Феминки мн ми е тешко и незнам од кај да почнам.Јас имам 14 год и судбина ми е да седам дома.Не се жалам за друштво,самата несакам да излагам,ама неможам дома да седам,страв ми е и милион др работи.Имам некоја страв и се мислам дека нешто ке се случи,незнам што.А и немам кај кои роднини да одам,ама дома не останувам ке полудам.Некако дома ми е мрачно и незнам веке што.Не ми е страв некој дома да ми дојде,туку ми е страв од самиов стан (ако ме свакате).Што да направам????? И да уште нешто.Знаете некој психијатар за деца во Скопје??? Благодарам однапред.
Ах бе девојче, многу си малечка за да сама се справуваш со овој проблем. Можам да те разберам до некаде, иако баш не ми е јасно што конкретно те плаши, можам затоа што и јас пробувам да се справам со тие ирационални стравови, ама јас сум побајаги постара од тебе, па некако и е нормално сама да барам решение, ама ти мораш да разговараш со некој близок, и тој да ти бара помош за тебе. Исто мислам, ради возраста најмногу, подобро ќе е прво да се обратиш кај психолог, па психологот ќе ти одреди дали после треба кај психијатар, мада не верувам дека до толку ти е проблемот. Можеш да си најдеш некое хоби, нешто креативно да правиш дур седиш дома кога ти доаѓаат тие мисли, така вниманието ќе ти е на нешто друго. Во секој случај мораш да најдеш некој возрасен прво, што ти е близок, и да му кажеш за проблемов.
Смајли зошто да се плашиш. Заклучи се и биди сигурна дека ништо нема да се случи. Имаш некоја фобија која во најбрзо време треба да ја надминеш. Зошто да ти е страв? Поразговарај со некој близок, мајка, татко , сестричка ако имаш поголема. Се најдобро