Јас сум за свеќи. Последниот пат кога запалив неколку свеќи, он ми рече "ако пробуваш да ме легнеш, нишо не праиш со свеќиве" баш со овие зборови. Него го асоцираат на немање струја, па затоа поише ми се за специјални пригоди ако имам услови сама да си спремам атмосфера.
Свеќи.Црвени и бели и не многубројни п.с.Може и ламба некоја шо не свети мн јако да е пригушена малце
Свеќи? Не сме по романтиките. Што се однесува до мене, можам и во темница и на светло и со свеќи. Сеедно, ама практикуваме пригушено светло, со ламба најчесто.
Не мора да се свеќи, само нека е ептен пригушено светлото. Еднаш имам запалено свеќи, миризливи, демек за поромантична атмосвера, ама беше ептен блиско до нас, па ја забравме, секунда фалаше да се потпали нешто. И никад више не би запалила али вакво прожекторче би си купила
секако дека свеќи. една,две или три додека да дојде во стилот на пригушено светло и после може да започне играта
Јас сакам да е запалено светлото доколку е можно, сакам да го доживеам момернтот и визуелно не само физички. Јас сум особа која повеќе ужива визуелно отколку физички, пример повеќе сакам убаво декорирана храна отколку префкусна ама ниубава за око, повеќе сакам згоден фраер со добри атрибути со кои ќе можам да наполнам очи отколку незнам ти ја каков љубовник... Затоа темницата не само што ме плаши туку ако не го гледам партнерот едноставно не го доживувам моментот. Додека свеќите некако ми го оптеретуваат видот и имам некои глупаво чувство како да се гушам. Ова ми се случува исто кога ќе снема струја и ќе треба да се запали свеќа, за мене тоа е страшен момент.
