Сте се разочарале?

„А инаку,мислев на тебе во однос на првата девојка...мислам дека не е нејзината латентна љубомора,туку твојата потсвесна потреба за икс нешто,за икс нешто,со икс резултат,нејзиното е само последица во целата ситуација.„
- Ако со ова индицираш на тоа дека сум се обидела на направам совршен баланс своевремено и вештачка релација помеќу нив двајца ( така те сфатив), помислив и на тоа. уствари ја премислив јас таа цела ситуација зошто за неа ми беше стварно криво. И не се работи за една од оние ситуации каде јас го влечкам дечкото алонг, туку во ја носев неа со мене за да и покажам дека ми е сеуште приоритет и дека и покрај дечкото јас сум иста и тоа нема да смени ништо меѓу нас. Се сменија релациите,и се сменија многу животни околности кои она ги создаде...
... Да не забегувам... За танго требаат вајца.. Јас сум крива во делот на својот начин на правење на работите и цртата на контрол фрик што ја имам, емоциите мора да ми се во совршен ред инаку сум надвор од колосек... Штета што и покрај првите заби што ги извадивме заедно, она не знаеше тоа да го прифати...

 

Абе Дафни,не ви знам однос,а башка не беше тема на муабет...ама еве ќе си дозволам да кажам.Никој не сака мајчински однос,сожалување од својата другарка.Тоа не само што се чувствува,туку и смрди.Ти не си ја оставила да прави бејби степс и сама да ги научи правилата,ако веќе била таква како што ти викаш,туку по инерција си си ја земала,заради некое твое внатрешно поттикнато чувство на вина и чувство на одговорност кон неа,што од друга страна можеби и е добро,зошто ете имаш осет,а од друга страна можеби е пак одраз на некоја потреба да се прикажуваш во најдобро светло секогаш,но сепак не е искрено.Осет е два пати во месецот од мои 20 излегувања со него,да ја земам и другарката,а се повеќе од два пати од пракса,е одраз на второто.А башка шо,од каде да знаеш...тоа дружење каде она увек била вишок и го наметнало тоа чувство на пониска вредност и со текот на времето,кога почнала да размислува,сфатила и рекла,за што ме смета оваа,за малоумна?!А башка,тука и кучка моментот и се појавил,те гледа тебе среќна и заљубена,си делите пусулчиња со дечкото ти,оваа глеа на страна,непријатно и доаѓа,а башка што многу природно и нормално,сака и таа тоа да го има,се појавила и љубомора.Плус...можда е и како што велиш ти,твој латентен садизам за кој ете и сама можеби не си свесна...познавам луѓе човече,не се лоши во суштина,ама имаат пикирано жртва.Јас верувам дека и сами не се свесни...случај од секојдневие,идентичен на овој...значи како набљудувач од страна зборувам...Човече гледам ја носи секаде со себе,јас не разбирам зошто?!Ужива во тоа,што ќе ти публика?!Ама не,тука се гледа веќе она другото,потреба за докажување,може и доза на егзибиционизам,не знам...значи,три другарки се,оваа другава си фура живот,а не ја ни вика фала богу,ама затоа за ова девојче без утка се има закачено и ја гњави...и еве сега почна да се повлекува и да одбива кога ја викаат да излезе у тројка.
Може и да не е така,само си претпоставувам...ама еве еден пример,од читав форум може ќе се најде некоја девојка со сличен случај,да си размисли да не е во класата на скриени садисти кои се кријат зад маската на душегрижниците и доброчата.У секој случај,не е нешто кое свесно се прави.

 

ОMG Лилит : Скриен садизам. Занимлива теорија. У мојата книга тоа се вика лечење комлекси. Она што сакав да го кажам со контрол фрик на емоции беше во смисла на тоа дека сакам да имам баланс меѓу нештата..Ама не на сила побогу! Можеби, види, ако е неосетно, можда сум си некој сакривен фрик .
Шала на страна, степенот и причините поради кои она си ги набила тие комплекси, ако ВООПШТО се поради мене и ако воопшто се такви какви што мене ми изгледаат може да се создале поради моја неосетност „ да сакам да ја носам со мене„ НО,ми се одраз сепак на нејзина несигурност.. Не сме си меѓусебни бејбиситерки туку другарки, и она во тоа време не беше таква каква што стана сега, беше девојка со самодоверба и сасвим идентична со сите 18 годишни... (Одамна беше)..
Како и да е, не барав раздробување на ситуацијата туку те спомнав бидејќи не бев сигурна што значеше последната реченица од постот биддејќи мене ми беше упатена...
Тврдам дека не си во право, не поради нелогичност и лоша перцепција, туку поради недоволно информации...
Сепак. Добра теорија оваа за садизмов... Само неадекватна

 

Садизмот у секој случај не е нешо со кое шо се расфрламе наоколу и од прва знаеме дека сме садисти или мазохисти и увек доаѓа некаде непоканет и фино спакован,а инициран од икс причина некогаш.И рецимо у кревет ,све то фино,долен веш,вино и почнува и таааааап ситуација,си викаш,ај мајката шо ми е на мене шо го фатив за врат овој и ми дојде убаво на душава...се дешава.Можда само бил потребен тригер да се деси тоа шо се десило,а си ја допрела у слаба точка и све тоа се исораздиплило.Човек,па уште жена,комплексна работа.
Ал ти си знаеш дал е за смеење ор нот,но увек од его не бележиме наши штети по туѓи животи,одиме по муабет...шо ми е мене гајле шо е она несигурна,фрустрирана и ненормална,јас услуга и направив.
Нејсе...нек си продужи темата,да не млатиме празна слама без веза.

 

Сума сумарум, како вртиме сучиме, заклучокот на исто се сведува.... нешто што јасно се гледа во сите постови....сите сме свесни дека грешиме, и грешиме, значи секоја од нас добро знае дека не требала да и преќути, да ја влечка со неа и да и се посвети максимално но сме го правеле тоа....дел од вината и мора да преземеме...колку има вина од другата страна, нашата е најверојатно поголема...па кој ме терал да поставам толкави очекувања од тие личности...кој ме терал да вложувам, и кој ми потпишал дека јас ако така се однесувам за возврат ќе добијам другарство без маана.........по ѓаволите, виновна сум јас и моите големи очекувања....Лилитка ни е совршено во право...си прифатила што е како е....не очекува премногу и не се разочарува....од сите ваши постови, меѓу редови, сфатив дека грешката е во поставувањето на очекувањата....ќе пробам така да функционирам...ако во меѓувреме налетам на ваква личност, којашто сама ќе се поклопи со моите розови идеи за кристално другарство, супер....ако не.....и вил сурвајв...пробабли

 

Ве читнав горе доле површно ама знам што изнаприкажавте.
Енца заклучок...да си комуницираш,да си пиеш кафе,да се дружиш ама се тоа на дистанца...не премногу давање,не премногу барање,очекување и најважно доверување.

 

Сум се разочарала многу пати,сега дури и сум навикната на тоа дека разочарувањето е дел од животот кој што мора сите да го искусиме неговиот вкус.Сега и тоа како сум уходана во брзото засладување од овој горчлив вкус.Но факт е дека после секое разочарување,човекот станува попаметен така да сега секое наредно разочарување ми е добредојдено во мојов живот

 

Разочарана сум од мојата тетка . Ја мразам , несакам никогаш повеќе да ми се појави пред очиве.

 

Најмногу се разочарав кога не ми го продолжија договорот на работа.

 

Се согласувам со сите претходни коментари за другарството ама најмн со enca.69 i so jule77 во право све девојки ние и самите очекуваме од некои личности многу а кога ќе не разочарат тогаш некој друг ни е виновен .... од моите искуства до сега имам мн работи научено ама најдобрата работа е на луѓето многу да не му верувам и да се држам на дистанца
И јас имам 2 искуства со другарки кои ги сметав за најверни другарки а на крајот излегло дека сепак погрешно мислејне сум имала за нив ....Со првата другарка се дружевме од прво до 8мо тоа се 8год. (не се малку)накрај сватив дека во цело другарство таа сакаше да ме контролира мене,таа сакаше да ми кажува со кого да се дружам,кој да го сакам таа знаеше кој е најдобар за мене со кого да бидам во врска како да живем дека таа знае што е најдобро за мене дека таа е најдобра во сите полина дека таа е најубава и незнам шо не си мислеше дека е негогаш успеваше да ми го замати умот со незините разни глупости(понекогаш се чуствував како заробеник не знам што да кажам но мн бев наивна) ме понижуваше пред сите други другарки... но најдобро е тоа што сватив каква е и какви и се намерите па се отргнав од нејзе сега како што знам и со тие сега што се дружи сака да ги наведи незе да ја слушаат но незнам дали и успева
Со втората се познавав од забаваче но не живеевме многу едно време некаде кај 7мо почнавме да се дружиме почесто .... се дружевме окулу 1год. (не многу) но бевме неразделни...тогаш мојата најголема мана беше тоа што јас душата ако требаше ќе ја дадев,премногу му верував на луѓето таа го искористи тоа и ги искористи сите мои тајни што ги знаеше само таа да се направи фраерка и ги кажуваше по другите,си измислуваше и приказни како мене ова ми се случило како мене она ми се случили и така натаки....а мене ми се правеше другарка се дури не дознав ..... (потоа беше многу лошо) но сепак најважно е што си ја научив лекцијата
Сега мотото ми е дружи се со сите но држи се на достанца,не им верувај на другите сепак ти си знајш што е најдобро за тебе

 

Многу сум разочарана од пријателите, од сестра ми , а денеска и од мајка ми....

затоа што сум во врска 4 години и живеам 1 година со дечко ми, а не се зимаме (вериме или дадеме збор за нивен кејф) ме нарече кола што била само за проба
Цел дел плачам....мислењето на другите воопшто не ми е важн зошто знам колку вредам...но од родител од кој очекуваш подршка...а наместо тоа навреди....притисок...
Што да му речам на дечко ми АЈДЕ ЗЕМИ МЕ?Па не сум до толку бедна да молам...важно е што ние се сакаме и тоа треба да дојде спонтано...
Не им е важно дали можеби јас несакам,јас не сум спремна....офф....премногу ми е тешко зошто само на нив им верував, секогаш велев се е минливо но родителската љубов и грижа остануваат засекогаш...а денес......

 

нема кој не ме е разочарал...
ама секогаш ме разочаруваат најблиските што ги сакам и затоа тоа е толку тешко...
ама после секое разочарување сме посилни но додека трее е смрт за душата и располозението...

 

Разочарана сум од најдобрата другарка... секогаш не разочаруваат и не повредуваат оние кои ни значат, и во кои имаме највеќе доверба! Веќе научив да не се нервирам и замарам за нешто што не вреди. Кој колку ме сака и цени и јас исто толку враќам... кога еден човекк само дава и дава, на крај се изморува од сето тоа. Барем кога грешиш признај ја вината, извини се... можеби и ќе ти се прости! А не овака од кај криво, па уште и не признава... немам зборови.
‎"Trust is like a mirror, you can fix it if it's broken, but you can still see the crack in that mother fucker's reflection."

 

уфф и то не еднаш! од се и сешто сум била разочарана во животот...најтешко ми падна разочарувањето од најдобрата другарка зашто бев убедена дека е најдобрата личност на светот и и се воодушевував,али како си врви времето така и мене ми се отвораат очите....бавно палам,то е сигурно ,ама се надевам дека научив и нешто од ова и допрва ке учам

 

Bash za toa sto sum se razocarala ne veruvam na nikogo .... a me razocarale mnoguu....

 

Сум се разочарала...од животот кој го имав го пред 7 месеци. Тоа што ми се случуваше не му го посакувам ни на душман. Тоа ме направи сурова, но и реална! Можеби тоа ме направи похрабра, сепак беше период кој не го очекував и кој предолго траеше! За среќа, заврши!.

 

уфффффф да многу пати и речиси не останаа многу луге што не го наравиле тоа .........

 

Се разочарувам од луѓе кои секогашсакаат да бидат едно ниво над тебе и додека да стигнат до таму тие газат многу невини луѓе ама не им е гајле за тоа..

 

А кој не бил..Најмногу ме здоболе од најблиските дома,ми требаше време и време да се помирам дека ете и некој кој те создадел може да те повредува толку многу Понатаму сум се разочарувала во врски, кога ќе се дадеш целосно со ум со душа и со тело и ќе ти заријат нож во грб, без никакво објаснување зошто, е богами боли. Ама тоа ее...лајф гоус он.. Ајде феминки убави ве читам овде и знам дека боли кога е свежа рана од некое разочарување, но времето лечи се..од искуство ова

 

А кој се нема разочарано?
Најмногу од ЕКС! најдобра другарка.
Дури и во мала депресија паднав, ама брзо се вратив во нормална. Да не бидам офф топик.
Сепак тоа ми беше лекција.