Па нормално дека на прв поглед прво во очи ми паѓа телесната убавина, но штом отвори уста ако видам дека е дудук, се` оди во неповрат. Од друга страна пак, некој кој не е толку привлечен физички, ако ги поседува оние квалитети кои јас ги ценам, готова сум. Simple as that.
Телесната е површна, тоа е тоа што прво го забележуваме кај некого. Духовната е побитна. Харизмата е нешто што ја отсликува. Но ретко кој е духовно убав.
Книга не купувам заради фенси корици. Баш зашто е плитка и површна, телесната е на прво место. Визуелното е најлесно за перцепција, најблиску и најдостапно. И му служи на сопственикот на многу краток рок. Мртво ако е однатре, бадијала.
На двете се воодушевувам и кога би имала можност би ги одбрала двете!! За мене тоа е совршенство! Но, телесната секогаш ја ставам на прво место. Секогаш преферирам надворешна убавина, но доколку таа е надополнета со внатрешна тоа најмногу го ценам!!
Се разбира дека телесната убавина е таа која ти го одвлекува вниманието, но никако не е пресудна. Пример, една учителка што ни предаваше на курс, имаше 2 работни места, и се гледаше во лицето колку е уморна, секогаш ненаспана, од премногу кафе и останување до доцна поради премногу работа-жолти заби, и што уште не... Ама во тек на тие 6 месеци ја запознав подобро, и иако беше уморна, секогаш се обидуваше да ми објасни по 2, 3т или повеќе пати, за мене да ми е се јасно, и тоа воопшто не претставуваше проблем за неа, се обидуваше да е позитивно расположена, иако таа беше под стрес и уморна (дури тогаш се подготвуваше за мажење), сепак пред да почне со предавања, не прашуваше како сме, дури кога понекогаш дебатиравме околу нешто, можеше сите да ги сослуша, и мирно да одговори, и да даде мислење. Навистина и се восхитувам... И кога завши курсот, веќе не ја гледав со тие очи-уморната, ненаспана учителка. Таа веќе стана моја пријателка, дури и инспирација за да бидам силна како неа, а пак нежна со најмилите. I miss you, teacher. Spiritual beauty wins!
Телесното е како цвет кој расцветува. Мами со својата прекрасна боја и мирис, но... Само што расцветал, започнал да венее. Неговиот живот е краток. А духовното е како едно зимзелено дрвце. Иако ја нема убавината на цветот и опијниот мирис, сепак секогаш е зелено и никогаш не ја менува својата боја. Останува исто и секогаш зрачи со својата убавина. Да, духовното е она што останува. Неговата вредност е непроценлива и вечна .
Поубава е духовната убавина. Ако си добар, интелигентен.. тоа никогаш нема да го изгубиш. Но, за разлика од духовната, телесната убавина е минлива.
Зависи кај некој ме воодушевува духовната повеќе од телесната ( најмногу тоа го заприметувам од однос кон друга личност, разговор и сл. )
Духовна убавина.Затоа што е нешто со кое се раѓаш,од најмал работиш да го надградиш со сите искуства кои ги сметаш за позитивни во твојот карактер,и со која умираш и поради која си или не си запамтен во твојот животен век. Телесна.Затоа што едноставно за секого има некој кој е прекрасен
Јас мислам дека харизмата најмногу привлекува, тоа е факт...но ете имав една другарка која беше и убава и харизматична, но многу глупава и лоша, т.е дволична. Ти се прави другарка и те привлекува со харизмата , за на крај да те направи подолу и од куче...Нормално дека за другари би избрала духовна , ама за дечко двете...сега немора нешто најубав да биде , ама да не биде ни грд, сепак да ме привлекува
Надворешната убавина е она што го дава првиот впечаток, она што го забележувате кога ќе сретнете некого. Но таа е минлива. Духовната убавина е таа која ве краси и отсликува цел живот. Таа е онаа која ви помага да стекнете или изгубите одредени личности во животот, и таа останува за цел живот да го одредува вашиот карактер. Џабе некој да е убав надворешно, кога во душата е гнил. Денес си убав, но кога ќе остариме веќе тоа не е важно.
Предност и давам на духовната убавина. Сепак онаа телесна може до некаде да се стекне и постојано да се гради, но духовната е огледало на целиот живот. Како што си ја стекнал од мали нозе така и продолжуваш да ја негуваш ( мое мислење). Така ако бирам меѓу убаво градено момче (телесна убавина) и момче што има „СРЦЕ“ (духовна убавина), би го одбрала овој вториот. И за другарка важи исто ( во оние најдобрите инаку за другари на денешницава колку да сакаш) . Но најдобра комбинација би била да имаш малку и од тоа, и од тоа, нели ?
Како што велат Убавината привлекува, а карактерот задржува. Значи и покрај тоа што велат дека е битен карактерот, не значи дека физичкиот изглед воопшто не е битен. Значи не велам дека сите треба да бидат лепотани и лепотици, али да се има некоја умереност. Повеќе го ценам карактерот, но да бидам искрена изгледот не го запоставувам.
Да има и духовна и телесна убавина е добитна комбинација.Постојат и такви личности, убави и одвнатре и однадвор.
Телесната убавина е ништо ако доаѓа во пакет со духовна празнина. Спомнувате харизма, за мене харизма е тој сјај во очите што само може да го има среќна, исполнета, ДОБРА особа. Никогаш нема да ме привлече физичката убавина на психички неубава личност.
ги сакам и двете но,на прво место ми е духовна убавина џабе не рекле - убавината привлекува,карактерот задржува! џабе лепота без карактер и душа,нели ?