Да не е проблем за мене, јас сум човек кој многу се соживува со другите луѓе ама на другата пријателка детето во градинка малтретира други деца. Верувај почнува од една фаза на друго ниво. Денеска има помош да се реагира, психолог, педагог. Да се работи како што постои логопед и за све остало. Колешка од факултет има ќерката тантруми затоа што во градинка им пуштале јутуб и сега малата дома се фрла на земја тепа крши за да и пуштаат. Ја носи на педагог вика работиме почна на подобро и доѓам дома свекрвата и дава и пушта. Значи борба ама мора да се работи со детето не само да се срами или крие родител а верувај има и такви што не им мрда око.
Сигурно има и такви,и јас да се надоврзам со другиот коментар, не ти пишав лично ти да се препознаеш туку општо. За жал се почесто е и насилство мегу деца, и насилство кое дома го гледаат и до родители како што кажа уво не ги боли. Зборувам само како тантрум, со ништо не предизвикан. Јас со моето прво дете велев тоа непостои,размазени деца,како бе ќе ми легни од чиста мира на сред парк па јас и да го гушкам згора на се?! Се тоа кажував,се осетив на своја кожа. Моево тантруми почна да добива само од градинка,имам пишувано и по други теми за случката. Ама не тепа деца,сака да си игра. Невоспитани деца има еден куп. За жал.
За тантруми навидум непредизвикани од ништо најдобар пристап е смирен однос со многу трпение. Тргнете си го егото на страна, како така можело да се понаша, што му е размазено, леле ме гледаат луѓе, леле што ќе помислат... Пораснете и тргнете го егото на страна. Да, претешко е. Мава на психа како ништо друго. Да, резилно е кога се случува во јавност. Да, боли душата кога гледаш како се треска од земја и се корне од плачење, мава и со раце и со нозе, просто кажано се понаша ко да му треба екзорцизам (chill, се зезам). Прво, знај дека ќе помине. Џабе викаш, урлаш, го грабаш, тегнеш, плескаш, тоа не помага, всушност само одмага. Второ, колку невозможно и да ти звучи, има причина зошто се случува тантрумот. Може да е и комбинација од причини. Гладно е, ненаспано, иритирано, нешто сака, ама не може да каже, се осеќа игнорирано, што знам, сè може да е. И пука филм. Трето, остај го нека го истера тантрумот. Нека се изнатреска изнаплаче изнавика. Дај му простор и време. Барем одредено време остај да се исфилтрира. Само одржувај безбедна средина. Четврто, пробај да го пренасочиш фокусот. Ако е надвор, види ги цвеќињата, дојди да ги пипнеш, види што имам во џеб, дојди да видиш, имам лижавче, го сакаш или за мене да биде, дрн, дрн, нешто ќе ти текне. Ако е дома, уште полесно. Ако се деси на гости, објасни им на луѓето што се дешава, жал ти е што се приморани да истрпат, ама нема многу што можеш да направиш, ќе помине. Така да не заборавајте, ќе помине. Само безбедно да помине.
Јас се откажав од тоа дека ке помине. Син ми има 6год, па кога ке го фати лудило не бира ни време ни место. Додека не ме излуди нема крај. Се е пробано, ни со арно ни со лошо. Нема граница. А во принцип кротко дете, интелигентно премногу, во училиште мирен и супер си учи. Но ете ... Знае да ме излуди и нема граници, го фаќа лудило одвреме на време.
Јас имав пишувано предходно за ќерка ми во оваа група,ете и таа е скоро 4год и веќе нема тантруми, некогаш се лути може да заплаче но се е во нормални граници.Не ми се веруваше но и ова имало крај
Дали некој има искуство со неурофидбек? Ај што преку ден се пишти за се, но ова ноќново пиштење на секој саат ме излуди. Имам читано дека се прави кај деца што плачат многу и во сон.. Начисто ќе скренам..
Еве кога ќе родиш дете и мајка ти како баба ќе поминува време со внучето. Тогаш и ти и она ќе увидите дека тоа време кога ние сме растеле и ова сега не можат да се споредуваат.