Јас сум 24 недела и некои денови толку ме боксува, а некои денови едвај после јадење го чуствувам. На почеток и јас се паничев, ама сега ќе каснам едно еурокремче од бомбоњера, легинам на грб и го галам мешко и одма ми врајќа душа мајкина. Многу почна да реагира на надворешни дразби, допири, музика, Можеби е смешно, ама на некои музики ептен мрда. Некни бевме на крштевка 2 дена ме скапа боксување.
Neli pisav deka vcera bev na pregled vaginalno i mi rekoa ne sum otvorena no cel den posle toa imav po nekolku kapki dali sekret pomeshano so kafeno rece doktorkata be se plasi vo momentot koga ja izvadi rakavicata i vidov krv toa ti e od pregledot. I sabajle imav dve tri kapki kafeno nego Sega bev vo wc i koga se izbrisav imav edno parce golemo kremasto pomeshano so kafeno.... Leleee ama sum opisna izvinete no dali moze da e toa cepot....
Да може да е чепот... и обично паѓа при таков вагинален преглед... бидејки и повеќе стискаат за да подпомогнат на грлото да се отвори. Со лесно, за брзо ке си го видиш бебчето
Јас кога го правев тој тест за дијабетис докторот ми рече дека можем да си доручкам и еден час пред терминот да идем да го испием сирупот и после тоа да не пием ни вода ни да јадем инаку во Германија сум
Како сте мешиња, ве читам редовно ама за пишување поретко. Јас ова бебе речиси и да не го чуствувам 21+2 многу ретко и тоа како пулсирање на нерв кога лежам на грб обично навечер, наредна недела сум на скрининг ама мислам дека ќе се мрднам од негативни мисли. За волја на вистината синко цела недела ми беше болен па и не обрнував многу внимание. Велат втора бременост многу порано се чуствуваат движењата а баш напротив во првата околу 18та почнав да го осеќам до 21 веќе ми беа секојдневие. Само се да биде во ред, периодов сум многу нервозна и се ми смета.
Дали ви е страв од породување? вчера гледав видеа заглавив до касно..воопшто не ми изгледа страшно или грдо пред да останам бремена секогаш си викав тоа којзнае колку страшно е,што ќе праам леле леле...Ама сега откако останав воопшто не ми е страв,чудно дури...сега мене рано ми е до декември имам време може ќе ме фати страв...ама како други чувства да имам во мене сега
Мене повеќе ми е страв од доењето после...како читам во темата за доење, така се повеќе страв ме фаќа. Болело, а мораш да се масираш. мораш да се молизиш....со солзи, со се...упм. А за пораѓање, колку и да боли ќе престане еднаш, мора да го извадат бебето, вака или така..
Немој да се плашиш околу доењето само позитивно и опуштено не значи дека мора да боли, болката кај доењето е индивидуална јас имам преубаво искуство ниту еднаш немав болни гради, ни крвави брадавици, ниту мастит некогаш добив, многу ми помогна патронажната да ја пронајдам вистинската положба за доење. Година и 10 месеци доенечки стаж со првотово кој и двајцата уживавме се надевам на слична приказна со второто. Околу стравот од породување го имав многу за првото и иако поминав релативно лесно и за второво породување уште од сега ме фаќа страв за во декември
Најмногу ми е страв од тоа што баш незнаеш што те чека, да не чува само господ и да си поминеме со лесно, како влегло бебе мора да излезе. Мене ми е најповеќе како ќе го оставам синко. Јас имам низок праг на издржливост на болка па сепак можам да кажам дека не беа толку страшни болките. Само ме фати паника на бокс па заборавив и да дишам и да напнувам, се што читав, вежбав и гледав претходно заборавив, ама сепак тука се сестрите, акушерката, докторот да ни помогнат.
Јас поминав еднаш пораѓај и за мене тоа нее страшно ниту болно,одма проаѓа се. Јас си имам друг страв
Мене од секогаш ми било страв од породување ама сега откако сум бремена некако не ми е многу, или па не размислувам многу, декември сум и јас па има време. Како што рече моник55 мене повеќе ми е страв од др работи, еве мене на пример како ќе оди бременоста докрај, досега се е во ред ама иман страв цело време. Откако почнав да го осеќам кај што мрда ми стравот ми е намален мноогу и се опуштам малку, а пред тоа 300 филмови во глава
Стравот и црните мисли ми исчезнуваат кога ќе сум во присуство на медицински лица .... се чуствувам посигурно ... и сите приказни за и околу породувањето што ги имам слушнато .....заклучок ми е дека опуштено тело и слушање на докторите водело кон побрз и полесно породување
Јас се тешам со некои лигави девојчиња што родија, кога они можеле цела бременост да ја поминат и родат оти да не се обидам и јас Иако потешко ми се гледа бременоста како процес него самото породување.
