Син ми се пожали на болно грло, на лекар прво не му дадоа ништо, ама ако јави температура или други симтоми да се јавиме. Качи температура за два дена. Пак на лекар, не само црвено туку гнојна ангина - претпоставка стрептокока и препорака Сумамед. Ја испи терапијата херојски, ама мајка уште ја гризе совест дали мораше. Има и коксаки вирус активен и многу раширен што дава исти симптоми, ама пак грлото дали ќе поминеше без антибиотик? Не беше во можност да пие течности и да јаде од болка, ептен се изнамачи
За гнојна ангина мораше. Не знам што ви е со преслушување дали мораше. Ако лекар рекол така мораше. Ете оставил лекарот доволно простор да види дали треба или не антибиотик. Испаднало дека требало и тоа е тоа. Нема ништо јуначки нит нејуначки во пиење антибиотик тогаш кога треба.
Кај гнојна ангина нема потреба од брис. Многу е јасна ситуацијата која бактерија е предизвикувач и кои се антибиотиците што се даваат. Друга опција е да се лечи старински со дување нишадор на гнојните кесички. Ама тоа не гарантирано сека е успешно, прилично е непријатно кога се прави и може да биде опасно ако се инхалира нишадорот. Не мора за се да се зема брис и крвни слики. Некогаш треба и да се верува на некој што има ем образование ем искуство со вакви работи.
Да, ама како ќе се знае на кој антибиотик реагира бактеријата ако нема брис со анбиограм? Еве јас имав случај со децата, двајцата бактерија на брис, на двајцата (патем идентични близнаци) на различни антибиотици искочи сензитивна.
За гнојна ангина се знае предизвикувачот (која бактерија предизвикува) и на што реагира. Во тој случај е јасно. Не е јасно во други случаи, ама за гнојна ангина се знае која е бактеријата и кој е третманот. Како дете често добивав ангина и од тогаш знам кој е третманот (пеницилин - Оспен, Амоксиклав или евентуално Сумамед од поновите генерации антибиотици). Другите не делуваат. Знам дека кај нас владее паника случајно да не дадеме антибиотик непотребно. Одиме од крајност во крајност, ама некогаш има случаи каде што ситуацијата е јасна. И некогаш ради тој страв и недоверба која ја набилдавме сами во лекарите, правиме непотребни компликации и ги изложуваме децата на непотребни испитувања (како на пример крвна слика и брис при гнојна ангина).
Не се сложувам. Син ми имаше ангина со бактерија резистентна на амоксилав бидејќи тоа му дадоа од око и пак се разболе одма после тоа. Од друга страна, имал не толку лоша општа слика и крвна слика со температура, па имал стрептокока пиогенс (да, сама си правев брис, докторот ми даде само крвна слика), а знаеме што предизвикува нетретирана. Така да, јас апсолутно не се сложувам со тебе, искуството ме научило, детето еднаш ми пиеше погрешен антибиотик и нема пак да го трујам без врска. Исто така го познавам кога има пиогенс, јазикот му е како јагода, затоа и направив брис, а матичниот беше убеден дека вирус било и ништо освен брисот не потврди дека сум во право. А секој си прави што сака на крајот на денот, јас кажав како јас правам.
OK е. Моето дете пиеше грешен антибиотик по антибиограм зашто кај деца тешко се зема брис па една бактерија имаше напред а втората поопасна скриена позади крајници. Кај деца често се случува да има мешана инфекција и ради природата на имуниот систем да не реагираат онака како што се очекува. Сите имале по една таква епизода и да страшно е кога си беспомошен, ама тоа не значи дека треба да се фрла сомнеж на се што лекарите го прават и да се правиме попаметни од нив. На крајот од денот земање брис кај деца и крвна слика со ЦРП не е никаде во свет стандардна процедура. Само кај нас ние сами го правиме. Често и на своја рака.
Ама јас не се правам попаметна од лекарите, ги слушам што ќе кажат а позадински си се осигурувам. И немој аман со светот да се споредуваме. Во светот се лечат со чист воздух што кај нас го нема и не верувам дека даваат антибиотик докторите зошто ги мрзи да прегледуваат деца. И ова ми се десило, да.
Ама тоа сакам да ти кажам, кај секого може да бидат различни антибиотиците на кои ќе реагира бактеријата. Пример, кај едниот да реагира на амоксиклав кај друг да биде резистентна на амоксиклав. И ако даде докторот на двајцата амоскисклав (што е прв избор) кај еден може да делува, кај еден не. Ова се случи кај моиве, на последниот брис. Инаку, тотално се согласувам дека тој притисок да не се дава антибитик непотребно, без брис без крвна слика си носи свои ризици. Јас никогаш не сум се сомневала ако даде доктор атб па макар и да немало испитување направено зашто неколку пати до сега кога доктор не ми дал атб одмаа завршувало со компликации. Секогаш одам со тоа дека не сум доктор, и дека тие подобро треба да знаат. И ми е чудно кога ќе видам прашање, ми препишаа атб, не знам дали да го давам. Не може и не смееме на форум да даваме такви совети.
Прв избор за гнојна ангина т.е стрептокока пиогенис секогаш е Оспен т.е пеницилин. Има случаи кога истиот не делува (ќерка ми имаше таков случај) па се додава и клавуланска киселина во комбинација т.е Амоксиклав. Во 99% ова делува и навистина нема потреба од постојани брисеви. Јас ве разбирам. И јас бев таква на почетокот кога почна да се разболува ќерка ми, ама со текот на годините сфатив дека брисевите се непотребни оти може да бидат неточни. Имам примери каде што ќерка ми во две различни лаборатории правеше брис во размак од околу половина час и резултатите и беа различни. Така што... Верувајте му на докторот. Обично гнојна ангина или ангина лесно се препознава и третира.
