Некогаш наоѓам сила и ги ставам во ред мислите, некогаш ете како вчера што се преплашив во болница никако не можев... Во тие моменти пробувам и со дишење и се молам и со се ништо не ми помага. Еве денес поарна сум се контролирам, си викам едвај чекам да го видам да го изнагушкам и веќе да престане ова јадење на мозокот и срцето што си го правам самата на себе.. Еден ден е ќе се пројде, цела бременост едвај ја поминав и со инфузии тогаш ако не ми се случи ништо сега па ич на самиот крај...
Така е и јас верувам многу во такви работи и читам и слушам ама не знам што да кажам имам трауми во животот што ме одбележале и сега од болници премногу се плашам... Како мала лежев во болница за малку ќе умрев, едвај ме спасија..Татко ми почина од рак 2 години по болници се шетавме и тогаш некако во глава ми дојде дека не ти помагаат докторите за ништо... Со првото едвај спасив живс глава кога се пораѓав отпосле ми се слоши и тоа од дехидрација и никој не ми даде инфузија ги молев... Па кпга останав трудна со второто на почеток имав многу голем стрес со поголрмото завршивмр во бомница исто пак недоверба во докторите бидејќи и ден денес не знаат што му беше на детево.... Имам многу наталожено може и затоа ми е вака...
Види, ако си се пораѓала на ГАК, не знам кога било ама има разлика од претходниот пат јас кога се пораѓав. Значи специјализанти веќе не прават ништо без доктор, а претходно мислам ги пуштаа за се нив. Ако побараш нешто, не видов да не даваат. Апче за болка, па и инфузија верувам дека ќе добиеш сега. Јез да нема кадар и тешко се наоѓаат таму на акушерија зборам, претходно си има доволно на сите оддели, кај и да завршиш, јас бев и на пин и патолошка и родилна, само акушерија е најкрш со луѓе, ама сите се ок, кога ќе се појават. Болничарките се фини се наоѓаат исто. Не знам како ќе се породиш и колку ќе "заглавиш" таму, ама стварно нема таков нечовечки однос на ГАК, јас поминав точно 1 недела таму. Збудалев од мои причини, не ми се докторите криви што не се отварав. Бебето мора да излезе, биди позитивна и верувај дека работите ќе излезат како што треба. И најважно е да не паничиш, раѓање на дете не е баш најлабавото нешто на свет, нормално е да те боли и да е непријатно на моменти, прифати го тоа и терај.
Верувам, а и ти верувај дека не си сама. Сите сме тука негде. Исто со малово се влечев камен голтна по болници, глава снимавме, коска скрши на 3год пак по болници, татко ми е сега со рак по болници, јас глуппсти ми најдоа 2год по болници...немој да мислиш дека другите ср по раат веќе здрави луѓе нема ама одиме напред. А тоа што ти се случило на ГАК сега си веќе мајка, попаметна малце и со поише искуство гледај го како плус. Нема да дозволиш и ќе бидеш погласна таму малку со докторите ако првиот пат им ќутиме од што не знаеме кај сме, сега ќе можеш да си кажеш што ти пречи . Позитива само дека се ќе е добро. И нема да чекаш само на нив, ако нешто не е како што треба кај маж ти а они нека оди и нека се расправа таму ако треба во вис нека ги крене, ама верувам се ќе си е во ред
Нема хахахха Во консултација со докторки, Б6 и чај за добра ноќ демек пиев, ама слабо ефект. Откако се породив, сум повеќе наспана. Јас плус и нервозни нозе имав, ми се плачеше секоја вечер.
па и јас некогаш не спијам ради грлото што гори, киселини, болка во кичма било што ама кога ми е добро и не спијам ми иде и мене да плачам
Здраво девојки, Денес сум 34+3, бебето има околу 2.400гр. Докторот ми рече дека 34та недела не е опасна доколку се породам. Ќе му требала само мала поддршка на бебето на почеток. Се надевам со лежењето ќе издржам барем до 36та
Вчера имав крв на бришење бев кај матичната се е во ред. Сабајлево пак така црвена крв на бришење се извадив од памет.. Одма на гак отидов таму ме прегледаа се е во ред со постелка,цервикс и бебе фала му на Господ под спекулум нема крварење. Ми пишаа брисеви да направам и уринокултура ама ми кажаа дека ми е задебелен ѕидот на бешиката. И матичнава кога ми зема брисеви вика нема никакво крварење во вагина ниту кафено,ниту ништо.. Ми препиша цефалексин да почнам и во меѓувреме чекам резултати. Можно ли е од уринарна да се појави крв?
Мене ниту ми побараа, ниту ме прочистија. Ме прашаа дали сум бил во тоалет , кажав да и толку беше. Е дали сум направила нешто незнам, немаше реакции , да ми кажат нешто.
Ти ко мене исто, дека земаа бебе во соба таму со другите бебиња, јас сама, едно спиење што сум удрила, таман сили да соберам за сето неспиење во следниве години.
На Гак со нас беа. Ама сум спиела со неа цело време. А и дома, се погоди ли такво дете или вроди плод, мојот труд со рутина, спие и ден денес по цела вечер. Како помала штом осетам се буди , одма млеко и терала. Е сега тоа запчиња кога вадела или тем кога имала е друго. Воглавном спијааам сега. Не до 10ч де, ама убаво спиеме навечер. За следна бременост, живи здрави хахахах
Различен е уморот од неспиење во бременост и со бебе. Мене дефинитивно во бременост неспиењето мноогу повеќе ми влијаеше, со бебе некако полесно се издржува. А исто во бременост по цели ноќи не спиев, накај 5-6 успевав малку да заспијам и да врзам некој саат сон.
