Фемински κлуб на читателκи (Every Smile You Fake - Dorothy Koomson)

Mоже линк? Јас не успев да најдам.

 

@Snow-Star не знам дали си ја нашла во меѓувреме, ама еве сепак ќе оставам линк од каде што ја симнав јас. Само што завршив со Чемберлен, одма ја ставам оваа на киндлот и ви се придружувам

 

Јас барав линк за The good daughter, Реинбоу пиша дека веќе ја чита, па побарав линк за неа. Погрешно сме се разбрале.

 

Ааа јасно
И таа ја има на piratebay, еве линк http://thepiratebay.org/torrent/18222199/The+Good+DaughterKarin+Slaughter2017EPUB

 

Дечки како оди читањето? До кај сте? Јас некаде до прва третина, некако бавно ми оди, увидов дека морам со поголемо внимание да ја читам книгава, инаку се губам И малку мака имам со имињата

 

Јас за жал се уште не сум ја почнала. Ја планирам за вечерва или евентуално утре па да си терам турбо.
Инаку, Ана арно ме потсети... не знам дали изданието кое сте го симнале има фамилијарно дрвце па еве ви го тука за поглатко да ви оди читањето.

Спојлер: FAMILY TREE

 

Јас сум на почетокот, со планови да ја прочитам до утре, евентуално понедлник на полноќ и директно да пишам овде критика.

 

Да го поместиме рокот тогаш, а? Нека бидат за среда или четврток рецензиите, за да нема спојлери во меѓувреме. Мислам дека на сите одговара.

Може да се стави анкета исто.

 

Јас ја завршив пред некој ден, го ставам мислењето во спојлер во случај да не сте ја завршиле.

Спојлер: Homegoing

Homegoing е полу автобиографска книга, напишана од Yaa Gyasi која самата е родена во Гана но живее и работи во Америка.

Тргнувајќи од тука, се гледа дека авторот се потрудил да ја опише голготата на цела нација и мошне успешно, откако е објавена во средината на 2016 книгава е хит не само помеѓу љубителите на разказите за Африканскиот континент, туку допира до многу поширока публика.

Почнува со оган и разделба на мајка од своето дете.
Нараторот раскажува за Ефија убавицата, ќерка на почитуван човек во племето Фанте која нејзината мајка ја нарекува проколната и ја мрази од дното на душата. Приказната за Ефија доживува расплет кога мајка ѝ ќе признае дека всушност не и е мајка и ќе и даде црн камен покриен со злато како спомен од нејзината вистинска мајка. Ефија ја мажат за британец чие што семејство гради бродови за превоз на робови од Африка во Британија. Заедно со Џејмс живеат во замокот над затворите каде што стотици робови делат една мала ќелија без прозори. Ефија во неколку наврати се запрашува што се случува доле, но никогаш не превзема ништо. Од тој брак се раѓа еден син.

Наредната приказна е посветена на Еси, ќерка на племенски лидер која што никогаш во својот живот не видела страдање и не слушнала лош збор. Помошничка во куќата на мајка ѝ ќе ја каже вистината за нејзината мајка која што била роб пред да успее да избега и да ја остави својата ќерка. За замена Еси ќе мора да прати порака до таткото на слугинката чија армија после неколку месеци ќе го нападне селото каде што живее Еси, а неа ќе ја однесат во дворецот како роб. Пред да ја киднапираат, мајка ѝ и ја кажува вистината за постарата сестра и ѝ дава идентичен црн камен покриен со злато. Еси завршува како роб во Америка, а каменот подарок од мајка ѝ вечно изгубен во изметот во ќелијата.

Наредните приказни ги опишуваат животите на потомците на Ефија и Еси, проклетството кое навидум ги прогонува во текот на 250 години се додека семјството не се соедини повторно.

Секој лик е доволно разработен за да биде интересен, а историјата на секоја генерација доволно долга за да читателот дознае што се случило и зошто, без да се навлегува во многу детали.

Мене лично ми се допадна, дури за малку ме расплака пред крајот.

Имам уште многу за пишување, ќе почекам другите да напишете па да почнеме дискусија.

 

Мене целиот расказ за Маркус ми е полн со цитати, толку убаво напишани што не е можно да не се соживее читателот со проблемите на цела една нација.

Колку сакав да ги задавам сите оние бели ѓубриња кои мислат дека поради бојата на кожата се подобри.

Сликите од затворот не ми излегуваат од глава... Како 250+ девојки и жени успеале да поминат во толку мало место, вистина ли се случувале вакви работи?!

 

Better late than never, не? Месецов планирам повеќе да се посветам на книгите кои верно ме чекаат уште од ноември. Следна на списокот ми е The Essex Serpent од Sarah Perry па заинтересираните (ако ги има) нека се јават и ќе договориме нешто.

Сега, да пишам збор-два за книгата како што е ред.

Имав мал проблем на почетокот дур да се навикнам на специфичниот наратив. Имав скроз различна претстава за тоа како ќе тече приказната. Попрво би рекла дека станува збор за збирка раскази (забележавте дека секоја приказна беше по 20 стр.?) отколку роман. Можеби фактот дека сите беа крвно поврзани некако ме натера да продолжам со читањето и баш ми е мило што не се откажав. Забележав дека и самата авторка сакала да го зачува континуитетот со повторливите симболи како црниот камен/приврзок. Приказните сите до една беа полни со толку интересни детали и ликови што страните едноставно сами се вртеа. Стилот на пишување си имаше посебен шмек, лесен за читање а сепак налетав на мноогу делови кои едноставно ме оставија без збор и сакав да си ги запишам на страна. Сигурно ќе се навраќам на некои од нив во иднина.

Како еден од најпотресните моменти ќе го издвојам можеби оној во тоалетот кога го натераа Роберт да си ја силува жената додека шефот мастурбираше гледајќи ги a на крај му рече утредента да не се појавува на работа. Вториот кога Акуа си ги запали двете ќеркички во сон а таа кутрата каков товар и траума имаше собрано во душата.

2017 ја посветив речиси целосно на книги со африканска тематика. Оваа конкретно беше една од подобрите ама не и најдобра. Сепак, за почит е фактот дека книгава е првенче на писателката и за мене беше како час по историја. Кој талент... ќе кажам браво! Се надевам дека нема да помине долго пред да видиме нов наслов од неа.

Во врска со темава, можеби најголем „turn off“ за мене е рокот кој ми се виде некако краток. Можеби треба да биде една книга - еден месец. Колку и да имаме мерак некогаш да прочитаме нешто искрснуваат работи кои одземаат од слободното време предвидено за читање.

 

Неκаκо замρела темава?
Не може ли κнигите да се на маκедонсκи?