Требаше/не требаше... Се каете ли за нешто?

Од секоја грешка научив по една животна лекција така да..исплатливо..А не се каам,секогаш сум стоела зад своите постапки.Како и да е,секогаш ќе постои трошка двоумење од типот-можеби требаше вака да направам па ќе беше поинаку,но немало да биде поинаку-така требало да биде..Се се случува со причина.

 

Секако дека некогаш може да изустам "можеби не требаше така "меѓутоа знам да ја кренам главата и да продолжам понатаму,секако поучена од сопствената грешка но она каење не сум баш тој тип....
единствана моја доблест е што умеам да си ја признаам грешката и да живеам со неа,се трудам да не ја повторам

 

Мислам дека не постои човек, кој не се кае за нешто во животот.
Сите сме направиле некој потег, за кој во еден момент сме мислеле дека е правилно, за да вп друг истата работа да ја сметаме за крајно погрешна. И каење од типот: „Да можам да го вратам времето, не би постапила вака...“.

А дали се каам за нешто. Да, се каам за повеќе работи. Изборот на факултетот. Меѓутоа, кога се запишував на факултет размислував поинаку од она што размислувам сега. Сепак, тоа е што е нема враќање. Сепак, потоа продолжив на постдипломски и се вработив, па некако престанав да се оптоварувам со тоа дали требаше да изберам нешто друго.

Сега поинаку размислувам и за него. Не требаше да се сретниме, не требаше да се запознаеме, не требаше да разбудам толкава надеж во мене дека тој може да ме направи среќна. Сепак, животот продолжува и с трудам да ги надминам овие чувства во мене кои едно време ми ја растргнуваа душата

 

За ништо во животот не сум се покајала, ниту мислам дека ќе се каам или да се нервирам. Ќе прелета.

 

Требаше да бидам похрабар во некој одлуки .....

 

Се каам за тешките зборови кажани на личност со ми значи многу..вчера

 

Се каам бидејќи испуштив прилика која никогаш нема да ми се врати.
Се каам и затоа што не поминав доволно време со некои личности, а сега е невозможно да го сторам тоа.

 

се каам за сите мои пропуштени шанси со кои немаше да бидам тука каде што сум сега

 

Кога некој ќе праша "Дали се каеш за нешто?" веднаш помислувам на нешто негативно што ми се случило.
Пред неколку години сигурно ќе речев да и ќе почнев по листа да редам. Ама денеска би рекла не! Бидејќи од сето тоа сметам дека нешто сум научила. Само не треба да се повтори!

 

Требаше да и акнам една на таа козата во слаткара што ми истури боза врз новата туника

 

за ништо не се каам....што било било...ништо неможе да се направи

 

Хмм..неможам да кажам дека не сум задоволна од животот но сепак постојат работи кои ме скршија,ради кои пропаднав .. ама тоа е да , сакам да сменам неколку работи и сметам дека кога би го вратила времето и кога би ги сменила тие работи за кои што јас мислам дека треба,денеска би билo сосема поинаку,многу подобро и би била многу среќна што е најважно

 

.... ........... Што сум? Човек? Животно? Робот?
Овие неколку денови наназад, постојано се прашувам што сум?
... Будала?
Да... сигурно тоа сум !!!
Се она што се случи... всушност никогаш вистински не било... Реалноста заврши кај себичноста... дволичноста и безчувствителноста...
Во овој свет постојат други бакнежи... други прегратки... други држења за раце... но исти зборови... исти приказни... исти ветувања... Дури и личноста која си мислел дека ја познаваш не била ништо друго освен проекција на сопствените желби и соништа...

Моментите кои си ги делел не значеле ништо... никогаш реално не постоеле... се било лага... се било заблуда... Се давиме во заблуди... сакаме луѓе кои реално не постојат... шмркаме мозоци... пливаме во своите и општествените бљувотини... добиваме презир од оние кои треба да ни помогнат... преповторувачки прашања и ситуации без смисла... се во круг... се во круг...Круг кој самите го запечатуваме со својата пломба... самите станувајќи си најголеми НЕПРИЈАТЕЛИ...

......СЕ КААМ ШТО ГО ЗАСАКАВ;ШТО МУИ ЈА УКРАДЕ ДУШАТА;ЗАРОБИ СРЦЕТО:::И ЗАМИНА:::::
можеби требаше да се сретниме можеби не...ама важно не успеавме...се раздлевиме.....
секоја личност во нашиот живот е испит,казна или лекција...тој беше сите три.....

 

Дал се каам дал не? Што е воопшто битно?
Едно е сигурно - неможе да го вратиме времето и да си ги поправиме грешките.. Што било, било..учиме од минатото за подобра иднина. Секако дека сум правела грешки...но да паѓам во размислувања за нив, не.
Си го сакам животот каков што ми е, со сите радости и глупости во него

Spoiler

Ова можеби оти сум расположена, ко што влагам сега у пмс ќе биде после I hate my lifeeeee!!!

 

Што не сум правела глупости и бељи, и што не сум го живеела денот како последен.
Затоа сега надокнадувам

 

Не требаше да се опијам синоќа,
Требаше поинаку да се поставам со дечко ми кога тргнавме.

 

da, sekako site ponekogas se kaeme za nesto napraveno....iako mislam deka mnogu poloso e koga bi se kaele za nesto sto ne sme go naprvile....sega jas ne znam dali poveke se kaam za toa sto izgubiv tolku vreme i nervi na nekoj sto ne znam kolku zasluzil iskreno....ili za toa sto ne se trudev poveke da go zadrzam....

 

Ретко да се каам за нешто... мислам дека што правам е добро бар за мене.. само за едно се каам што верував во погрешни личности но помина.. човек од грешки се yчи..

 

sekako site ponekogas se kaeme za nesto napraveno...no nikogas ne se kaj za ona sto vo toj moment ti bilo ubavo