Кога сме на темата да си кажам и јас Ние сме си сами со мажот, иако живееме во ист град со моите, неговите се 100км оддалечени, никој не се меша за ништо. После почеток на 5 месец од бременост се немам видено со свекор/свекрва заради што морам да лежам, свекор се накани да идел на риболов со мажот пред некоја недела, реков нема гости, корона има, ладно е и јас сакам приватност пошто у дневна лежам тука ми е се на дофат, нема услови за некој ќејф да си тера како риболов и гости. Риболов на лето здравје нека дојде на некој ден, и нормално маж се сложи, изладени односи има со татко му, никаква помош цел живот од него не видел, заради мене и се во контакт што ги смирив а сега сум пишман ама тоа е што е, битно не сме должни да го тинтраме сега во ладново и јас плус раскомотена дома со месеци си сакам приватност уште малце додека дојде бебе. Свекрвата не дава глупави коментари, еднаш два пати на почеток тропна нешто, културно и кажав дека џабе ќе зборе или ќе се меша дека многу работи се сменети од порано и коментарите за себе да си ги држе дека ќе биде и ќе правам како јас сметам и ќе си слушам педијатар само. Нит дошла да помогне, што не е обврзана фала богу, ама не се понудила воопшто ништо да праша, нит купила нешто за бебето ни па дале пари. Не можам да ги сфанам, фала богу што се подалеку само, незнам како ќе ги истрпам за бебето кога ќе дојдат ама само заради маж ми морам инаку не заслужуваат ништо. Мајка да ми е жива и здрава само ќе кажам, иде скоро секој ден пошто маж оде по 24 часа на работа, куче ми шета, ми носе/готве јадење, што треба ќе ми испазаре и ќе ми зачисте ако нешто мене ми е тешко или маж заборавил. Тато освен што ме носе по болници постојано бидејќи мажот скоро се е на работа, не се меша иако знае некој глупави коментари да даде, ама само додека седе со мама, пред мене не смее пошто сум малку лоша во бременостаиако од кога влегов во 8ми месец се смирив, нервите ми се скрос во ред сега за сега. Хормони и плус што сум дома затворена со месеци, јасно им е, знаат дека ми е криво после. Мајка ми пазаре се за бебето и со кола ме носат до кај треба, се е настрана тргнато бројки што сум кажала, влегувам, разгледувам плаќам и се враќам дома. Крпи, бањарки, торба за мене и ситници од аптека и правам список, се ми зима и ми носе дома, што е грешка или не бендисувам го враќа или заменува, да не ми е таа ќе полудам бидејќи сум скоро се во кревет, а за бебе се ми треба, со голем мерак се пишам што треба, слики покажувам што сакам, а нема ништо од кој да позајмам, се мора да купиме и средиме и само како командант командувам по мајка и маж. Имам среќа во мал град живееме, сите се знаеме и затоа може се од стварите од бутик, продавница или аптека да ми донесат да одберам па после да се враќа или плаќа. За некој ден сум на контрола, се надевам дека се ќе е во ред и ќе можам да отидам да одберам конечно големи работи, еднаш бевме ама набрзина беше не се важи. Плетенки и перничиња за креветчето ќе нарачам преку нет ако не најдам тука исто во Либерта, нема што нема, ептен се снабдени и не се екстремни со цените многу, заради ситуацијата обврзана сум од едно место се да земам од покрупните работи, среќа се има тука и плус огромен избор. 56ки и 62ки од алишта имам најмногу, дури и поголеми бројки како 68, на почеток не пазев на бројки ич, а бодиња 50ки и 56ки, исто и ѕивриња за спиење со бели бенкички 50ки и 56ки имам земено, како и неколку пижами. Сега уште неколку шпикозни и сет за од болница да и земам од алишта остана, а и тетра и шведски пелени за повој, работи од аптека за мене и бебе на едно одење ќе се доземе, и после во 1 ден ќе се земат крупните работи, креветче, количка, подлога за пресоблекување, када, се е бележано тоа, само да отидиме и да платиме. И кога ќе видиш уште се фале. Слатки маки. Се гледа дека денес си немам со никој муабет направено.
Исто и сакав да го кажам ама да не ме сватат погрешно, да не се јачаат пред време И те како е потребно да оставиш дете на 2 саати и се прошеташ сама. Не зборам за цело време и секој ден. Или па мора да се работи а нема кој да го чува и оп пак они ќе мора Иначе со лесно нека ми тие гледам дека се ближи крајот
Се тоа е во ред, ама некој кога се "натура", форсира, не знам дали е до мене, одбивен ми станува...и да имам потреба од помош не ми иде да барам од него....
Не не, да не бидам сфатена погрешно, јас не се нервирам за тоа како и што ќе биде. Едноставно знам што можам да очекувам од луѓето и не може да ме изненади нешто или изнервира. Затоа реков од кога ќе дојде бебето ќе си имам уши и очи само за него и маж ми. Не планирам непотребно да се нервирам и тие скапоцени моменти да ги трошам на глупости. Јас имам почит спрема повозрасните, исто како што знам да прифатам кога даваат совети што се на место. Не сакам само претерано суфлирање и да ми кажуваат ова вака треба, она така треба, особено не споредби како нешто било во нивно време. Епа сега е наше време, не е нивно. Секако дека се баби и дедовци и се радуваат, поголем дел од коментарите што се даваат се добронамерни, свесна сум за тоа. Ама како што кажа некој погоре, треба да остават да уживаме во новата улога без претерано да се наметнуваат, нормално дека ако притреба помош секој би побарал.
Se soglasuvam, pomos treba i te kako. I jas taka mislev kako pogore od mislenjata, se sama ke mozam ne mi treba nikoj. Ama na kraj porodena bo 8 mi, bebe na intenzivna, posle toa doma bebe plačese 24 h.Patem se stavam na mesto na babite, da bidam otfrlena. Svekrva mi mi pomaga vo se, iako ne ziveeme zaedno, isto i majka mi. Slobodna sum vo bilo koj moment da treba da odam negde sama. Eve bremena za vtoro, vrzena za krevet. E zamislete da gi nema babite, dete cel den e kaj niv, se menuvaat. Isčisteno, ispereno, ruček. E zenički pa Sega videte vie dali sakate i nejkete stari
Јас со првото бебе живеев со мајка ми првите 2 месеци ама нејзе и беше скршена раката, се породив на 30 декември со царски рез, мајка ми една недела предходно скрши рака, мажот мој во странство, помош никаква, раната ми пукна после 7 дена, сама го бањав, одев по скали, пазарев, носев по контроли, мама само психичка подршка и друштво. Во февруари бев болна, ме лечеа од вирус изгорев од температура испадна после дека ми оставиле остатоци од плацента, живев на смути, супа и јогурт тија 2 месеци,одев во дневна болница 2 пати дневно бидејки одбив да однесам бебе со мене да лежи во болница на инфективно, во март татко ми заврши во болница на итна операција таман јас се оправив малку мајка ми мораше да се врти кај него дома да се грижи за него таман го извади гипсот. Преку ден јадев смути, супи, готови кифли, јогурт, за ручек одев кај мајка ми, пак сама пазарев и за мене и за нив бидејки возам да не влечка она и сегде си го носев бебето со мене, и цело време доев. Свекор и свекрва не се јавуваа ни на тел а камо ли да дојдат да го видат бебе или па да ми понудат помош. Маж ми доаѓаше на 4 месеци по 15 дена, тогаш дојдоа на гости. Живеев сама со бебето од март до октомври, тогаш требаше да се вратам на работа и моите родители дојдоа да живеат со мене. Тато се подоправи, има и мозочен удар па е инвалид и скроз зависен од мајка ми. Кога тргнав на раб и кога дојдоа они да живеат со мене ми беше многу полесно, иако пак си ги бркав главните работи, мајка ми ми помогна многу со детето, ручек се на ред. Така живеев со нив 2 години, сега летоска си заминаа дома, маж ми се врати за стално и сега сме сами. Убаво е да се има помош ама се може и сам, не се грижите, што помалку ви се мешаат подобро.Кога бев нервозна и бебето ми беше плачливо кога ке се смирев беше мирно, и само доењето е мислам најбитно од све.
Не знам што друго да кажам освен дека името на профилот не можело да ти биде повеќе погодено, баш си права ЛАВИЦА! Таква сила има само жена, само мајка! БРАВО!
Факт е дека ако не е тука партнерот, неопходна е помош од некого. Ама дека мора да има баба на располагање 24/7 не мислам (барем сега, со овој ум и нула искуство). Освен ако таткото не помага ни за бебето, ни за чистење, готвење дома, помош околу поголемо дете... Па како се снајдуваат паровите што живеат сами во друг град, друга држава, што немаат/скарани се со родителите? Не викам дека е тешко, сигурно е претешко, ама ако треба да бирам дали да сум нервозна оти не сум одморена и бебе ми е плачливо или да сум нервозна оти мајка ми/свекрва ми знае сѐ, а јас и мм сме неми посматрачи, би го одбрала првото. Има баби што идат, помагаат за чистење/готвење/пазарење и баби што идат за да мудруваат, оти нели само тие деца изгледале. Па извај градата да видам млеко дали имаш, чекај да видам како го доиш, ова лошо го правиш, затоа плачи бебе, не се држи така, не се капи така, не се облекува така.. Или дај ми го, јас ќе го средам, ти оди чисти си и зготви си, успат направи ми кафе... @macalavica
@macalavica Браво женска, на храброста, волјата, борбата... Немам зборови Цел живот се учиме за се. Советите некогаш вредат многу, некогаш не... Сепак како што кажа @ava чувајте ги и негувајте ги односите со бабите и дедовците. И да кажат нешто, ако Ви одговара ќе прифатете, ќе направите, ако не ќе игнорирате и ќе си кажете дека не е така... Туку вака... Само без нервози, стресови бидејќи се влијае на нас, мајките, а и бебињата чувствуваат. Никој од нас не може да ги смени карактерите на ниеден. Таква кројка си е и така ќе си остане. Битно е да се има заеднички јазик со сите... Добро, лошо, најблиски се... Се ќе се среди и се ќе биде мамички, релакс и се најдобро. Може и нас некој не не трпи, се е можно... Затоа велат се во граници... Мирно и кротко... Се ќе се среди... Сите знаеме оти ништо не е лесно, ама затоа се учи, навикнува и прилагодува... Така мамички, бидете ми среќни и со убави мисли, во животот ништо не знаеме што не чека... А помошта е важна и од голема важност, кога е потребна...
Жени железото ми е крш, џабе пиев апчиња.Сега матичната ми пиша за два вида апчиња рече земи ги кои сакаш од овие две, Лактиферон плус и Сидерал форте. Што ми препорачувате од искуство? И многу скапи бе 1000 и нешто денари
Не не не зборам дека треба да барате помош од свекрва мајка и слично. Доволен е споругот јас така функционирам 90% од времето во ретки случаеви кога мора го оставам на мајка или свекрва инаку се сами сме сами го бањаме сами се. И најдобро е така. Само скаав да кажам дека не се сите бебенца спиење и јадење на почетокот и дека не е се така лесно како што можеби си мисли некој. Инаку секој си има прсво да си бира дали сака или не помош. А најчесто во тие моменти таа помош повеќе иритира и нервира во почетокот кога сме осетливи и сеуште под влијание на хормони. Особено зборам за прв пат мајка јас на пример многу се нервирав кога некој ми се мешаше и маткаше околу мене колку и да е добронамерно.
Па тоа ми е и мене и тие што ги пиев минатиот пат докторката вика многу се добри,чудно како не ти помогнале,ама ете сите сме различни изгледа. А немам многу време да експериментирам, овие пред пораѓај последни ми се за пиење,па викам што поефикасно.
Исто ми е и мене крш матичната веке почна да вика дека си играм и си го мачам срцето а ке ми треба сила за пороѓај... ми препиша тхотема по две на ден но јас испив само две и толку повеке неможам Незнам како ке биде до крај
А кои ги пиеше? Инаку по составот овие две се скоро исти така да кои сакш тие. Прашај во аптека што би ти препорачале ама сепак неможеш да им веруваш зошто ги кажуваат тие што им плаќаат .. јас на своја рака земав флорадикс и сум задоволна.
Реферум(dextriferron)од 100 мг, а гледам овие Сидерал форте се 28мг железо. Па ако не ми помогнале тие од 100 зар овие се подобри? Ај ќе земам нешто, тие кај мене у аптека ги знам може поискрени ќе бидат
А да ја прашаш докторката за Тотхема ампули? Нема нешто поефикасно од нив, одма ќе ти го качат железото. И во двете бремености ми беше крш мене, и во двете експресно ми го покачија. Чисто како предлог Сори за упад во темава, поздрав до сите мешиња
И мене еднаш ми помогнаа тие, секогаш сум имала супер железо, ама еднаш имав некој проблем и баш ми беше паднато, со нив го качив. Па спомна она и тоа прееска...може да ги земам нив.
Со затнат нос ќе ги пиеш Не си играј со железото ако ти си слабокрвна и бебето ќе биде,затоа пиј ги на сила
Heferol na alkaloid 100 den kutija, 2 na den so pomarandza za vit c. Za 1 mesec od 4.5 na 17 zelezoto
