Ти ќе бидеш мајка и стави се на местото на снаата среде лето во жешкото шпијозни и капа и ракавички да му облечеш на детето само за да не биде глупаво оти се од бабите или тетките. Разбирам дека им е мерак ама мене свекрва ми кога ми ги даде за перење сите алиштенца на долги 0-1 и 1-3(помалку) мм и рече дека се на долги купила, она дека ладно било кај нас горе да и викам ама нема да биде кога ќе дојде бебе што е логично и дека на 40 степени не е нормално дс го наоблечеш по долги и жената си речее какоо сакате така ако облечете арно ако не да сте здрави и живи
Сигурно ако има потреба и порано ама мене Панчевски ми рече дека е рано и дека не ни сака да се породам тогаш, цтг беше мирно на ехо протоци и плодова водс беше супер вагинално не ме прегледа рече рано е да гледаме уште сега и ми закажа на 2 недели. Иначе и во понудата си пишува дека тоа ти следи не може само ЦТГ мора доктор да види и на ехо како се протоците и плодова и поставеност на бебе и тежина на бебе
Спиеш на страната што ти одговара. Препорачуваат лева страна ради подобар проток и снабдување со крв, но секако ќе менуваш и на десна. Јас скоро секогаш заспивам на десна страна, па се вртам на лева, и се така.
Ако имаш потреба, ама ќе те форсираат да го ставаш бебето за да стимулира ептен се обучени и спремни за доење.
Nema potreba da se plasis samo opusteno. Jas co 10 se porodiv vo 3 bev na noze. Od tretiot den niz doma si potfakav raboti, samo nekrevam tesko..Sekoj organizam e razlicen, no bidi pozitivna i so dobra misla
Не знам за вас ама за мене нема боље чувство да ги ставам рацете под ладна вода кога е топло и ми се потечени. Не дека ми помага, можда моментално, ама чувството е милина #самодасикажам
Мешковци се заморувате ли многу? Јас сум 37ма, не можам скали да изодам, срцево ќе ми пукне, пулс дури и во мирување 112. Нормално ли е? На вас како ви е сега при крај? Го мерите ли
35та сум и исто се осеќам . Се задишувам при најмала активност . Ставам садови во машина и морам да седнам одма . За пулсот и кај мене е така. Еднаш отиде и до 120 само бидејќи испружив алишта и нели горе доле се изморив многу.. Тоа е, ќе си истрпиме уште малку
Лошо чувство е, јас па паничарка сум голема и уште повеќе ми се качува. Катастрофа сум, мислам дека срцев удар ќе добијам, бог да чува
Иста сум , се вознемирувам мислам дека ќе ми пукне срцето и нешто ќе му се случи на бебето.. Уште малку ни остана , после верувам ќе биде добро , само добра мисла и со господ напред
Мене уште од сега ме фаќа паника, само ми излегуваат породилни приказни . Мене прво ми е и јас млада ништо не знам а и плус со ниско ниво на толеранција за болка ама тоа е
Јас сум најголемата паничарка на свет и можам да ти кажам дека кога ќе дојде тој момент ти ќе трчаш у болница што побргу да те породат нема да мислиш на ништо друго
Дајте ми совет како да реагирам. Живееме во странство. Станот ни е мал. Моментално е сестра ми тука и ќе биде откако ќе се роди бебето да ми помогне. Мајка ми ќе дојди откако ќе си замине таа, од причина што навистина немаме многу место, и не функционирам во гужва. Прва бременост ми е , се ми е ново и сакам смирено да си го фатам редот со бебето после пораѓај. Сакам и да дојам здравје боже. Е сега проблемот е што од страна на сопругот цело време се најавуваат дека ќе дојдат сите кога ќе се роди бебето. Имаат одмори во Август и планираат да дојдат , а тој не им вели ништо. Мајка му и татко му, плус брат му со снааму и детето. Брат му и снаа му не контактираат со мене. Немаат прашано ни како сум цела бременост, не ме спомнуваат кога ќе се јават кај маж ми.Со брат му имав некоја кавга пред 3 месеци кога бевме Македонија и одлучив да не комуницирам и да не се стресирам, кога нема осет и се расправа со мене трудна.Снаа му ме има отстрането и од социјални мрежи, а со неа не сум се скарала. Знам дека звучат детски муабетите. Ама јас неможам да излезам на крај со нив. И одлучив да ги игнорирам ,затоа што не сакам да се карам со сопругот , сепак му е брат.И тој не се расправа со брат му,со него е се ок. Само јас им сметам. Кога и да си појдиме мк, првата недела се ок, од втората неќат да ме видат. Не сакам да се карам заради нив, оти гледам дека и тоа им е целта , чекаат да се побунам што ќе идат сите и да ни направат кавга. Се случувало и порано. Навистина незнам што да правам. Немав таква замисла за периодот што следи, сакав да се прилагодам на бебето. И да бидеме сами додека да фатиме рутина ,а не да чекам гости. Незнам само како планираат да ми дојдат дома, а со мене не прават муабет. Кажете ми како да сум паметна, и да не се нервирам. Како да реагирам....
Прво убаво ќе седенш и со маж ти ќе си поразговараш, да им каже да си чекаат ред. Нека замине сестра ти па мајка ти, па нека доагаат едни па други, со ред. Или со ред или никој. За тоа што не разговараат со тебе, стварно не знам како би ти се тупнале дома. Ама пак останува малку маж ти да го стегнеш, да поставиш граница и јасно да си стоиш на тоа.
Дај Боже да е така. Јас сум со терапија клексан цела бременост па малце повеќе од тоа имам страв оти се изначитав глупости ко глупа некоја, наместо да се опуштам. Знам дека еден куп жени со терапија поминале супер ама ете стравот си стои.
Шо бараат да да дојдат кога не контактирате ? Знам дека брат му е ама во случајот ти си таа што ќе се породиш и тебе ти треба мир и рает, нека си фатат стан и нека дојдат ако толку сакаат. Не можам стварно да ги разберам луѓето колку се без срам и без осет. Прв ден породена жена небитно дали царски или природно и еве ти ги сите на врата како нетокму во главите, синкир нема денови да дојдат да го видат бебето. Ако беше за така и по болници ќе се дозволуваа посети и тие 40 дена немало да постојат ама луѓе без осет оди објасни им. Море како шо ме фаќа некое лудило сега на крај сите ќе ги спашкам еден нема да се сврти нека се лутат колку сакаат, кај се цела бременост да прашаат дали ми треба нешто, дали е се во ред, дали се снаоѓам сама без маж, за гости и поклони партали не ми требаат
