Труднички муабети

Јас не сум со инф и за разлика од многу забременив за 8-9 мес што е релативно ок...ама околу мене сите забременија од прва буквално и паника многу ме фати па и лош спермограм. И цело време ск мислев нема да затруднам. Кога останав трудна другарка исто време имаше спонтан и еве 26та сум ама уште не можам да се опуштам. До 12та бев хаос цело време во страв и паника. Дури сега откако го чувствувам како клоца и се движи мааалце ме опушта.. мм ме кара дека не треба до толку ама ете не можам да бидам релакс како многу што ги познавам посебно и ради состојбава

 

Јас сум 13+1 и сум со низок притисок. Зависи некогаш е 90/60 или 100/60. На боледување сум не одам на работа. Преку ден кога ќе ми се приспие си го слушам телото си легнувам си спијам, а навечер без минимум 10 саати не сум. Кафето скроз го отпив. Евентуално кога се чувствувам омалаксано и ми се спие преку ден пијам кока кола и ми помага за киселини и да ме дигне малку.

 

Душо не си сама и јас сум со ИВФ по 7години макотрпна борба и никогаш позитивен тест тераме 7ма недела. Но и јас како и ти никако да се опуштам и да сватам дека конечно по толку години ни се оствари желбата. Ама секое одење на преглед ми е како најтежок испит, кога се ќе помини во најдобар ред сум најсреќна трудница ама сето тоа многу малку трај уште одма се вознемирувам и почнувам да паничам и со нетрпение чекам нареден преглед. Освен на домашните неможам да кажам на други поблиски пријателку дека сум бремена од страв да не му се случи нешто на бебето. И секаако секое одење во WC е преглед да не имам случањо крв. По цел ден сум сама и тоа ми е додатен шок

 

Иста сум и јас не знам зошто сум ваква сигурно продонесува и тоа што не одам на работа и реално не ми е исполнет денот незнам што со себе од досада па да се препуштиш на лоши мисли е многу лесно
Јас 15 години го чекав ова и искрено не очекував дека вака ке се опседнам со лоши мисли
Секој ден морам да се викам сама на себе ајде застани со глупости немаш причина за така да мислиш се е ок ама кратко ми трае едноставно незнам како самата да си помогнам

 

Незнам што е тоа во женската потсвест. Не си дозволуваме да бидеме среќни. Јас не сум ништо поразлично. Полесно ми е да зацртам црни сценарија 1001 на број отколку да бидам среќна и горда што ќе станам мајка. А ако случајно почнам да мечтаам и планирам како сама да се удирам по раче што сум посегнала по нешто. Неколку пати пишав на темите за имиња и пол во контекст како рано е да не ја предизвикуваме судбината. Па зарем не ни е судбина барем дел од соништата да ни се остварат? Зашто се да е така црно. Тоа низ што сме поминале не нé дефинира кои сме за во иднина. Ако сакам да сум мајка ќе бидам мајка. Која е таа сила што ќе ме спречи?

Не ми обрнувајте внимание скував затворена дома веќе 5 месеци. Почнувам да филозофирам. Ама bottom line дури и во овие времиња на страв и несигурност дајте си шанса бре жени да бидете среќни. Има ли поголемо чудо од тоа да ствараш живот? Ајде да веруваме во чуда.

 

Еве сум иста и јас. Фоаѓам од Систина, цел ден осеќав благи издржливи менструални болки. Отидов на ургентен да не се мислам дали е нормално, ме дтавија на цтг мирно беше, вагинален преглед си добив, прв пат и вагинално ми мереа цервикс 42мм е и плус го гледавме бебето, Адамовска беше вика се е ок јас повторно би ти вклучила Депо. И ме боцнаа, сега пак на 5 недели треба да се боцкам. Не сум раат. Инаку прв пат му видов лице на бебе, злато мое до сега се криеше

 

Отиде сепак? Ете, бар да не ти е мисла. Која недела си?

Инаку женички, не сум минала низ истото што и вие, ама истиот страв го осеќаме сите.
Згора на се, и ситуацијава многу влијае.
Ама, мора позитивно да мислиме, затоа што се ќе биде во ред на крај

 

За трудниците, паничарки како мене погоре.
Don't think about what could go wrong think about what could go right ... И минатата бременост, а и сега кога помислувам на нешто неубаво, си ја кажувам оваа мисла. И ми олеснува.

 

Отидов, да не барам од гоогле совети. 26 недела сум. Се обидувам да сум и смирена и позитивна ама долг и трнлив ми е патов. Само молам бога да биде се добро до крај.

 

Знам дека е нормално да имаш црни мисли, ама потруди се да си посветиш повеќе време на себе. Читај книги, оди на кратки прошетки, пробувај нови рецепти... Секое сабајле направи си план за денот. Се ќе биде во ред

 

Dobro vecer zenicki ...
Deneska uste od popladnevo me boli leviot bubrek bremena sum 28 ma nedela pa utre sum na ginekolog pa ke se konsultiram za na urolog megutoa prasanjeto mi e sto da piam protiv bolki barem mirno da zaspiam posto od jaka bolka i ne mozam dovolno da izdisam

 

Да се вклучам и јас во 'анкси' -групава погоре: иста сум! Цело време леле да не ми се деси вака, така...црни мисли и што не, дури и сонувам лоши работи, како сум отишла на скрининг и како ми кажале дека нешто не е у ред... Секогаш кога ќе помислам на нешто лошо само си велам 'Господ е голем и ќе биде по неговата волја', па гледам да се окупирам со позитивни работи, да не си мислам лошо.
Вторник сум на втор скрининг и само одвај чекам да помине.

 

Само парацетамол... Друго не знам дали смееш. Јас и за болка во заб го пиев...

 

Еве 35.5 и неможам да се опуштам, пред 2 недели на контрола бебе 2200 гр, денес 2230 гр. Протоци во ред, плодова вода во ред, незнам што е проблем. Неможам да се смирам. Др. рече ќе следиме со зачестени контроли ако не расти добро ќе правиме царски порано, ама зошто сега ова се случува , до сега се беше во ред. Многу сум вознемирена, незнам што да правам.

 

А трансфузиолошки да не е проблемот?

 

Јухууу со лесно само

 

Мене при такви болки ми беше препишан спазмекс форте 2x1 плус брусница чај, плус чај од камилица
.

 

Иста сум и јас, цела бременост но пробувам да се контролирам заменувајќи ја секоја лоша со добра мисла. Пробај да си најдеш занимација и диши длабоко. Се ќе биде во ред

 

@Ava.84 сега читам, не сум видела во нотификации.
Фала ти мила.
@elcezelce не ги коментирам парите дека се многу, зборам што немаат приоритет тие кои си се со години во болницата без оглед за што. Што одам и се бара термин, се консултираше докторката и џабе. Тој датум што го дадоа, може тој и да си остане освен нешто не дај боже да се деси да мора порано.
Преполно е мила, примаат за пари, трупаат, а немаат капацитет.
Инаку ќе ти пишам секако, рано ми е

 

И јас го отпив кафето. Дали два пати пиев кафе за овие 11 недели, и тоа не го ни допивав.

Имам промена на симптомите. 24/7 лошењето, мирисите, заматен мозок, фаца мртваца..ко да ги снема одеднаш. Се разбудив свежа пред некој ден. Ни толкав апетит немам, имам само повеќе киселини..ко на почетокот.
Едвај чекам прв скрининг во понеделник. Се надевам какачу е добро и си расте, си се тегне.. едино што ми се свиѓа кај матичната е што, појасно некако можев да го видам. Кај другата докторка кога бев, пошто во лежечка положба ( матичната накосено).. па миомот повеќе го гледавме и слушавме срце))) и сличе од миомот место од бебе ми направи. Ко што беше 4 факинг сантиметри...поголемо од какачу, си се смеам, секој ден - испаѓа ко да сум бремена со близнаци. Ако не и со тројка. само да е ок црвот. Неделава колку бабачко јаготка или мала кајсија е))))