Јас точно во 20 недела го почувствував. Претходно си велев дали ќе знам дека тоа е тоа. Но знаев од прва кога се случи..
deneska go cuvstvuvam premnogu nisko bebus skroz dolu 35ta nedela...cel den lezam mi e strav da ne se simnalo vo kanal...
Toa e tocno ako e na preden se oseka mnogu pokasno jas duri posle 22ra nedela pocnav inaku panika mr fakase site vikaat 16ta a jas ne osekav ama mi objasnija deka na zaden zid ili vtora bremenost porano osekaat od postelka na preden zid.ne se sekiraj isto i jas bev kako tebe
So prvo bebe cekaat i do 42 nedela. Mene me cekaa. Me fatija prirodno bolki no za zal bebeto bese golemo i ne se spustase i zavrsiv na carski. Ako e namesten bebus i ako nemas drugi zdravstveni problemi pocekaj go sekako e poubavo da bide prirodno.
Јас 16 пред некој ден како да го осетив му велам на мм еј мрда, тој вели не фантазирај хахах рано демек викам да бре јас осеќам а не ти и да мислам дека го осеќам како мрда неѓни движења и чукнувања. Со првота бременост исто рано осетив. Инаку ние патуваме имаме уште некои 400 км фала богу се е добро правиме паузи одмараме. @Jagoda123 fala zenska
Не ми се повраќа,не ми се гади,од време на време подждригнувам,ама желудникот во грло си го осеќам Земав кисела вода да пијам..грдо чувство. Него,овие од Рамстор луди ли се? Пред 1 недела ја сликнав ценава на шишево Авент за да планирам трошоци, 120мл 645ден, сега гледам во новиот каталог од 715 на 499ден. Не дека 499 не е попуст,ама па и не беше 715
@ddevojce , @crazylady , @maaitka Девојки ние сме горе долу генерација Еве ме мене стандард станата од рано сабајле не ми се спие и тоа е Уште се мислам за перница веке не дали да купам туку која. Има во стружанка ама ми изгледаат кратки а друго што најдов е преку нет перонализирани прават за 1600 денари е тие се доста подолги дали можеби некоја од вас земала преку нет? Од овој сајт подолу што ке го прикачам Друго што сакав да прашам од сабајле другаркава нешто ме подзачешуе и едната усна ко да ми е благо воспалена, притоа знам дека немам никаква инфекција ни кандида ни ништо.... Ама пред некое време пиев антибиотик па си викам од него да не ми е паднат имунитетот да не има некоја чаре за оваа работа А да и уште нешто со мм секс од кога дознавме сме имале само еднаш ама и на двајцата ни беше мутаво и престанавме.... Е сега наогаме на др. проблем него нормално му се сака ама си трпи а јас госпожата имам доста вивидни сонови, еве веке 3 пати до сега и си доживувам оргазам во нив а тој е реалност пошто задњи пут се разбудив скроз и осетив.... А викаат не е добро при бременост заради контракции на матката (ама јас без секс се изнаебав) Извинете што на долго се изнаприкажав ама кога ме има ме има се надевам сабајлечки ве насмеав
Добро утро мешиња. Кажете, имате ли хемороиди? Јас веќе некое време имам еден упорен што не се повлекува. Секогаш после тоалет го поминувам тој дел со ладна вода(од ладната вода се собирале),ама си стои ете. Денес прсна и се издиша, како да се намали во обем. Е сега, каква боја крв излегува од хемороиди? Среќа кога одам во тоалет на три пати проверувам хартија, еднаш тапкам хартијата од кај што мочкаме (извинете на сликовитиот опис), еднаш од вагиналниот отвор и еднаш од аналниот отвор. Среќа што вака си правам и првите два пати хартијата беше чиста се додека по трет пат не ја ставив инаку Миле Паника кој знае до каде ќе го разбереа Ви кажав дека пред недела-две кога испаничив за многу малку крв дека ми се јави па веднаш тргнав на доктор цела испаничена? Е да ви кажам дека бев исечена со жилет бидејќи се средував ама мојот мозок во тој момент не работеше, само паничеше. Е дури отпосле се сетив што ми се случи, од кога го окркав стравот. Срам ми е да кажам дури...
Добро утро и од мене мешиња. @*malenavolena*87 за перница незнам да ти кажам мене поубаво ми е обична перницата меѓу нозе и така си спијам на страна. Јас сеуште си го лечам увото бидејќи ми се воспали антибиотик не прифатив па ми дадоа капки за локално и боли пржи лекот ама морам да издржам за да помине па се надевам дека до утре ќе ми помине бидејќи 5 дена трае терапијата. А секс ние немаме откако почнавме со постапката со инвитро од март месец мм несака да помисли а нит па јас бидејќи долго се мачиме за бебе. И овие хормониве ми се до плафон на се нешто плачам се лигавам а има уште многу до крајот. Убав ден имајте мешковци
Мила мене ми се појави некаде 8 ми месец надворешен како мало топче и ми кажа докторот дека е нормално.Е сега после пороѓај уште го имам,но бидејќи се чистам од матката не знам од каде тече крв и дали тече од таму или не.Ако некоја феминка има чаре нека сподели и нека ни каже лек.Иначе мачкам факту ама не ми помага,а иначе дозволен е во бременост.Поздравче
Ме задржаа на патолошка. Сабајле рано клизма и пуштаат провокации. Утре 41 недела,5цм отворена. Него,овде жени со по 2цм отворени седат со денови и им пуштаат по малце провокација и така си чекаат. Се исплашив. Ја решена раѓам за неколку саати,како на филм. Ај некоја нека каже како иде процедура,зошто се разочарав ,не ми се дреме со денови тука
@Мариаа. ајде со лесно и брзо да се заврши работата. Со 5 прсти верувам ќе тргне полесно. Јас бев од тие што од прст после 30 саати и провокации се отвори пола прст. Вкупно 1.5 прст. Затоа завршив на царски. Ама од 5 прсти стварно верувам дека ќе биде за брзо! Тема хемороиди. Имам едно ко издишано од првата бременост. Што да му правам, си остана. Сега на 2-3 пати така сум имала малце крв, ама ептен така траги на тоалетна особено кога имам мака со столицата. Има една крема ја ставам демек Rectanal Aid, погодна за трудници. Што знам дали помага. Пак ќе речам. Зависи од столицата - некогаш имам болки, некогаш не. Тема секс. Од позитивен тест причекавме само до прв преглед. После тоа редовно си тераме работа. По потреба и желба, без форсирање. Према желбата на двајцата - што од умор, што кај мене од хормони. Тек од кај 32 недела стана малце физички потешко, го гледам тој се замара да не сме го смачкале бебето. Мислам нон стоп ми пика рака да го провери кај стомакот дури и кога лежам на страна и закривена како на стомак. Мислам дека сексот воопшто не штети кај нормална бременост, тие контракции од оргазмот се минута време.. во споредба со Бракстон Хикс пример. А башка од оргазам мислам дека има поголем доток на крв во тој предел, па не е баш лоша работа. Секако, кај бремености кај што има ризик - никако. Инаку, јас сум за никаде. Петокот наместо да се поздравам со колегите, и да си почнам раат, јас не стигнав залак да каснам на работа ниту од доручекот, ништо. Седев гладна до 18.45. Работа итна, притисок од газда, цел ден голтав солзи и чекав кога ќе завршам да си одам дома и да се изнаплачам. Маж и дете уште од 5 саат со колата ме чекаа пред канцеларија. Саат и 45 факинг минути. Не знаев кога ќе завршам. Еве за 5… еве за 10 минути.. и како што газда беше мрчаторски расположен, а јас сум инаку од оние што сѐ си земаат при срце, и некако ме изруга за некоја грешка што сум ја направила - згрешив, ок, ама no harm done, одма се среди работата... и после така безобразен ова да било готово, она да било денес готово... Не стигнав да си завршам тоа за петокот што го имав. И влегов во кола, и мислам дека плачев без престан во следните 2 саати. По пат накај дома, дома, во када додека се бањав, додека се облекував. Плачам и сега додека пишувам. Прв пат јадев во 20.00 вечерта. Идиот. Вчера исто така цел ден си плачам - што од тоа што се случи, што од тоа што сум глупава и дозволувам да ме допираат секакви работи и да ме доведуваат во ситуација да се чувствувам најбезвредно на светот.. што од тоа што познаничка тука ме викна да ми даде за бебето милион алишта и кадичка и ќебенце за на земја - а се знаеме само од состаноци на Ла Лече што одиме.. и наеднаш плачам што и покрај тоа што сме тука ете сами да речам, имало луѓе меѓу нелуѓево. После на роденден (морав да се приберам малце).. и еве сабајлево седам и пак плачам и се нервирам зошто кај утре имам прв термин во болница, па баравме специјално бејбиситинг за ќерката дека е на летен распуст овие две недели, испаѓа дека треба да одам на работа, да ги предадам проектите на колегите, да вратам клуч... И тоа што ме мачи е што она што требаше да го завршам во петокот уште ми стои на глава... па што ќе си речат утре ако видат дека не е готово... А не стигнав неделата, и малата се разболе, па со неа морав дома да останам еден ден... А броени денови и броени обврски. Па се мислам денес да одам на работа... Два дена се мачам како да го решам тој проблем.. и си плачам. До толку што си плачам дека сум 35 недела веќе. Дека сѐ станува реално. Дека сме сами тука. Дека никој не познавам. Дека ја немам таа еуфорија и сигурност дека сѐ ќе е ок. Што ако не е. Имам сега дете што треба да го мислам. И уште едно нели. Мислам дека повеќе се плашам од првиот пат. Затоа што тогаш не знаев. Сега знам. Мислам дека овој стрес не е нормален што ми се случува. И максимално се мразам себеси што на 34 години сум толку преемотивна. Не знам. Некогаш си велам, животот во мк ми беше сосем ок. Тука си сам оставен, меѓу туѓинци, и освен машинеријата на денот, ништо друго не се случува. Ве изнагњавив. Се извинувам. Ам не сум баш ок. Се надевам дека утре што и да биде, ќе помине и ќе ми падне камен од срце. А денес веќе 2 саати лежам го кревет, само за да не станам затоа што денов треба да почне. А што попрво во него да завршам, ни самата не знам. Значи многу ми се плаче.
Јас од нокеска со болки на 15 тина минути. Бев на цтг , забележливи контракции кои одат и до 90-100ка, а за мене како редовна менструална болка. Сестрата ме прааша дали осеќам болка , јас онака мудро и одговарам па да ама слаба болка. Ја замислив. Дојде доктор ме прегледа вагинално рече рано ми е , но на ракавиците имаше крв и рече дека во скоро време ќе започне породувањето . Сега ме фаќа психа , маж е на фудбал во ск , додека се врати ако ме фанат болки во мегувреме би било интересно.
@Kaetana ме погоди навистина со твојот пост. Има ли душа тој твој шеф? Требало да му кажеш дека МОРАШ да јадеш. Не заради тебе, заради бебето што го носиш! Најмногу мразам лоши луѓе и луѓе без осет. Најмногу! Смири си се, мораш. Семејството ти расте, еден член повеќе ќе имате. Постои ли поголема среќа? Се друго тргај од приоритети. Ќе се снајдете добро, веќе имаш искуство.
Застани. Издиши. Заблагодари му се на Бога што: имаш семејство, имаш мажуле што те сака, веќе имаш едно детенце, чекате друго бебуле, имаш работа (колку и да те нервираат), имаш дом... Сигурна сум дека не ти е лесно, ама верувај дека има потешко, многу потешко. Девојкиве и жениве во теми Поддршка за забременување и Вештачко оплодување, пример - знам зашто со години бев дел од нив, уште чувствувам дека сум дел од нив. Е тоа е болка што чиниш никогаш нема да пројде. Празни раце, празна куќа, квази семејство - солзи не само од хормони и нервоза, туку секој ден, секоја вечер. Кој ги е** сите, и газда и работа и колеги - имаш живот во тебе и тоа е доволна причина да се радуваш. Да се биде дел од оваа тема е привилегија, не можам да опишам колкава - колку и да звучи можеби смотано Не дозволувај ништо да те тишти!
@EvieBabe се согласувам со секој твој збор од а до ш. Толку среќна сум што сум дел од темава. Благослов е. И јас со години бев во "поддршка" и "вештачко", фала му на Господ што сум сега дел од темава. Јас знам дека сите, порано или подоцна ќе го искусат ова. Кога ќе дојде моментот на секој... Се си има свој момент.. Свое време.. Прво да сме радосни и благодарни што сме во оваа состојба, а после се друго (многу помалку битно)!
Значи насекаде луѓе без осет имало. Не се нервирај, уживај во бременоста, знам како ти е затоа што и јас бев во слична ситуација. Две години се обидувавме со мм за бебе а јас на работа со мојата шефица војни водев. Идеше кај мене и без потреба урлаше, а јас се здраво за готово си сваќав и дома потоа по цел ден си плачев. Нареден ден исто како ништо да не било, доаѓа кај мене се смее ми го раскажува семејниот живот(како многу да ме интересира) а јас само се смешкам и така 4 години и веќе отрпнав. Кога останав бремена докторката ми напиша патолошка, после некој месец шефицата ми пишува како сум била и дали сум планирала да се вратам на работа (како да е до мене што седам дома) за да сум му покажела на бебето каде работи мајка и!!! . Такви луѓе без осет ги има многу ама не смееме да им дозволиме да ни го уништат најубавиот период од животот. Затоа не се нервирај мила и уживај
