Фантазирам прво и основно за WORLD PEACE (mission impossible) Фантазирам за... за се шо е убаво и шо ми фаќа мерак окото, фантазирам за комплетно душевно спокојство, за движење по скалите ама по нагорна линија и сите оние филмчиња за кои ќе ми треба многу мноооооогу време да се распишам тука :mrgreen:
Jas sum golem fantazer i sekogas si imam nekoi filmcinja vo glavata ..no najcesto fantaziram za nekoe masko koe slucajno ke go vidam a koe ke mi go fati oko...ama se ostanuva samo fantazija
Фантазијата е многу важна за здравата психа.Луѓето кои фантазираат (секако во нормални рамки,а не што се граничат со халуцинации и се светлосни години од реалноста,па и веруваат во своите фантазии дека се реални) полесно се регенерираат,се сновуваат со стресот и несреќите кои ги среќаваат во текот на животот,се пооптимистични од оние другите.Срцки,да ги грабнеш и да бегаш,сакам такви луѓе многу! Јас сум тип на човек кој сака да фантазира,ама често ми се случува да немам желба за фантазија или пак да немам инспирација.Најчесто фантазирам за тоа како сакам да ми биде животот ако во моментот не е онака како што сакам или пак за ситуации кои се случувале во еден правец,а јас во мислите им ја менувам насоката и претпоставувам како би биле.Често лоши искуства ги вртам во глава како би можеле позитивно да се променат,често фантазирам за иднината,секако светла и блескава,без грижи,со се сите ситни елементи што сакам да ме опкружуваат и прават среќна. Тоа би било во кратки црти.Баш фина тема!
iskreno da vi kazam za se i sesto si fantaziram.pa ako ne se fantazira zivotot ke ni bide pomalku dosaden neli??A i nekoi raboti moze ida stanat realnost
Најчесто си фантазирам пред спиење Ќе легнам и едно пола саат си фантазирам.Размислувам за некои случки кои би сакала да се случат.Фантазирам да најдам добри другарки кои што би биле со мене секогаш кога ми се потребни.Арно ама секогаш кога ќе замислам за некоја случка што треба да се случи во иднината да идам некаде и сл. никогаш ама баш никогаш ми се нема случено истото :?.А коа ќе се помрднам и коа ќе ми излезе ногата од ќебе си замислувам дека ќе дојде некое чудовиште и ќе ја лапне . па у иста секунда ја враќам назад.
фантазирам за мојот човек од соништата, фантзирам за то да бидам успешна жен, која еден ден ќе ја видеш во некое кафуле со цигаре во раката, Космополитен и лап топ пред неа. Фантазирам за тоа како би било да го најдам душевен мир. Најмногу фантазирм за нешто од минатото, кое можело да биде вака- а не така. Најголемиот дел од времето го поминувам во фантазирње.
И јас си фантазирам и тоа многу често,дури некогаш и несвесно си влегувам во филм најмнгу си фантазирам дека сум поинаква дека животот ми е поинаков,тоа кога ми е посебно тешко некогаш.И многу често си се присетувам кога бев помала и кога нема никакви проблеми,се вракам низ времето......
Јас многу често си фантазирам...да си признаам.Највише си праам филм дека сум во некоја друга држава,каде што не сум била а умирам за да отидам.Најчесто “патувам“ во Италија со мојот совршен дечко (што го имам во реалноста) и заедно си се шеткаме низ Рим и Ватикан кај прекрасните дела на Микеланџело и Бернини. Ах...
fantazijata od minatoto,ja ziveam vo segasnosta...Mu blagodaram samo na eden covek za toa koj me pocituva i saka.Ne prestanuvam da fantaziram a fantaziram najcesto navecer pred da si legnam...So sigurnost tvrdam deka fantazijata se ispolnuva...Ne prestanuvajte da fantazirate toa e moj sovet...vi posakuvam na site fantazijata da vi se ispolni!
Уфф ме погодивте со темава цел живот си го поминав фантазирајќи а и животчево какво - такво топ ми е не се жалам нормално дека не е перфект, но ништо не е совршено нели? најчесто си фантазирам пред да заспијам саат време...или кога ќе треба да фатам книга, јас ке се загледам во нешто и одлетаа мислите
i jas pred spiene obavezno da fantaziram nesto, ili podobro da kazam za se i sesto,nekogas i mi se ima sluceno istoto od fantazijata
Па не фантазирам многу,не си летам многу со памтетот,иако може да ми се случи да се заборавам во фантазирањето,но тоа ретко ми се случува,иако донекаде со самата фантазија ние всушност ја поттикнуваме потсвеста наша,да реагира на фантазијата како навистина да се случила,па затоа подоцна таа фантазија се остварува.Сепак има голема врска фантазијата со потсвеста,затоа и се остварува тоа што сме го фантазирале.
Си фантазирам и тоа многу Пред да легнам или кога ќе фатам книга си правам милион филмчиња Понекогаш и самата си се чудам од тоа до каде може да оди мојата имагинација а кога ќе видам дека поминало прилично доста време си викам алоооо госпожа враќај се во реалноста (која и не е баш така лоша )
Да сум сега на некоја тропска плажа, да си пијам кокос и двјца полуголи момци да ме масираат , па малку да попливам во морето ....ах....
Јас најмногу фантазирам за мојот живот во иднина тоа би дошло вака: ПА ПОСЛЕ ШТО САКА НЕКА БИДЕ СЕГА ЗА СЕГА САМО ЗА ТОА ФАНАТАЗИРАМ
Фантазирам да имам убав бел кабриолет и секој ден со него да идам на школо и оние што ме мразат да ме гледаат завидно хахаха...исто така фантазирам да имам цела соба со облека каква што ми душа сака (истото важи и за кондури) ... и такаааа
