Труднички муабети

Мене мм секогаш ми вика така - остај мои и твои, гледај на нас двајца и децата што ни одговара, тоа ќе правиме. Ама јас допуштам и други да се мешат и затоа и почесто имаме расправии со мм.

Мене инаку многу напорно ми беше доаѓањето гости на повојница. Ни дојдоа многу гости и тоа идеа се по двајца. Јас, ситничар, секое доаѓање на гости чистев цел ден, па со мм спремавме, па после со гости. Сите гледавме да ги пречекаме со мезиња, салати, похованици. Се изморивме и физички и финансиски. И плус седат гост, дете плаче за спиење, трчам успивам дете, па се враќам со гости.... Мене многу напорно ми беше. Ама ок е, за убаво да е, па ќе се издржи

 

Лејла јас сум 27+ и уште ставам Утрогестан едно навечер. До 12 недела бев на кринон стапчиња.
На денешната контрола докторот ми рече дека до 32 недела здравје ќе ги ставам. Бременоста ми е без компликации но заради тоа што носам близначиња вели дека подобро е да ги ставам.

 

Мене сите ме прашаа, јас реков кој кога може тогаш, небитно дали има 40 дена. И испаднаа сите со осет, па не идаа, освен домашните. И јас не би одела кај некој барем првите 2 месеци дур пркне бебето. Само за роденденот од мм се собравме пак поблиските, тогаш бебе имаше 10 дена.
Ама ми беше напорно со гости за повојница, до 6 месеци редовно ни идаа, после се намалија. Ептен се притресувавме со маж, обавезно мезе, салати, кифли или проја, нешто благо, па ваков таков пијалок... Рековме само за убо да е ама напорно е. Па и јас сум таква шо не можам да ги оставам гостите и да си терам со бебе па цело време како на штрек бев. Дури некогаш се нервирав ако заспиеше бебето пред да дојдат, демек за него идале. Ама и ко ќе има коментатори од страна па уште пострашно, правила си кажуваа. Сега ко ќе се сетам смешно ми е ама тогаш бев под стрес. А за излегување, не излегов ич и појќе од 40 дена. Прво јас не бев опоравена, никаде не ни сакав да одам, немав желба ни да се облечам. После залади па убо ми беше со бебе цел ден.
Сега здравје, само да е се во ред, па ќе видам зависно од ситуацијата така.

Инаку, цтг денес покажа само една контракција до кај 40-50. После ништо. Ама еве сега осеќам ко да ме боли/боцка десниот јајник почесто и не знам веќе шо е нормално. Ни да лежам не ми се погодува, ни да седам, ни пак да стојам.
Останува препораката да мирувам, среда пак уште една контрола зш одат на одмор неколку дена.
Со Господ напред, секој ден си викам, ќе издржиме.

 

Со првото излегов кога имаше 25 дена. Претходно излегував нели затоа што ја носев на педијатар на контроли. Адети не правам бидејќи не верувам јас лично во тоа. Ќерка ми е во јануари родена. Беше почеток на февруари, ама еден така убав сончев ден, топол, запаливме колата и до количката саат време низ парк. Се препородив и јас, а верувам и на бебето му пријаше сонце и воздух.

Кога се преселив тука, скроз друг менталитет. Мајките се охрабруваат да излегуваат секој ден со бебето барем на половина час. Уште од одма. И во зима. И на ладно. По улици на сред зима шетаат мајки со бебчиња 2 недели стари. И сите се во кенгур најчесто.

Јас би рекла - прва прилика кога ќе можам да излезам - ќе ја искористам. Сега не ми оди да се форсирам после породување, но пак да можам и да сум способна и на убаво време да седам во 4 ѕида само заради адети, и тоа не ми оди.

Повеќе верувам во тие 40 дена (па и повеќе) од аспект на претерување на луѓе со повојници. Особено не толку блиски луѓе кои ете "сакаат да си истераат ред" а човек се справува уште пример со крварење и со навикнување на бебе, доење и што не. Немам проблем на мешање на бебе со луѓе, блиски со кои сакам да се видам и пред кои не ми е незгодно да ме фаќаат топлотни бранови и да се препотувам од хормони.. и на кои можам да им кажам дека морам да дојам или како и да е...

Но стресови од аспект ко Цвет што кажа - чистење цела куќа, па спремање трпези, па терање домаќинлук во толку рано мајчинствување (па дури и подоцна) не би си припремала.

Башка јас лично не ги разбирам луѓето што одат кај толку мало бебе. Реалноста е - бебето ќе бара да цица цело време (дури и на пола саат) и воопшто не е интересно. Уште не комуницира со светот, нема некоја интеракција... Поинтересни се после 3-4 месеци, кога веќе препознаваат лица, се смешкаат, ...


Најнервозно пак ми беше кога така ќе дојдеше некој во првите месец дена, па уште се чудеше зошто бебето цело време сакало да цица, па ќе почнеа да фрчат коментари за млекото, дали сум имала, дали било слабо... Или ќе видеа 2 какани пелени во рок од 40 минути и готово бебето го дијагностицираа со пролив.. па да сум дала Линекс..
И кај јас хормонална цела, темпирана бомба... ама си велев - ајде.. смирено. Смирено... Ќе заминат за брзо... )))

 

Мешиња како сте, читам сте се изнаприкажале. Со влегувањето во 7 месец почна да ме дрма еуфорија, планирам што да си купам за бебите, каков распоред да направам дома, како ќе воспоставувам ред со две новороденчиња, како ќе се сносам со новата улога...
Од денес сум преселена кај мајка, варосуваме дома од утре па јас да не кркам нервози само. Плус на домашна нега.. Мхх, милина. Малку ми е гужва на моменти, внуците се прилично темпераментни. Поголемиот многу ми се радува на мешко, постојано го гали и бакнува ама помалово е ризично богами, не разбира и може лесно беља да ми направи не дај боже.
Денес бевме на контрола, палавковци пораснати машала. 1080 и 1045 грама им е тежината. Напредни момци. На татко им
Петановски ми вели дека се одвива бременоста како по книга. И тоа ми створи таква радост на душата.
Ќе видиме дали ќе има потреба од флостетон, според него засега не.
Таргет ни е да стигниме до 33 недела, после веќе лесно ќе ни било. Дај Боже, без проблем, исто како до сега.
Околу 40те дена. Искрено освен моите и на мм, не би сакала други луѓе барем првите два месеци. Плус ќе фаќа зима, период на вируси... Ќе бидат многу мали, осетливи. Нема да се срамам да им кажам "НЕ, да пораснеме малку" . Ама пак ќе речам, здравје само, да ги дочекаме тие моменти.
Детска соба за бебињата немаме. Нашиот спрат е одвај 60м2, имаме дневна, спална, кујна со трпезарија, тоалет и мал ходник. Првично во дневна ќе сме дека таму ни е најтопло. Се грееме на дрва, на алфа плам печка. На пролет здравје одиме во спална. Гости ќе пречекувам во трпезарија. Тесно ни е, за нас двајца тој простор беше идеален ама во блиска иднина нема да е воопшто. И тука се нервирам некогаш, како ќе се организираме?? Се смирувам со помислата дека всушност најбитно е да ми е тесен домот од членови на семејството, без разлика на големината негова. А баш е кутивка и има семејна топлина во него.
Цел реферат изнапишав, а очи ми паѓаат. Ме изморија лудориите на внуците. Оди па натерај ги да се качат горе кај нив додека тете им е тука
А тете изолирана со месеци, како на остров да живеам. Само тишина сакам.
Ако е рано, ви посакувам добра ноќ. Ќе има маратонско спиење, чувствувам.

 

Здраво мешиња како сте?

Одмарам по дома се припремив за утрешниот преглед и мислам дека за прв пат го осетив бебушот.. како да ме допре некое чудно чуство.. на два пати на кратко ) .. ме израдува

Иначе ме интересираше како ги броите неделите..
според табелава.. или .. некои ми велат се бројат поинаку ..

 

Мешковции утре сабајле одам да проверам скриен шеќер си реков ќе куртулам ама не Дали течноста шо се пие е грда ми е страв дали ќе можам да ја испиам па да не ми се слоши и така си правам филмови Повеќе ми е страв од тоа што треба да го пијам а не од иглата додуша се навикнав секоа недела си одам да ми земат крв

 

Ништо страшно, како вода со многу шеќер, без гајле. Јас ко што бев гладна од сабајлето дури вкусна ми дојде А мене во Систина од прст ме боцкаа, не од вена.

 

Оф ајде може и мене ќе ми се бендиса А за боцкање мене ми рекоа од вена ама незнам дали сите три пати јас пуста гајле немам

 

Јас терам 37ма недела, времето се ближи и не ми е верно воопшто. За адетот до 40 дена...па моите родители од прв ден планирам да ги примам, други не, можеби блиска другарка после 20 дена здравје. Свеки како што наслушнав кога ги праќавме теписите на перење спомена дека мора да бидат чисти ќе доаѓале луѓе, па ако планира сама ќе си ги чека . Иначе за излегување не знам се зависи од бебе и од мама, а и од времето, доаѓа есен...ама сигурно ќе одам до кај мајка ми, ептен ми е блиску. Пак ќе речам прворотка сум и не знам што ме чека, се зависи од бебуш.

 

До 40 дена признавам само најблиски да доаѓаат..Не дека толку се тресам бебе да е под стаклено ѕвоно,но пред се и за мајката е напорно да пречекува било кој првите 2 месеци.Сеуште несоземена ајде да ти се лупнат на софри..Додуша,и после 2 месеци да е,генерално тоа идење 'на бебе'шема ми е толку безвеза а сеуште постои кај нас,може не како порано но сеуште доаѓаат и кој треба и кој не треба понекогаш..пак и во парови беАј разбирам жени само попладне на кафе ок,ама коа ќе се наканат со мажи официјално,па софри спремај,пиење друго трето..па демек за бебето дошле,а бебе не го ни гледаатМајката дента спремала,чистела,доела,па ај вечер насила прај се свежа,позитивна,одморена а мислиш само млеко да не ти протече од некаде што се вика па трчи по бебе..Битно гости дошле,најадени,напиени ај,нек е за убо,ама мислам дека треба да се искорени ова со тек на време.Кај нас почнаа на мекици кога се прави да носат поклони за бебе и така е подобрo и попрактично според мене и за двете страни
Што се однесува за излегување,сум за пред 40 дена,здраво е и за мајката и за бебето на воздух,секако во времетраење според временските прилики.

 

И кај нас исто поклони носат на мекици и ретко тетки дома да се собираат, еве јас за мене си кажувам кај втори братучедки братучеди сум одела само на мекици, дома не сум ни била, бебе сум видела прв пат случајно по пат. Блиски другарки и братчедки први немаат деца, од на мм другарите кога имале бебе сме оделе после 2, 3 месеци и повеќе. Бебињата сме ги гледале на фејсбук.

 

Фино што постојат како изговор тие 40 дена, за да вратиш одредени гости, најблиските нормално уште првиот ден биле тука. Јас отсечно не забрнив на никој да дојде, ама по односот ме приметија дека не ми е до гости, од некои следуваше и заладување на односите демек намерно ги одбивам, уствари бебе се погоди плачливо, мрзливо за цицање и јас бев цел ден распиштолена да дојам, да се одмолзувам, да топлам гради под туш, уште за гости пречекување бев. Имаше и толку културни пријатели што си почекаа да се стабилизираме, па пристојно се најавија, на влегување правец во тоалет за да измијат раце за да го подржат бебето а не да го чешкаат по образи и рачиња, плус дојдоа околу пладне кога бебе беше најсвежо, тие донесоа благо ние направивме кафе и најфино си поседовме. Ама кога ќе се акнеа во 7-8 навечер, јас преморена бебе плаче на 15мин . После некое време им кажував дека во 8 часот си легнуваме, и навистина си легнував, бебе избањато, јас еден туш, па сок пд јаболко и плазма како закуска да има млекце, и одмарање во кревет, бебе ќе станеше еднаш за цицање и следното спиење и јас со него. Уфф на кои денови се навратив, најтешките и најубавите во животов. Со две ќе бидат дупло потешки ама и дупло послатки сигурна сум, како и да е ќе ми фали да можам комплетно да се посветам како на првово, ама барем се надевам некое помирничко ќе биде

 

Девојки веќе сум 30 недела,како што се наближува времето се повеќе страв од пораѓај Како ке се породувате со епидурална или без. Јас сум некако повеќе за природен пораѓај, а овде кај нас не ставаат епидурална,а без неа некако страв ме фаќа.

 

Првиот ден од излегување од болница очекувам да бидат кај нас бабите,дедовците,чичкото и вујкото.
Кај друг никој не сум била пред 40 дена, ниту сум сакала ниту сум била повикана,така да нема ни што да ми доаѓаат.
Кој и да се најави ќе го префрлам за после 40дена да има време и мајка да се опорави и бебе да пркне и да се навикнеме на ново настанатата ситуација-нов член во семејството.
По гости не ми е во план да одам,но ако е убаво времето би сакала по 30-40мин прошетка на воздух со бебе.
Кај нас баби и дедовци не се слушаат,како ќе се договориме со маж ми така ќе тераме.
Но сигурно нема да ги тераме адетите не и кажувај пријатно на мајката ќе нема млеко,не се сечат нокти навечер, не се изнесува ништо од куќа за 40 дена. Тоа ми се живи глупости ,измислени од народот.

@Adams не е толку гадна течноста како што некои тука ја опишуваат,и јас читајќи бев спремна на гадно ама ок беше,помина

Неделиве ми летаат, воопшто не размислувам за пораѓај,дали е нормално тоа?
Од утре 34та, уште 6 до максимумот...

 

Мешковци јас да си се пожалам какво грдо искуство имам доживеано вечерва.

Вечерав во кревет и лежев доста свиткана и се осетив како ми работи забрзано срцето, но бидејќи не е прв пат не обрнав многу внимание. За некоја минута станав да идам до вц и осетив како ми се сврте во главата, но продолжив. Само што стигнав во тоалетот пробав да земам длабоко воздух и не успеав и ми се стемни пред очите. Веднаш излегов и ги викнав мм тој ме прифати и јас буквално неколку секунди како да изгубив свест и ме обли топла пот... ауу грдо чувство. Прилегнав на под и и за кратко се вратив во нормала и ми се стабилизираше и дишењето. Сум имала претходно панични напади, но сега прв пат толку изразено. Имала ли некоја од вас слично искуство? Незнам дали да одам на лекар, сега сум супер исто како ништо да не било...

Се изнакукав, но морам да споделам со вас. Инаку од денес 28 недела почеток на трето тромесечие

 

@Miss.N Првиот пат кога ќе го почувствуваш бебуш е незаборавен ❤ Неделите и месеците мислам дека така се сметаат, иако кај мене ваму бременоста 10 месеци ја бројат па нема збунка со неделите

Инаку мамички, во врска со The Wonder Weeks, онаа теорија за скоковите во развојот на бебињата, знам дека има апликација ама се наплаќа. Јас ја набавив книгата во .pdf формат, па ако некоја од вас има време и ви се чита, оставете ми меил во лп, ќе ви ја пуштам.

Јас уште некој ден и во трето тромесечие. Уште од сега беби не ме остава да спијам навечер, а тек па во подоцнежните недели или откако ќе се роди. Инаку ваму после пораѓај се седи еден месец, не 40 дена, и мислам дека ќе ги отседам, особено зашто декември знае да биде ветровит, па не знам дали би изнесувала бебе на ветар. Луѓе на почеток не верувам дека ќе ми доаѓаат, од тоа сум спасена, моите ќе можат дури после еден месец да дојдат што мислам и дека е поубаво, ем јас ќе бидам закрепната, ем се надевам ќе бидеме колку толку уходани со беби, па ќе можеме и да излегуваме, да шетаме, да примаме гости...

Едит: пак со книгите. Ја имам и The Happiest Baby on the Block, класика за справување со плачливи бебиња од 0-3 месеци.

 

Јас уште реално не знам што не чека кога ќе донесеме бебе дома затоа и си прашувам за мислења, особено од тие што веќе еднаш го поминале ова. Подалечни луѓе не ми паѓа ни на крај памет да канам или да примам, повеќе ми е за блиските (тетки, братучетки); од една страна стварно би било фино на старт да се средиме сами и да не доаѓа никој, од друга страна не знам како би ги одбила ако некој се најави зашто баш си живееме блиско онака :/

Инаку мислев дека јас и маж ми сме ретки будали што толку се притресуваме со спремање за гости ама очигледно многу не имало такви тука: од куќата да свети, до салати, мезиња, скари, меса, похованици, благо - така да дефинитивно не ми треба тоа со новороденче дома - дури и да дојде некој може само кафе да му сварам и купечка торта да му дадам, а за повојници здравје има време понатаму.

А имам слушнато дека е фино да се шетнува бебето во количка одма, соодветно облечено, па ако е убаво времето во октомври, ако не е смрдливо во Скопје уште рано, би ја вадела на кратки прошетки после 2-3 недели можеби. Пак се зависи од бебето и ситуацијата, ако не дај Боже се роди некоја недела порано и ако е ептен ситничка, сигурно нема нигде да ја носам - тоа само во случај се да е во најдобар ред.