Имаше некоја членка со високо пукнат водењак и ѝ течеше по малку плодова вода. Дали и течеше постојано во текот на денот или како беше неможам да се сетам. Не знам која беше ако се сети некоја да ми каже или ако имала искуство да сподели.
Има еден тест за да провериш, накашлај се ако протекува тоа е смени гаки и следи неколку часа како ќе биде со течноста, може да е и урина веќе на крај кај мене протекува, ама тоа си има мирис баш на урина, ова нема
@mariz мислам беше така. А и мене не ми пукна. Кај истекол еве незнам. Може на мочање кога идев неколку пати по ред изгледа истекол.
Јас ич не мислев на таа тема, некако гледав да избегнам. На Пин додека лежев слушав викаат на пораѓај, се ежев и викав ај нема да ме боли мене хахс малку си лажев ум. Кога ми рекоа итен царски вечерта, станав ни да плачнам ни ништо буквално ладно отидов викам тоа е тоа.. кога седнав во сала за спинал почнав да се тресам од ладно и од непознато и страв све дојде. Ама тогаш дојде во моментот, претходно не правев стрес ич, викам вака или така мора да се породам, секако ќе боли.
И јас пишував за ова пред некое време, јас 36та ја терам. Мене лично највеќе ме фаќа паника дали цел процес ќе помине и се ќе биде во ред без никакви компликации. Ама нема return policy. Мора да се случи. Од болката објективно нема причина за страв, има супер анестезиолози, ќе си боцнат, ќе се опуштиш. Околу спремањето, бременоста е толку уникатен процес, 10 бремености да имаш, секоја различна ќе ти биде, па така и самото породување. Невозможно е да се спремиш, можеш само да се запознаеш теоретски со родилните фази и да ги препознаеш, но не и да се спремиш. И океј е да не сме спремни. Носиме нов живот во нас, добиваме нова улога, одговорност, сѐ ова со милион хормони што не дрмаат. Нема потреба да се “справуваш” со стравот. Океј е да го имаш, јас само се трудам тој да не ме води низ цел процес. Јас првата бременост, за жал, ја изгубив рано, но, не го избегнав породувањето, веќе бев 5ти месец. Верувам дека болката е многу различна зошто сега е бебе од 3кг, меѓутоа тоа што мене ми дава сила е дека во тој момент на болка, не размислуваме со истиов памет, “леле што ако”, туку си таму во моментот и те води инстинкт за преживување, едноставно немаш време да мислиш на се. И последно, претпоставувам кај Јасна си била на часови, Јасна многу форсира на моментот без анестезија ама не си го прави тој притисок. Не секое тело може да го издржи тој степен на болка. Стави си во глава дека е најважно од таму да излезете двајцата живи и здрави, патот по кој ќе се стаса до тоа е најмалку важен. Анестезиолозите се 12 години учени и уште толку обуки и луѓе им прошле низ раце, точно знаат што прават. Никој не ја носи комшивката со себе на пораѓај да ги боцка во ‘рбет. Ако чувствуваш дека тој степен на болка те троши, медицината напредува за нам да ни го продолжи и олесни животот.
Мојот цервикс не ме изневери добро е , 28 недела бебка 1200 Протоци супер цервикс 3.3 што е скроз океј никогаш не сум имала поголем.. Матичната повеќе се грижи за мојата анксиозност, вика сама си правиш лошо само мислиш, и стварно е така... Ама како да ја тргнам анксиозноста не знам посилно од мене е само нешто се секирам...
Сите сме ја имале таа доза на страв, паника и слично. Но, во глава си го ставив тоа дека, ќе бидам во болница, со стручен медицински кадар. Бебе има два начина да искочи. Никој нема да не остави да ни се случи нешто. Во Ремедика ќе си. Ќе добиеш и обезболување и ќе ти биде полесно.
И уште една приказна, мене многу ми дава храброст секогаш кога ќе се присетам. Братучетка ми кога беше бремена, таква паничарка, 9 месеци се стресираше што и како ќе биде. Брзо пред да остане бремена имаше перфорација на слепо црево и се искомплицира и помина низ баш сложена абдоминална операција што беше пропратена со многу болки. Стасува 9ти месец, плачки и паники секој ден, како ќе биде, што ќе биде, доаѓа денот на термин, вели бебе абер нема да искача, никакви болки немам. Оди на цтг дента на термин, ни се јавува после 2 саати се породила. Ние во шок. Кога отишла на цтг отворена 8 прсти, ја качиле одма на бокс, вика немаше време ни за анестезија ни бутур. Докторот ја прашал, добро немаш ли болки, она напатена од операцијата вика јас очекував 10 пати поболно од слепото црево да е и на овие болки не ни обрнувала внимание. И така со 2 напони, без анестезија, без епизиотомија, утредента ги пуштија од болница. До ден денес и е криво што толку им се плашела на болките а Дракулевски бил дежурен и рекол ова бил еден од најлесните пораѓаи во неговата кариера. Не знаеме никој од нас телото како ќе ни изреагира и еластичност на матка и слично. Е сега може и 3 дена ќе трае, ама не е дека имаме многу избор. Како е така е во тој момент.
Ama normalno e da se razmisluva..... I mene pamet kaj mi nema odeno... ama sekoj e zagrizen za zivotot koj go nosime vo nas da bide kako treba. Pa posle ke mislime za vakcini, pa za vo gradinka, pa za drugarcinja itn itn cel zivot Majka mi seuste me misli I se voznemiruva koga ne sum dobra nesto ili ako sum na pat koga ke stignam da javam..... Mislam normalno e toa
Да мене со второто... горе беше малку пукнат и не течеше постојано... Пример на 2,3,4ч, зависи како мрднев и како станев, наеднаш истекуваше млаз топол и се правев лом како да сум се измочала. Не само гаќи малку, туку круг утоп со се пантолони Ме проверија во Ремедика со некој тест, каде се установи дека е плодова...
Konkretno ne ni razmisluvam sto e kako e oti me mava panika vo toj slucaj. Ama poslednive denovi me okapaa aaa uste kolkku imas, aaa pri kraj si, aaa koga ti e tocno termin. Site se so kup prasanja i so takvi teatralni mislenja ko da me sozaluvaat za nesto...Drugi pa samo mi pisuvaat sto dosega ne go pravele za da me proverat da ne sum vo bolnica. Maz i toj pocna nesto da panici, pa dali sum bila spremna torbicata do vrata , alista za pogolemoto , kako da sme se organizirale...A jas si cekam sekoj moment da se izoliram, da si odmoram, uste kiselini si imam, mi se povraka, lazni kontrakcii imam se poveke, noke mi e prezesko ama sto e toa e ... Do kaj ste vie so junskite bebinja...
Не мисли на тоа, пробај ден за ден да бидеш присутна во бременоста, да читаш нешто што делува смирувачки, што ти кажува бебето до каде е со развој во стомак, па што прави, па што веќе е оформено, што треба да се дооформи…Пораѓајот е нешто што не може да се избегне, секое искуство е различно и ништо не значи за тебе лично, ако една поминала многу лошо, а друга прелесно, твоето искуство ќе биде сосема поразлично. Плус пораѓајот трае еден ден, каков и да биде, ќе помине. Јас секогаш така си викав со првото, мене страшното ми беше потоа, кога бебе ќе се роди. И во право бев Исто така, јас би препорачала на сите што се во можност, да го спремаат телото за полесен пораѓај, со сите методи што веќе ги знаеме, вежбање, пешачење, чај од лист од малина, урми, масажи, намален внес на јх после 36та, техники на дишење…Не мора да значи дека било што од ова ќе помогне, ама штета нема во секој случај. Дури и било што од ова малку да помогне, ние сме во добивка
Леле исто ми се јавуваат и ми пишуваат некои луѓе што не ми биле во контакт со месеци ама сега да проверат до кај е работава …. Брат ми вчера ми ѕвони … не си онлајн 3сааати ок си? Викам се е у реду сум заспала … другарка ми пратила некој reel сум го вифела не сум и го лајкнала, абе кај си ти? Викам ок е луѓе опуштено … имам уште некоја недела. Денес сум на цтг 37+5 па да видиме до кај е работава мада мислам абер нема женскава моја… правам масажи на перинеум со уљето… ми се чини поцврсто и потесно доле не ми било
Jas imam utre pregled i ctg i mi se cini deka namesto da se spusta toa se kacuva nagore. Nemam nikakvi bolki ni vo preponi, ni vo karlica, ni vo grb ama pritisok na zeludnikot,.kiselini, losenje i stvrdnuvanje na stomakot imam vo izobilie.Izgleda kako prvoto ke go prenesam so termin i ovoj pat na carski deka ke.zavrsam takvo nekoe cuvstvo imam.Iako mene mi e seedno samo da se olesnam ...
Киселиниве и тежина во желудник не прекинува посебно навечер у 2саат у ниедно време да не можам да се наместам никако, плус жешково . И јас ја осеќам со ноџињата горе високо ме удира не е спуштена воопшто, препони попладне ме болат обично преку ден не ама се задишувам веќе е над 3кг ќе видиме денес колку ќе ја измерат јас си мислам се оддеднаш ќе бидне наредна недела ќе ме фатат болки ќе се спушти и ќе се породам си правам манифестација во главава како сакам да бидне ќе видиме што ќе искочи на крај
Хаха денеска тоа си помислив ја држам мислам има околу 3200-3500 ќе ја мериме утре сме на преглед и викам ова да било уште во стомак како ќе се издржи таа тежина. Ќе биде како што си посакуваш.
Порасна срцка, којзнае колку е слатка од стално ми биле послатки помалечки бебиња отколку оние ептен големките уште од прв ден живи и здрави нека се само. Денес и ги стерилизирав цуцлите две од авент какви се мини се стопив
