Да, кај него се лечам за алергии. На многу работи сум алергична и ништо не ми е дозволено да примам во бременост.
Страшно значи ми се иде гола да шетам сегде а и искрено миризбата на пот ми е јака до сега у живот не сум замирисала, сега брате ништо не помага
Цел месец спијам гола, готвам гола, јадам гола, гледам телевизија гола. Телото ми е ќумбе, сланина на стомак може да ми пржат. Ајде од утре ќе врне, може и ние трудните да поспиеме на раат.
Ај што ме фаќаат жештини, туку и настинав. Носот затнат и кивам секоја секунда. Не знам кој пат оваа бременост. Спијам со се отворено, по гаќи само, и влажна крпа на нозе чувам цела ноќ, ми вријат. А допрва е жешкото
Јас многу долу се потам и кога спијам околу шијата. А онака ми е многу жешко, цело време сум облечена во фустанчиња. Дури ова време од денот излегувам мада и сега ми е жешко некој саклет ме фаќа.
До пред да останам трудна со второто дете не размислував ниту за второ. Сакав само едно дете. Непланирано неспремно и неочекувано господ имал друг план за мене ми се роди синчето. Верувале или не оваа слатка грешка во мојот живот ме тера да размислувам и за трето бебенце,,, Бебушко 4месеци немирко прав и подосаден од некогавата сестра во мене разбуди необјасниво чувство... Се надевам дека и сопругот ќе ме подржи во желбата и за 1-2год да ве дружам повторно Неможам да дочекам да се видам повторно големка во мешето.. Со лесно нека ви е мешиња
Апропо муабетот. Уште да ми го береше стомакот и газот. Желба на мојот bucket list за трудничко лето 2022.
Не знам што е подобро зимно време трудноќа кога ништо не те збира па немаш саглам јакна или летно време кога не смееш гола да шеташ зашто нема смисла
Devojki na kraj na bremenost sum, ama poslefno vreme mi se pojavuvaat nekoi mesani emocii, isto kako na pocetok I jas mislam zimno vreme
Koja nedela s Која недела си? Мислам дека бевме тука негде, јас сум 8+4 . Имаш втроглавици? Од минатата недела ми се случува наеднаш да ми се сврти, снеможи, јака болка на темето на главата и жештина ме облева .. И мене ми е втора бременост, со ќерка ми останав бремена во ноември па вака не ми се случуваше. Нормално после паника ме фаќа и симптомите се полоши.. Се спремам за одмор за 4 дена па се надевам дека се нормални симптоми за рана бременост ... Сила нула, не знам како ќе се пакувам, да можам по цел ден би лежела на клима
Кристина јас сум на море, и еве пак сум со недостаток, ама поради автоимуно заболување. Јас поради индикации испитувам, пијам како терапија. Д ми беше 9, а граница е 30. Екстремно ниско, ама поради болест е, не оти не сум на сонце. Доколку немаш потреба, не се пие. И витамините се пијат според потребите. Јас не се трпам самата себе, денес какви бранови имав. Плус ме мрзи да слевнам долу со синко, до толку сум лејзи. Вчера не се прибрав дома, денес не може да мрднам. Чекам да се стемни, да залади, па да исчистам тоалетот. Ќе чистам со Доместос, знам дека не е за нас, ама не можам без него.
Почнаа во 7ми, цел 7ми, цел 8ми и еве 9ти сум со болки. Посебно ме боли ноќе едвај се вртам, едвај. Само офкам. Мислев првата бременост ми е тешка со киселини, гадење и повраќање од прв до последен ден, ова сеа освен киселиниве што ме дават уште плус и болкиве ме дотепаа. Бебево ми е качено во гуша чинам. Дијафрагмата ме боли, не можам да дишам од што ме стиска таму, веќе никако не можам ни да седам, претходно ќе се поднавалев сега сеисто е. Единствено што овде не е толку топло и не се потам ич дома. Сем надвор кога трчам по дете. Жими се му давам фора до петок да излага само. Ако не, одам и барам царски. До таму сум очајна.
Јас последниве денови сум катастрофа, не можам ништо и никого да трпам баш како на почеток бременост. Со маж ми сум скарана не правам муабет, се што прави ме нервира. Хормоните пак ме удрија на најјако изгледа.
Вистина не се може без доместос, чистам, ама без него не е тоа тоа... Со жештиниве тешко е, дома по гаќи само седам, за надвор нешто минимално тенко, слабо, мало фустанче. Климата мажот ми само ми ја исклучува, болна беше ми вика сакаш пак? Ајде ваљда од утре ќе врне па ќе дишам малку. И пукнав и од досада. Не ми се оди никаде, а дома не ми се седи.. Во вторник влегувам во 7 месец. Времето како ми помина брзо, како и тек ќе поминува, сега бремена, утре прво ќе ги запишувам. Ако даде бог. Ме фаќа и страв како наближува времето, посебно што сите ми зборат очекувај неочекувано. Времето после пороѓај си го замислувам претешко, предепресивно, црно, тмурно, мачно, осамено, затворено. Ете не знам зошто. Секој ден си повраќам. Веќе и не можам да се контролирам. Арно што секогаш дома се наоѓам секогаш кога ќе ми дојде да блувам, срамота да се исповратам пред луѓе некаде. Маки труднички. Уште колку имам да пишувам...
