaт сo стекнaтo искуствo и сo плaн.

 

Проблемот е во големите депресии што ми доаѓаат од тие разочарувања,но не треба некој да чекам да ми ги реши како на пример тие луѓе што ги кажувам дека ќе се сменат и ќе се подруги со мене. Такви изгледаат моите очекувања но се навикнав на фактот дека неможеш да смениш некого во разумот. Се што треба е да си ги гледам јас моите грешки. Полека сфаќам и дека разочарувањата се резултат и од грешките што човек ги прави, а најбитната лекција е дека човекот од грешките се учи.
Искуствата доаѓаат сами по себе. Се зависи според моите постапки и моите одлуки. Јас сум 18 годишна и скоро ќе имам 19. Во фазата сум на стекнување искуства.

 

Немoј дa си стaвaш нa душa и дa пaѓaш вo депресијa, пиши ми вo лп aкo сaкaш ќе рaзмениме мислењa.

 

Од најблиски личности.
Ќе те учат да сакаш некој цел живот а тој не заслужува да го погледнеш, а не респект...
И колку и да се трудиш кроз годините таа личност ќе те користи и ќе те користи, цица и цица се додека не те исцеди.
На крај сам ќе се откажеш и повлечеш , зашто чим еднаш кажеш не, одма не им одговараш...
Епа фак ју бич!
Од завидливост цел живот ни факс заврши, ни другарка асална имаш, ни се омажи, ни деца имаш, се и се само зашто си многу лоша особа! Господ среќа не дава кај злоботии...

 

Од себе си сум разочарна кога не си ја слушам интуицијата и идам со разум(читај:со глава у ѕид)

 

Podolgo vreme veke sum so luge so ne me ispolnuvaat. Sedam na kafe so drugarka so nemame zaednicki temi, nikogas ne sme imale. Izleguvanjata nasi se od nekoja megjusebna korist. I pocnav da sfakam deka toa samo me koci. Vo gradot kaj sto studiram si stvoriv nov zivot, imam kolegi, prijateli, cimeri I se e okej. No koga si doagam vo mojot grad poluduvam. Site so koi se druzev otuka se omazija mnogu rano ili se so deckovci so dolgi vrski. Edinstveno so se druzam e bratucetka mi koja ima I taa deca no odcojuva vreme za mene. A sega naskori ke se seli. I edna drugarka koja e domasarka, ne izleguva. I sekogas sum jas inicijatorot. So ova novoto drustvo izleguvam no ne se luge za mene. Nema nikakvi temi, glupi muabeti, sebicnost I negativnosti, close minded. Ako gi otkacam I niv ke ostanam skros sama, I nz dali da go napravam toa.
Ke kazete bidi vo gradot kaj so si, no nz dali ke ostanam tamu zasto pri kraj sum so faks. A vo sosedniot grad ima mnogu moznosti za mojava struka. Za vrski I deckovci nz so da kazam. Katastrofa. No so decko nikogas ne bi bila samo da ne sum sama.
Sto bi napravile na moe mesto

 

Razocarana sum od mnogu raboti.
Prvo od lugeto ololu mene, pocnuvajki od drugarki pa do rodnini od site.
Od fakutet, od potraga za rabota..
Od zivotot so eden zbor
Da mozam da se vratam nazad 5 god misto poveke...

 

Се имав разочарано од девојка, од мајка ми и татко ми, општо од животов, едно време имав и суцидални мисли, претешко ми беше. Еднаш ми светна, ај да видам колку ќе ме тепа животов и решив да го живеам, сеа засеа ми е океј, колку помалку планови и очекувања, толку помалце разочарувања.

 

Сум се разочарала најмногу од семејството од луѓето и воопшто од животот

 

Разочарана сум од луѓе што ги сакам и почитувам

 

Разочарана буквално од се во животот.

 

Не бре!
Какво разочарување, какви црни камења!
Се' ми е ко 'подмачкано'... цел живот!

Ако се лажиме, де...

Не познавам човек кој не бил нeкогаш разочаран.
Се дрзнувам да тврдам, дека не постои таков... ever!

 

Точно. Не постои.
Имам една другарка, цело време се залажува дека не била никогаш од ништо и никого разочарана. Невозможна мисија, само самата себе си се залажува.


Во врака со темава мој одговор - да, сум се разочарала многу пати, како и сите други луѓе околу мене.

 

Се разочарав од себеси затоа што дозволив на овие години да се разочарам од пријателка. После години заедничко пиење на кафе преќутно почна да речам да ме одбегнува. Причина си најде друга за излегување ама нема проблем се менуваме луѓето.
Проблемот е во мене, ако јас дозволам и се зближам со некој мислам дека тоа пријателство треба да трае засекогаш затоа што тешко склопувам пријателства.

 

Не се разочарувај. Секогаш има време за нови пријателства, само треба да го погодиш вистинскиот пријател.
А таквата пријателка, избриши ја од сеќавање, не ти треба.

 

Да и од животот и од луѓето.