Колку ми треба таква слобода... Како што врви времето, наместо да се опуштам, обратно, како да се укочувам уште толку. Страв ми е да излезам сама без сопругот, да не ми се случи нешто... Избегавам средби со луѓе да не префатам нешто, 4 месеци не сме се виделе со никој, ни со најблиските...
Иста сум и јас, некогаш дури ни до маркет не излегувам сама… ама гледам да не се обвинувам зошто имав негативно претходно искуство и знам дека доаѓа со некаква заштитничка улога..
За железо, да не јадеш многу месо ? Нема врска бре, како се мачкаме со алкохол за да боцкаме инекции? Дури тој е појак алкохол. Некои пијат во бременост ене ги гајле немаат