Никако не се справувам, си забегувам поштено Шала на страна психолошкиот ми е најтешкиот дел, се’ ќе издржам, али психава најтешко ми е да ја исконтролирам. Иста сум, денес ќе ме боли зошто ме боли, утре сум супер, зошто сум супер. Се трудам, читам книги, излегувам на прошетки, ама ништо не помага.
Ова изгледа со паникиве ме боли зашто ме боли и не ме боли зашто не ме боли, сите исти сме хахах ко под калап.
Кај мене од под гради почнува стомаков. Па и дека тука над желудник ми е една од раните од операција, па и таа како ме заболува ако малце се свиткам или седам. Инаку јас мислам дека од ‘рбет позади ми почнува и од под гради.
Се трудам и јас да си барам активности за да ги сменам мислите, книга да читам, да гледам серија, прошетки но пак околку тоа ми се врти мозокот дали е се во ред, дали сум покријана со терапија доволно дали ова дали она... При секој преглед си велам уште сега да помини прегледов во ред и ќе уживам и ќе се опуштам, но не пак по некој ден се враќам на старо.
Секој пат кога ќе ти наидат лоши мисли, сети се дека тој стрес го осеќа и бебето и ќе гледаш повеќе позитивно. Најдобронамерен совет е ова.
Исто, си велам нека помине некоја недела па ќе се опуштам, џабе, ќе пројде таа недела, друго нешто ќе ми текне… Јас сум општо анксиозна личност за се’. Се’ премислувам по 100 пати.
Здраво, денес ми стигнаа резултатите од последниот брис во 36та недела кој испадна позитивен за стрептокока, докторката кажа не е ништо страшно, на пораѓај ќе ми дадат антибиотик, но сепак не ми е сеедно ме фаќа паника. Некој ако има искуство со ова да пише како поминал пораѓајот?
Мене само стомаков ми расти и градите нормално во друго ни цм не сум попраена, а со првото се здебелив доста едно 22-23кг, ама и послаба бев со 47 ја почнав бременоста.
Девојки,здраво на сите.. ме читавте често овде.. Само да ве поздравам и да ви кажам дека дојде на свет моето малечко пред 2 недели. Конечно после 5 години станав мајка Ви благодарам на сите за советите и поддршката, и посакувам сите да се префрлите во темите за бебиња што поскоро
Zdravo, gi imam ovie mutacii prvsta bremenost pocnav so aspirin nekolku dena mi naprai krvarenje pa prodolziv do kraj so kleksani… sega sum pak na aspirin ama se plasam dali sum dobro pokriena ( doktorot mi e na odmor do ponedelnik i nemam kako da go prasam ) ne znam dali ke bidit nesto stetno da zemam kleksani privatno do nedela da se bockam ili da poseda na aspirin. Bas se plasam da ne e dovolno so aspirin pa ne daj boze da se slucit nesto , a vo malo gradce kaj ziveam nemat ni transfuziolog
Ааа добро е. Не сум почнала само јас толку слаба бременост. Јас каде 48 кила, па и 3-4 изгубив од дијареа. Сега сум таман. Меше пред мене и најрадосна на градиве што пркнаа малце
