За два дена влегувам во 35 недела, ама периодов бебето е толку немирно што душата ми ја извади, буквално. Секој ден како да ми ги прередува внатрешните органи. Партал ми се и бешиката и ребрата умирам од болка од што ме клоца и турка таму цело време и генерално премногу мрда, се превртува, хиперактивно е. Прва бременост ми е не знам што да очекувам, дали е нормално ова вака што ми го прави секој ден?
Моето се убива од икање Иначе, ич не се плашев од породување, во смисла прифатив дека ќе боли и не го мислев понатаму. Сеа што ве изначитав, ме навасаа стравови пред крај у пичку матер
Такво беше моето прво бебе, не можев ни да спијам и ногата ми ја укочуваше цела не можев да одам Кога ќе ти спадне стомакот при крај од бременоста тогаш ќе ти се олесни
истоо. Не знам дали се стравови, само мисли како на лента, не дека ми прават страв туку само ме оптоваруват не знам како да објаснам. Не страв од болка, туку од нов живот мене пи е повеќе дури и почнав да си сонувам веќе дека сум девојка пак дешавки ахахахха
Што попрво да ставиме на дневен ред за секирација, дали породувањето и сите хорори што ги прочитав, или справувањето после, неспиењето...Вчера си лежиме со идниот татица, гледаме филм, му викам, ајде уште кратко вака раат излежавање навечер, без штрекови...да го цениме моментов
не читај породилни приказни, јас ги прескокнувам или ако читнам гледам да не се соживувам со секој, прво не знаеш кој како доловува ситуација, кој каква перцепција има. И башка не е истиот момент, не може дс се споредуваме со други а за другото да и јас се што правам си викам уште малце вака раат ама сите викаат понапорен е животот ама мноооогу поубав! Инаку, јас не спијам веќе два месеци и повеќе ми се поремети, легнувам во 1по полноќ ама тек во 5наутро заспивам до кај 12/13ч. јас и ти бевме два дена мислам разлика ако не грешам…. Значи јарец ќе имаме
Ич да не се плашите од породување, нормално боли бебе излага од вас ама вежби за дишење и психички мора силно. Нека ви текне дека дома раѓале Башка жени сме, дадена ни е можност затоа што можеме и затоа што сме храбрици Совет: слушајте ја акушерката, соработувајте со неа за да помине побрзо
Ич да не ти е. Боли да, мора да боли и тоа се болки кои никогаш не си ги осетила, ама најјаките болки најкратко време траат, и поминува стварно кога ќе го земеш во раце веќе никаква болка немаш. Кое олеснување е кога ќе излезе бебе стварно не се опишува со зборови, дури тогаш ја сфатив реченицата “се олеснав” кога ќе речат. Си велам кога порано раѓале по ниви и тоа по 5-6 деца, можеме и ние и тоа на толку опции за обезболување и слично. Ако си царски нормално после рана боли ама пак сите функционираат. Исто и ако си природно а си шиена доле. За неколку дена ќе бидеш како да не си родила. Сите сме различни, имаме различна перцепција и толеранција на болка, кај сите различно време трае, дури и кај иста жена два различни пораѓаи не се исти. Вчера баш ми излезе на инстаграм еден профил @popthatmumma баш на некој интересен начин дава совети околу породувањето, ѕирнете ја. Баш е убаво што нашиве генерации имаат од каде да се информираат и едуцираат за секоја фаза, порано рачунај не знаеле ни што прават па раѓале. Јас првата бременост избегнував тема пораѓај, не сакав ништо да читам и да знам и ми е криво.
