Фемински κлуб на читателκи

Фемински клуб на читателки (Sarah's Key-Tatiana de Rosnay)

Јас не ја завршив книгата. Имам обврски деновиве, ама ќе гледам утре да ја прочитам.
А за предлозиве и јас сум за таа од Џоди Пико, одамна не сум прочитала нешто од неа. Прекрасни коски мене не ми се допадна ама ич, ја оставив, не ја ни дочитав.

 

Фемински клуб на читателки (Sarah's Key-Tatiana de Rosnay)

Значи од Џоди Пико е следната, да ја ставам во насловот?

 

Фемински клуб на читателки (Nineteen minutes-Jodi Picoult)

Ја дочитав конечно Sarah's key, знам, ептен каснам. Ама ај, да си кажам мислење.

Прво, морам да кажам дека стилот на раскажување воопшто не ми се допадна. Ми беше како второоделенче да раскажува. Многу работи се повторуваа, постојано истите мисли се вртеа во круг.

Нешто што уште на почетокот на приказната не ми се допадна и не можев да го сфатам е тоа што го оставија детето заклучено. Кога мајкава викна по таткото зашто и детето не го земаа? Зашто не се вратија? Мајката знаеше дека е заклучено детето. А како можеше татково и да не праша каде е? Тоа ми сметаше во текот на целата книга. Интересна беше приказната, ама морам да кажам дека ликовите не ми се допаднаа, ми беа премногу далечни, нереални. Прво, она беше ептен заљубена во Бертранд, потоа се одљуби, туку така, преку ноќ. Нивната врска ми беше ептен чудна. Друго, се надевав дека врската на Сара ќе испадне поблиска со семејството. Вака пак некако не ми беше сфатлива.

И ме нервираше како цело време во првиот дел од приказната, делот за Сара, цело време беше именувана како The girl, само The girl, the girl, the boy, the mother, the father, целата приказна ја правеше поладна некако. А и не дека имаше некој ефект на изненадување кога се откри името.
После, ова со бебето исто не ми се допадна. Знаеше Џулија дека бременоста ѝ е ризична со оглед на тоа колку абортуси имала, бремена е на 45 години, а пак се влечка низ светот и патува. Колку неодговорно е тоа?
Џулија како лик ме нервираше, поради такви некои глупости.

Се на се, немам некој ептен позитивен впечаток за книгава, да, приказната како и секоја друга за евреите е трогателна и срцепарателна, тоа не се оспорува, ама мислам дека авторкава со сиромашниот јазик и лошото раскажување ептен некако оскудно ја прикажа.
На Џоди Пико Раскажувачката е страшно подобра, е тоа е приказна, да те растажи, да те допре, да можеш да почувствуваш до срж.
Тука само кога го најде брат ѝ почувствував нешто, ама другото беше вртење во круг.
Дури немам извадено ни quotes, нити некоја реченица што ми се допадна посебно.
Ајде, се надевам Џоди Пико ќе ја исправи работата со следнава книга.

 

Фемински клуб на читателки (Nineteen minutes-Jodi Picoult)

Не видов дека немаме оставено торент за книгава од Џоди.
http://kickass.to/jodi-picoult-ebook-co ... 53040.html
Еве тука ја има, заедно со други книги од неа.
Патем, не можам да ја оставам книгава. Пико знае како да ги замрси работите и да те натера да читаш без здив за да видиш како ќе се испреплетат приказните.

 

Фемински клуб на читателки (Nineteen minutes-Jodi Picoult)

Трето мислење по ред испраќам.
До кај сте луѓе со книгата? Ептен има за коментирање, јас за еден ден ја прочитав.
Ај да си почнам.

Морам да кажам дека во целост ми се допадна. Темата што ја одбрала Пико е тешка.
Прво, да си кажам дека раскажувањето ми се допадна, имаше некои интересни мисли, имаше и food for thought. Некои работи и ми сметаа, имаше малку вртење во крг и повторување, на средина веќе имаше и некои работи кои можела да ги изостави, да биде темпото барем уште малку побрзо.

Ликовите беа добро доловени, многу човечно претставени.
Двете мајки, Алекс и Лејси беа многу слични, не требаше толку брзо да го прекинат пријателството, требаше да си бидат потпора една на друга. На крај истите грешки ги направија, и двете не беа тука за нивните деца во моментите кога најмногу им требаа.
Лејси демек добра мајка, ама не знам како можеше да не види колку го притиска Питер со константното споредување со Џои. Тоа никогаш не излегува на добро. И како можеше да биде слепа пред фактот дека нејзините деца не се сакаат. Дека Џои го малтретира Питер. И да, според мене огромен дел од вината на Питер ја носи мајка му. И огромен дел носи и татко му, исто слеп, дури можеби и повеќе од Лејси. на мајка му на место ѝ беа мислите: Why hadn't she she taken the time before, when she had it, to tell Peter that she understood? That she knew Joey had cast such a wide shadow, it was hard to find the sunlight?
Тоа е, се каеме кога е предоцна.

Алекс исто, толу да биде затворена спрема ќерка ѝ, да не осети што се случува. Не знам, не сум мајка, не можам толку да судам, ама односот ѝ беше никаков. Требаше да ги остават децата да се дружат. Мислам дека ако останеа пријатели, ако Џоси не беше толку заслепена од популарноста ништо од ова немаше да се случи.

Ми беше многу жал за Питер во текот на целата книга. Да, направи одвратен, ужасен чин, ама во целиот свој живот детето немаше видено и искусено позитивно пријателство, или позитивен однос од неговите дома. Секогаш не беше он како што треба, цело време притиснат од сите страни.
Ама дали тоа значи да одиш и да ги испукаш сите во училиштето? Сепак, ако сите што поминуваат низ истото се решат на таков чекор, каде ќе отиде светот?
Тука малку ми се контрадикторни чувствата, ем го жалам, ем го осудувам.

Џоси некако ми беше најантипатична. Толку заљубена, а толку несреќна и заслепена. Како е можно да постојат две такви емоции, зарем не се косат едната со другата? Или ете, на крај испадна дека не го ни сакала, дека повеќе била несреќна. Го застрела еј. И зошто кажа? Не мораше да каже, не доби ништо со тоа што го кажа, изгуби само драгоцени години од својот млад живот.

Да кажам неколку работи кои ми немаа смисла.
Алекс кога отиде да абортира се потпиша на формуларот како Александра, а потоа кажа дека роденото име ѝ било Алекс. А зошто тогаш така се потпиша? Најверојатно на Пико ѝ избегал овој мал детаљ.
И не ми беше јасно заштоЏоси ја осудија на пет години. Според мене тоа е премногу. Прво, нејзиниот куршум не го уби Мет, Питер го застрела во главата. Второ, нели беше малтретирана психички и физички, што значи дека ѝ за неа можеше да се употреби одбрана на Питер, односно battered woman defense. Друго, мајка ѝ е судија, немала прекршок претходно. Премногу олеснителни околности за толку време затвор. И на крајот некако премногу лесно беа прифатени работите. Питер се самоуби, девојчево во затвор, а родителиве си продолжија со животот.

Не знам само како можат да бидат толку сурови децата. Кај нас го нема ова до овој степен. Или мене така ми се чини? Јас во моето училишно искуство не сум налетала на некое толку одвратно силеџење.(ова сигурно не е ни збор.)
Кога ја дочитав не можев од глава да ја извадам, ми се мотаа како сцени од филм моментите кога Патрик влезе во училиштето и имаше крв на сите страни и мртви и ранети деца. Не можев да разберам како некој би направил такво нешто, таков монструозен чин. Многу вивидна сцена.

Еве некои цитати и мисли кои ми го фатија вниманието:

“If you gave someone your heart and they died, did they take it with them? Did you spend the rest of forever with a hole inside you that couldn't be filled?”

“You don't need water to feel like you're drowning, do you?”

“There are two ways to be happy: improve your reality, or lower your expectations.”

“If you spent your life concentrating on what everyone else thought of you, would you forget who you really were?”
Ова апсолутно ми се допадна. Ако цело време се преправаме на крај ќе останеме само една празна школка. Само форма, без супстанца.

Со некои мали исклучоци ова е една солидна книга во стилот на Џоди Пико.

 

Фемински клуб на читателки (Nineteen minutes-Jodi Picoult)

Јас не можев да најдам торент. Лани е излезена, не дека е нешто нова, ама ете, нема.
Ана ја дочита од Џоди Пико?
А од Сандра Браун нешто? Има добри трилери.
Иако мене нешто психолошко и замрсено ми се чита, ама не можам да најдам ништо погодно. ГР е преплавен со NA, YA и еротика.

 

Фемински клуб на читателки (Nineteen minutes-Jodi Picoult)

Да, ептен е интересна од Пико.
А ова?
https://www.goodreads.com/book/show/227 ... ch_Is_True

 

Фемински клуб на читателки (Nineteen minutes-Jodi Picoult)

Оффффф не ја видов колку страници има. Не знам, скептична сум за толку долги книги. Секогаш има многу непотребни делови, детали и описи.