Фала ти за објаснувањето. Значи тоа е проблем само кога е константно така, а не како кај мене има покачување, па се враќа во нормала. Ми тргна грижа од глава, фала ти многу
Јас бев со кила и исто ми искачаше ептен, ама ни еднаш па не отидов на Хирургија. Ќе лежев, сама нежно ќе масирав и ќе се поднаместеше. Највеќе приметував ако повеќе се најадам, ако се заморам повеќе ќе излезеше тогаш многу. Језиво изгледаше, боли неубаво... Да не те плашам ама и како напредува бременоста, знае и полошо да изгледа. Само со такво мирување, нежни масажи и ќе се намести цревото. Јас сум пред 1г породена, ми се испапчува и сега. Рекоа дека сум за операција, ама не сум се одлучила... ми е страв... Исто пак ако се преморам, најадам мн.. тогаш е најлошо. Инаку далеку е бебе, заштитено е.. неможеш ништо да направиш не се секирај..
Леле ти благодарам многу, многу ми значи кога некој ќе сподели како да ми олеснува, почнав да јадам да се поправам комично сега пак не јадам и намалив и тоа не ми е битно на 2 саати по 4,5 залаци ќе јадам и ќе лежам и мирувам до крај на бременоста ако треба само да не дојде до нешто лошо, дека 11 год ја чекам оваа бременост.
Генитално, идејата беше дека ова ќе е поефикасно за обајцата, да не одиме одма на антибиотик. Нема други околности од претходно, здрави прави отидовме. Нејсе, не е битно. Немам желба да докажувам или убедувам нешто, само поделив мое искуство. Секако не претендирам дека сум во право.
Па и јас се надевам дека нема да имам, вака претходно бев одвај 55кг, сега онака ептен малку сум поправена, ама и да се појават тоа е, секако после породување ќе спласнат. Па да, гледам да се контролирам со соленово, а вода со сила си пијам цело време ама и деновиве соленково ме тера на водичка.... ајде уште малку ќе се истрпи, само со потењето навечер и дежурање не знам што ќе се прави, а очи ми паѓаат, клима дува, јас жива вода...
Да се пријавам со неколку часа сон, не можев воопшто да заспијам вчера, што од топло, некој внатрешен склет ми избиваше, до тоалет 500пати станав и на крај се преместив и дремев во дневна за да не го разбудам маж ми. Маливе инаку цела вечер си правеа журка, поактивни до сега не биле - цела вечер луѓе, таман едно ќе се смири, другото ќе почне, нормално дека на момент испаничив и помислив да будам маж, дека доле ги осеќам, као готово раѓам. После наредната минута се тешев и си се смеев сама на себе, така се раѓало, без ниедна болка. Не знам колку е маана ама колку и да сум уморна преку ден не можам да спијам па така си го истерав денов. Бевме по креветче сабајле, купивме и нешто облека, тоа по мерак на татко им, newborn се ама вака големи ми личат па мислам дека нема да ги носат на почеток. Ама не сакав да му кршам мерак, он си ги бираше, слатки му биле. Инаку не можев да одам, на 5мин. правев пауза, па и топло, гужва ама тоа е. После затоа си лежев цел ден, дури сега земав кујната малку да ја средам и пуштив една машина па ќе ја пружам во ладовинка, да не искачам сабајле на тараса. Не верував дека некогаш ќе го кажам ова ама пресреќна бев кога заврна и залади вчера. И така, си се изнажалив во принцип, а ништо не кажав. Туку со хормони до плафон како се справувате?
После породување уште толку се изразени. Кај мене барем така беше еве 5 месеци сме пак ме фаќа лудило ...издржи требаат нерви
