Пробај со овој маст.. мене ми помогна.. во бременоста добив хемороиди и воопшто не можев да седам.. болеа, печеа дури.. мојот гинеколог ми го даде ова и два три дена после аплицирање испопукаа, истече таа крв темно црвена накај темно кафеава беше... и после се смири.. еве две години како сум породена хемороидите воопшто не се повториа, не ме болат... ниту ништо.. ако си издржлива на болка аплицирај бидејќи ако имаш несозреани хемороиди овој маст им помага да созреат и да пукнат и многу боли.. ама тоа е два до три дена.. т.е дур да созреат хемороидите
Здраво, Имам недостаток на витамин Д, дали некоја од вас земала витамим Д или Омега 3, од која ви препорача докторот?
Во трето тромесечие, односно после 33та недела, на колку време осеќате стврднување на стомакот(лажни контракции) Кај мене деновиве некако позачестени се и по малку болни(не се прави контракции бидејќи сум ги осетила во првата бременост) ?
Ортопедот ми кажа дека најдобри се на NOW капките од 1000. Консултирај се најдобро со ортопед за дозата што треба да ја примаш
Zdravo Kaoo sto imam pisuvano pred 6.meseci sponatan t.e missed abortion pa potoa zaboravena placenta pa nova operacija i mn traumi. Sega fala.mu na boga sum 9 nedeli bremena .Ama stravot nr mozi da me napusti ne mozam da spijam samo mislam dali e se vo red. Vo petok imam pregled i veke 3ta nok ne spijam povrakam i sedam cela nok.Imam premn strav sto ke mi kazat na kontrola. Mm mi tesi ama mene nisto ne mozi da mi go pobedi stravot. EVE sega jadev hamburger i se opsednav deka se.imam zatrueno so hrana Ve molam kazete mi kako da gi pobedam ovie misli
Мене ми се пропратени со тахикардија и препотување… а може да се и од инекциите за зреење што ги примавКој знае ама баш се непријатни тие подигања и стврднувања
Само да ти кажам дека не си сама. Јас поминав/поминувам низ истото, среќа имам едно поголемко дете, со него ги исполнувам деновите па дење немам многу време за мислење. Ноќите се потешки, ама се тешам со мислата дека мала е веројатноста двапати да ми се случи нешто така страшно. Не се израдував на оваа бременост, од страв, со секој нов ден и недела се тешам дека наближува безбедна зона, 23+ недели сум, уште помалку од пола пат имаме со беба.. Така некако јас терам, се обидувам позитивно да мислам, галам меше кога тропка од внатре, и покрај стравовите се убедувам дека сѐ ќе биде добро
Здраво, јас имав пред една година missed-во 18та недела му престана срценцето на бебето ... паднав во тешка депресија, 6 месеци бев за нигде. ситуацијата се подобри кога останав пак бремена ама од друга страна цела бременост ја поминувам со страв веќе сум 27 недела и фала богу до сега е се во ред на почетокот се чувствував исто така тебе како поминуваше недела за недела стравот се намалува иако морам да признаам уште го има ... сакам да знаеш дека не си сама тука има еден куп жени со иста приказна дај се од себе да мислиш позитивно сама мораш да си помогнеш
Здраво женски со лесно на сите бременоста да биди да ви се придружам и јас 12 недела сум поздрав до сите
Dojdov so bolki cela den ama posle rucek poveke dojdov na gak pravam ctg nz takvi menstrualni bolki i steganje nznzn
Душа моја, си се изнапатила како што не треба ниедна жена да пати. Жал ми е многу за тоа што си го доживеала, но ова сега е нова шанса што Бог ти ја дава. Ова е нов живот што расте во тебе и нема апсолутно никаква врска со стариот што Бог си го зел кај себе да му биде ангел. Овој страв што сега го чувствуваш мораш да разбереш дека е чиста анксиозност, која што нема никаква врска со реалната состојба со твојата бременост. Јас не сум го доживеала тоа што ти си го доживеала, но јас се борев со години со стерилитет. Стравот што доаѓа со долго очекуваните две цртички (што изгубив надеж дека некогаш ќе ги видам) е присутен од првиот момент и кај мене и не ме напушта. Исто цело време се мислам да не нешто не во ред, демек грижејќи се јас ќе сменам нешто. И бидејќи имам и искуство со панични напади како помлада и цел живот сум анксиозна, кога нештата не се во моја контрола како сега јас се ставам у worring mode и се што правам е да се мислам, плашам, гуглам и досаѓам по луѓе како ми е што ми е. Она што најмногу може да помогне е разговор со психолог (доколку си во можност), ако не со некоја личност во која што имаш доверба и која нема да те осудува бидејќи тоа е последното нешто што ти треба сега. Сега ти треба некој да те разбере, смири и утеши. Еве тука не има неколку што те разбираме како што видов и меѓу себе секојдневно си се тешиме и бодриме и броиме недели и тумачиме симптоми. Што значи не си сама. Тие мисли не можеш да ги победиш но можеш да се научиш да живееш со нив и да не дозволиш да ти сметаат до толку. Најпрво коа ќе ти дојдат такви црни мисли првично кажи си дека тоа е само мисла, не е факт, а мислите си доаѓаат и си одат. И одма ама одма зафати се со нешто друго. Јави се на некоја другарка и разговарај за било што, земи шминкај се, готви, пеј, излези прошетај, сади цвеќиња, било што што ќе ти ги пренасочи мислите. Треба вежба на техникава, ама успева после неколку обиди, не од одма. Ова е метода од когнитивно-бихрјвиорална психологија, што значи научно е потвредена и докажана, не си зборам на памет. Никоја од нас не знае што ќе се случува и сите мора 9 месеци да живееме во тотална неизвезност. Тоа е така за сите, но само од нас самите зависи како ќе се носиме со таа неизвесност. И да земеш да живееш у болница и да бидеш 24/7 под гинеколошки надзор нема да смени нешто да се случи ако треба тоа да се случи. Пробај, некогаш успева, некогаш не. И јас секој ден се борам со себе, но кога ќе ме клоцне борбата ми добива смисла. Тука сме ќе се бодриме, без грижи. Те гушкам
И што ти рекоа на Гак после цтг-то? Јас утрово бев исто така, цтг-то покажуваше контракции, а цела вечер имав појаки менструални болки. Бев отворена само 1 цм. Ми ставија инекција апаурин и ми закажаа повторно контролен преглед за петок. Ама еве цел ден имам јаки болки, ги мерам на една апликација. До пред саат-саат ипол ми се јавуваа на 15/20 мин со времетраење од минута ипол до 2. Во последниот саат-саат ипол, ми се јавуваат на 7/8 до 10 минути, пократки се, одприлика 45-50 секунди, ама многу се појаки, едвај дишам низ нив. Можно е да се имам доотворено толку брзо? Или нормално е во оваа фаза такви да се болките? Не знам веќе, не разликувам што значи што. Знам само дека ако вака е со денови, ќе се пореметам во секој поглед.
Ti blagodaram Ke pocnam.da primenuvam a tvojov tekst ke go preprocituvam sekogas koga me napadne misla ❤❤❤
И мене ова што го прочитав ми личи баш на породилни болки. Кај мене беа такви но не се отварав па завршив со царски. Сепак веднаш ме задржаа во болница.
Бев до болница, ама ништо. Уште сум само 1 цм. Утре сабајле пак ќе идам на преглед. Ако овие болки се на 1 цм, не можам да замислам како е понатаму.
