Употреба на туѓи зборови во македонскиот јазик

Со сиблингсот вчера бевме на граџуејшн парти, беше многу интерестинг, екшли имаше многу гестс, па после бевме на афтерпарти во диско клаб еј....

Оваа реченица ќе биде секојдневие за 4-5 години ако се охрабруваат децата дебили да го користат повеќе англискиот отколку македонскиот.

 

@BraBru баш вака имам слушнато млади.

 

И јас, за жал. Трагичното е што не знаат НИ македонски НИ англиски! Зборуваат некаква глосолалија од сленг, англиски, македонски, српски, дијалект, и ги користат зборовите од различните јазици кога нема да им текне соодветниот збор. И секако, немаат доволна длабочина на јазикот, осиромешен е како тик-ток видео, што брзо го листаш и ти предизвикува високи емоции, им недостасува способност за фокус, аргументација, не ја следат мислата, зашто ни на мајчиниот не научиле да МИСЛАТ. Трагично! Баш трагично.

 

Има исто така зборови во англискиот како: grandparents, fingers, toes за кои немаме превод, но не боли да велиме: баба и дедо, прсти на рацете (или само прсти) и прсти на нозете. Или фингерс и тоус треба да почниме да велиме?
Мене ми е толку неприродно да велам сиблингс наместо браќа/сестри, ми звучи како кога оние што цел живот се Австралија иселени па сеа кога ќе се вратат мешаат англомакедонски.
Подобро да се зборува како со мал опис или на дијалект отколку сосема да се преземаат зборови од англискиот. И србизми исто, кога сме на темата.

Иако спомнав дека и мене ми се случува некогаш да смешам и на англиски да кажам, или некогаш едноставно се губам бидејќи зборувам три јазици, ама сметам дека користење на англиски зборови во голем дел од времето каде што е очигледно дека има соодветен македонски збор, е глумење лудило пред сѐ.
А од друга страна, толку луѓе пишуваат на латиница што исто така е непочитување. Треба на ова телефоните кај нас да им ставаат тастатура на кирилица, па потоа ако сакаш да си спуштиш латиница, а не обратно.

 

@Vikktorr него, користат и некои зборови измеѓу што не можам да им ги дешифрирам. Еве за истово се жалат и родителите по книжевните групи. Одбиваат да читаат лектири на македонски, бараат строго на англиски. Значи полека почнува.

 

Пред долго време имаше професор по македонски на квиз кој кажа дека зборови кои не се внесени во речникот не се сметаат за дел од македонскиот јазик. Сиблинг го нема во дигиталниот речник, а и во хартиен не сум го сретнала.

 

Не знам колку почнало и до каде сме, феноменот е комплексен, не можам да обвинам само еден фактор, учесник, ама можам да кажам дека секако не е во насока на описменување, разбирање, логично размислување, (себе)изразување, сѐ што ПОВЕЌЕ ни треба во овој свет!

**

Фала ти за увидот!

 

@Vikktorr имам некое мислење дека откако почнаа што помали да ги пуштаат по курсеви за англиски, забегаа. Не сум против курсеви, но убаво е и по дома да им посветат внимание за јазикот. Сфаќам дека денес сите се кусо со време (обично тоа е оправдувањето), но џабе е „познавање“ *** на јазици кога сопствениот не се знае. Да не кажувам како граматиката на нашиот јазик помага во учењето на граматиката на другите јазици.

***површно е, не е како што треба.

 

Прашајте дали во Франција и Германија по дома си прават муабет на англиски.


Ахх бе, се ќе си упропастиме и држава и јазик и се.

 

Зашто во Германија се знае - има германски да пропееш оти со англиски ич нема да им чуе за тебе. И може само да плукаме за нив, али таму се знае. Ако сакаш да те прифатат ко дел од нив, строго германски. Збор-два, небитно.

За французите да не зборувам. Строго француски.

 

Ели, тоа е цела тенденција родителите да ги праќаат на некакви курсеви (активности, во Скопје) децата, наместо да бидат едноставно присутни во нивните животи, да го следат нивното образование, да читаат со нив, да решаваат задачи по математика со нив, да учат историја заедно со нив, да ги тераат да размислуваат или да прераскажат, итн. Тоа придонесува кон ослабување на поврзаноста меѓу генерациите, и емоционалниот развој на децата.

Не можам САМО родителите да ги обвинам, секако, иако делумно имаат и удел. Работата од 9 до 5 pm нѐ уби. Потоа тенденцијата кон сѐ поголема атомизација и индивиуализација, раслојувањето меѓу сиромашни/богати, потоа разбивањето на проширената фамилија (мене баба ми ми читаше приказни и расправаше политика со мене, мајка ми ме учеше странски јазици, со татко ми решавав задачи по физика и учев со него мајсторисување по дома!) ... Тука се и големите човечки предизвици, каде треба да се вложува напор за она што треба да се подразбира. Традицијата, авторитетите, континуитетот е во глобална ерозија.

Новата технологија има преголем удел, и ова е баш тешко за справување. Лесно е достапна, нуди брзо задоволство, учењето бара НАПОР и доследенност, колку и да си интелигентен природно.

Не можеш да зборуваш добро и артикулирано ако не си го научил добро својот јазик, Тука учиш и дисциплина и начин на изразување и реторика и аргументација. Секако, паралелно со странските јазици.

 

@Vikktorr се сложувам дека не е едноставно, ама не смее да се игнорира. Секој минимален напор е подобар од никаков.

 

Секако дека има поконструктивни и поздрави начини за справување со тоа ПРЕТЕРАНО (акцент на претерано) „увезување“ на туѓи зборови и тврдам дека секој може да придонесе, колку и да мисли дека тоа е минимално. Јас сум еден, ама сите НИЕ сме армија! И почнува некогаш и со само ЕДЕН!

 

Истото сум го кажал, практично.

 

Да, ајде најди некој 45+ што ќе рече сино наместо плаво, бедно наместо јадно, сметка наместо рачун...

 

А бе, според мене "понормално" ми е да имаме србизми ( пошто српскиот ни е сроден јазик, особено скопскиот дијалект изобилува со србизми ), турцизми ( сме биле под турско ропство).

Отколку, некој јазик што нема допирна точка со нашиот и сами си наметнуваме зборови.

Зошто пример не користиме германцизми?

 

@GirlLove швајц апарат (апарат за заварување), швајсување - германски: schweißen. Има претежно зборови кои основата сепак ја влечат од германски зборови.

 

Не е понормално, исто е. Тогаш српскиот бил тренд, сега англискиот е. Германски кој збори освен германците?