Фемински κлуб на читателκи (Every Smile You Fake - Dorothy Koomson)

@RainBow Еве ја
https://www.goodreads.com/user/show/4527753-khanh-clowns-nightmares-and-bunnies

 

Феминки, до каде сте со The Life List? Претпоставувам дека веќе сите сте ја прочитале, па ајде јас ќе го скршам мразот со коментар. Може требаше да напишам импресии веднаш откако ја завршив, вака после две прочитани книги некако не ми се свежи впечатоците, ама ќе се потрудам да опфатам сé што планирав и сé што си забележав во глава додека ја читав.

Прво, самата идеја многу ми се допадна, ме потсети на мојот расказ Каде се гледаш себеси за 10 години (кој патем сé уште не успеав да го најдам). Ми разбуди спомени и ме натера да размислам колку сум скршнала од патот кој сум си го замислувала како дете. Колку мојата сегашност се разликува од она што сум го планирала.
Второ, ми се допадна како постепено навлегувавме во приказната, како спонтано се одвиваа настаните и сите парчиња дојдоа на свое место. Искрено, очекував дека ќе биде многу предвидлива. Некои од работите беа очигледни, ама ете конкретно за љубовниот живот на Брет, ми се допадна што до последниот момент не се знаеше каде ѝ е среќата. Целата книга беше исполнета со многу убави пораки, а врската што ја имаше Брет со мајка ѝ ја почувствував како многу блиска и топла.

Она што не ми беше баш логично во приказната, беше целосниот план на мајка ѝ да го изрежира целиот нејзин живот. Како нејзина мајка сигурно ја познавала доволно добро за да знае што би ја направило среќна, меѓутоа најзначајните животни одлуки, бракот и семејството, некако чувствував дека ѝ беа наметнати на Брет, дури и исилени. Цело време беше под притисок да го најде совршениот маж, да има дете, за да може да го запази рокот поставен од мајка ѝ. Ама некои работи во животот едноставно не се планираат. На крајот на краиштата, можеби Брет повеќе не е она девојче кое ја напишало таа листа со стремежи. Можеби во текот на животот се изменила, но само во очите на нејзината мајка останала иста.
Второ, ми беше малку себично од страна на мајка ѝ што на некој начин ја отцепи од семејството, ја тргна од семејната фирма, нејзината куќа, направи дури и да чувствува одбивност кон нејзините браќа и снаата. Тоа што дозна за татко ѝ, мислам дека беше само дополнителна причина да се почувствува туѓа во своето семејство.

Ликовите ми се допаднаа, единствено целата таа on/off врска меѓу Брет и Мидар ми беше само како еден начин да се задржи неизвесноста во приказната, до тој степен што мене ми станаа досадни. Некако насетував дека психијатарот ќе биде како последна карта во играта, знаев дека нема туку така да се збогуваме со него. А искрено ми беше и најсимпатичен од сите три ликови во кои Брет го гледаше својот потенцијален сопруг.
Не ми се допадна постапката на Брет кога дојде моментот да се додели старателството врз бебето на Санкита и кога за писмото рече: I never ask Jean about the notarized paper. I don’t want to know how she got it, or when. It doesn’t matter. Колку и да беа искрени нејзините намери, со ова само покажа дека е очајна да го посвои бебето, без разлика на начинот на кој ќе го постигне тоа.

Текот на настаните ми се допадна, со исклучок на крајот кој ми беше премногу бајковит. Сé до тој момент можев да ја проголтам целата трансформација на Брет од Прада девојка која живее во луксуз, до девојка со скромен живот која работи како професорка и е многу дарежлива. Ама моментот кога Барбери типот испаѓа дека е психијатарот и она кога доаѓа кај неа дома, па бакнежи на дождот... Ми беше премногу.
Исто така многу ми недостасуваше последната порака на мајка ѝ на Брет откако се вљуби. Знам дека Лори кажа во интервјуто како отприлика би изгледала пораката, ама сакав да биде дел од книгата. Така ќе оформеше некоја целина и ќе беше комплетна.

 

Мене ми се допадна самата идеја и приказна, стилот на пишување, но преку многу нелогичности не можев да преминам и поради тоа и давам 3ка!

Никогаш не сум можела да го сфатам мешањето на родителите во животите на своите деца по секоја цена, така и во книгава сето тоа ми беше апсолутно неприфатливо. Елизабет си ја замислував во глава како Мерил Стрип во The devil wears Prada, манипулативна, пресметлива, сурова, control freak. Целата таа слика на добра и грижлива мајка ми беше исфорсирана, контрадикторна и неспојлива со нејзините дела. И каква е таа мајка што прави поделба меѓу своите деца? Синовите добиваат милиони, а Брет добива... отказ! И наследство условено од исполнувањето на нејзиниот животен план што го составила кога имала 14 години.

Кога веќе знаела дека Брет е несреќна и неисполнета, приватно и професионално, зошто не презела нешто околу тоа додека била жива како што би постапила секоја мајка всушност. Сега од гроб и го диктира животот, а Брет како некоја малоумна во трка со времето ја исполнува последната волја на мајка и. Ниту едното, ниту другото не ми е одраз на добар однос и взаемна љубов и почит на релација мајка - ќерка. Во сите тие писма после секоја успешно исполнета цел, иако исполнети со мудрости, не осетив никаква емоција, ми беа само зборови на хартија.

Потоа, целата таа "неизвесност" кој ќе биде "среќникот" кој ќе го одбере Брет беше предвидлива. Очигледно беше дека Барбери типот е всушност психијатарот, со кој никако не можеше да договори средба а толку многу им одеше муабетот по телефон. Крајот некако ми беше многу набрзина, исфорсиран - се среќаваат, тој доаѓа уште вечерта, сфаќаат дека се створени еден за друг и си живееја среќно до крајот на животот.

Не знам, да се поврзев со некој од ликовите можеби и целокупниот впечаток ќе ми беше поинаков. Одвај чекав да ја дочитам зошто ме иритираше едноставно целиот тој авторитет кој родителот може да го има врз своето дете (иако во книгата целта беше да се прикаже како безусловна љубов), а и послушноста на Брет, немањето свое јас на 34 години, немањето претстава што сака во животот па се води од планот... И пак на крајот не добив впечаток дека е навистина среќна и исполнета...

 

^ Се сложувам апсолутно со се. Однесувањето и размислувањата на Брет ми беа несоодветни за нејзините години - првичниот впечаток на разгалена богата мамина маза ми остана до самиот крај.

А за нејзините браќа - па ни нивните животи не дека беа совршени, ама со по некој милион би можело се да се реши и поправи. А Брет како послаба беше доведена во ситуација да бара куче, коњ, работа, куќа, дете, партнер... И се тоа во една година... Too much нели?

 

Аа сте напишале рецензии,сите наеднаш
Требаше јас да си напишам некаде настрана,уште свежи импресии,помина цела недела и друга книга од неа.
Книгата беше неверојатно лесна за читање,на почетокот малку побавно дејствие,но потоа летнаа страниците.
Приказната ми беше доста уверлива и интересна,и јас имам таква листа,ама големи се шансите да е изгорена во некој ладен зимски ден
Многу ми се допаднаа мудрите пораки од мајка и,дури си запишав неколку од нив,баш адекватни совети.И мене ми фалеше онаа последната...
Морам да признаам дека ме нервираше фактот што мајка и и го контролираше животот од гробот,тврдејќи дека ја познава ќерка и,дека таа е истото девојче од пред 20 години.Иако испадна баш така,искрено мали се веројатностите да ги имаме истите идеали на 34 години како во минатото,кога сме биле млади и незрели.
Брет ми беше позитивен и солиден лик,но на моменти изгледаше дека се прави за да стигне до наследството,а не да си ги оствари вистинските цели.И малку глупаво беше што она дотогаш живеела лажен живот,покрај мајка и која тврди дека ја сака,а одлучува дури откога ќе умре,да и ја соопшти вистинската слика што ја имала за ќерка си.
За вистинската љубов на Брет,се знаеше одма дека не е Ендрју,ама јас бев уверена дека ќе остане со Мидар Кога почна да разговара со оној психијатарот,одма претпоставив дека е млад и човекот во Барбери костимот,но не ја замислував со него,ми изгледаше како платонско другарче.
И мака ми е,многу повеќе си одговараше со адвокатот
Во глобала,добра книга,нешто што би го понела за на пат или плажа,за релаксација.Оцена 3/5.

 

А што правиме за нареднава недела? Од предлозите на Мароса мене Don't Look Back ми изгледа интересна, иако е YA. Snow White Must Die по кратката содржина ми делува малку познато, само не ми текнува на која книга ме потсеќа. Нешто историско мене не ми се чита во моментов искрено.

Еве неколку предлози од мене:
Black for Remembrance - Carlene Thompson
Shadow Lover - Anne Stuart
In the Woods - Tana French

Не знам што ми е денеска, ама не сум способна да одберам книга, и за моиве предлози ќе ви речам дека се тапа. Жими Hopeless што веќе ја имав ставено на киндлот, па почнав да ја читам.
Мене нешто ме спопадна да барам книги со патувања, со убави пејсажи и такви ми ти работи. И прво што ми текна беше Under the Tuscan Sun од Frances Mayes. Филмот го имам гледано и многу ми се допадна, ништо чудно да си ја прочитам и книгава. И кога сме веќе кај Тоскана, Италија, храна и вино, ајде предлози

A Thousand Days in Tuscany: A Bittersweet Adventure (Italian Memoirs) - Marlena De Blasi
Living in a Foreign Language: A Memoir of Food, Wine, and Love in Italy - Michael Tucker
Without Reservations: The Travels of an Independent Woman - Alice Steinbach
The Reluctant Tuscan: How I Discovered My Inner Italian - Phil Doran

Како што ми е променливо расположениево денес, може до полноќ накај Франција ќе свртам

 

Ана јас сум за - за се што е поврзано со Италија. Ми се допаѓаат првиот и третиот предлог, јас му се запнав на Каризи, ама паралелно би читала и нешто полајт

Иако можеби не ви се чита нешто историско, ќе ги ставам овие предлози кога сме веќе кај Италија, па нека стојат за некоја наредна недела.

https://www.goodreads.com/book/show/85854.I_Mona_Lisa

https://www.goodreads.com/book/show/16099189-the-light-in-the-ruins

 

Уште @Marossa да се изјасни Колку сме неодлучни А анкета да поставиме?

 

Се нервирам, не можам да ја најдам A Thousand Days in Tuscany!
Вчера преку мобилен најдов еден лик, ахам супер си викам, денес гледам дека било preview и фалат страници! Скоро цел саат ја барам и никако не можам да ја најдам. А баш бев загреана да пробам некои од рецептите... Не знам што се случува со книгиве, ништо не можам да најдам од тоа што ми се чита.

 

Мене ми се допаѓаат сите од предложените,а гласав за The pearl the broke its shell.
Гледам Тоскана води,па ако најдеме линк,неа ќе ја читаме.(досега неуспешен search )

 

Мммм......Нешто македонско се чита овде или да фаќам магла?

 

Добро луѓе најдовте ли линк за нешто?
Јас најдов за All the light we cannot see
http://kickass.so/all-the-light-we-cannot-see-epub-t9203098.html

The light in the ruins
http://kickass.so/chris-bohjalian-the-light-in-the-ruins-epub-t9409019.html

За другиве цел интернет го превртев,ништо нема.