Феминско (филмско) фоаје - Poor Things

Wooooow, @Bender Rodriguez, после тебе се' кажано. Ваква анализа не знам дали и некој професионалец е способен да направи.

Еве, јас ќе се придружам кон опозиционерите (засега само ти ), т.е. оние на кои им се допаднал филмот. Во суштина, јас сакам ваков тип на филмови, со комплексна приказна, со доза на мистерија, со истражување на нешто, со заплеткување на муда...

Уште поодамна сум го гледала филмов, кога го давале на телевизија и морам да кажам дека на пооолно работи не сум обрнала внимание, а и сосема сум го заборавила и самиот филм. Сега кога го гледав, бев восхитена како во 1999 година бил направен така добар филм (океј, имам гледано и други филмови од тој период и дефинитвно пооргинални приказни се вртеле по кинава и маливе екрани, во споредба со денес).

Филмов може да изгледа неинтересно ако не се завлезе малку подлабоко во содржината, симболиката и ако не се бара значење во се'. Инаку е одличен. Уште од самиот почеток ми се допадна - музиката е карактеристична, мрачна, веднаш знаеш дека нешто зафркнато ќе се случува. Најавната шпица исто така е закон, прикажувајќи ја листата на имиња на екипата, кои минуваат низ 9-те порти.

Актерскава екипа беше сосема на место, според мене. Го видовме Џони Деп во своите златни денови, кога сеуште глумеше во асални филмови. Ликов ептен му легна и му одговараше, не само карактерно, туку и физички. Франк Лангела го знам од една серија, каде ми има оставено длабок впечаток, човекот е таков што остава значаен печат, со својата појава и глас. Јебачицата, која ми е тотален анонимус, мене ми беше скроз океј. Лице на ангел (добро, веѓата малце ме реметеше, ама мораме да ја разбереме тогашната мода), а на крај... за тоа - потоа. Исто така, доста ми се истакна Лиана Телфер (тоа е, не им ги знам имињата на другиве глумци), физички убава и привлечна жена, но под таа убавина се крие површност и злоба. Друга е Фрида Кеслер, која ме запрепасти кога се појави без една рака, како да не беше доволно што е во инвалидска количка. Моќен и авторитетен лик ми беше и таа. И за крај, најинтересни ми беа браќава Цениза. Интересно ми беше како се надополнуваа.

Да не ја прераскажувам приказната, како што веќе кажав, ми се допадна (освен крајот, зашто повеќе пати се изјаснив дека не сакам неодредени краеви). Ќе го искористам просторов да дадам свое мислење за некои работи и да дадам свој одговор на некои од поставените прашања.

Филмов беше преполн со симболика. Да не го прочитав постот на сењор Бендеро, немаше да бидам свесна ни за дел од тоа. Па, се инспирирав успат и да пребарам некои работи за филмов. Па да почнам:

На почетокот на филмот, ако не се лажам, самиот Балкан вели нешто во стил дека нема веќе идеи што би било со книгите (не беше само автентичноста во прашање), за да може да ја оствари својата намера (да го повика Ѓаволот). Најверојатно, поради тоа и решава да го најми Корсо, за да „фрли нова светлина“ на целата таа работа, да даде (свесно или несвесно) идеја што со книгите. Прво, во еден дел од филмот мислев дека Телфер е убиецот (нели цело време го прогонуваше Корсо заедно со црнецот), ама кога сфатив дека нејзината потреба за книгата е површна - да изведува оргии во рамки на својот култ и само да ја чита книгата, ми беше јасно дека не е таа. Цело време навивав за Борис Балкан. А зошто би ги убивал? Затоа што го праќа Корсо да се обиде „со добро“ да ги извлече книгите од сопствениците. Затоа што повеќе пати спомнува на што е подготвен кога сака некоја книга да ја добие. Затоа што на крај тоа и го запечатува кога ја убива Телфер и си ја зема книгата. И плус за да му внесе „возбуда“ на Корсо и да му предизвика некоја параноја за тој да ја почувствува моќта на книгата/книгите. Мислам дека самиот Корсо беше онесвестен навистина (присетете се кога го перна Телфер со шише по глава, како едноставно тоа да му е судбина во филмов, да јаде ќотек), а не дека во состојба на бесвест врши убиства. Можеби и грешам.

Според мене, нејзината улога дефинитвно беше да го води Корсо и да му помага, да го штити. Но јас останав со убедувањето дека самата таа е Ѓаволот, кој си бара партнер кој ќе заслужи да биде покрај неа. Зошто мислам така? Затоа што во сцената кога фрштеа телесни флуиди насекаде, а во позадина гореше тврдината, нејзиното лице се менуваше. Тоа беше мнооооогу creepy момент. Ми беше во стилот - во моментите кога си најопуштен, тогаш не можеш да се контролираш кој си и што си. Така и таа си ги покажа своите две лица: од убаво, ангелско лице, до страшно и демонско лице.

Спојлер: Јебачицата

Не можам да го најдам „ангелското“ лице, ама речиси и да не личеше на себе во тие моменти.

 

Освен тоа, се' знаеше, а и на крај му кажа скапоцена информација на Корсо - дека последната гравура е фалсификат. И не само тоа, тука е и натприродната сила која ја имаше - им ја скрши кичмата на сите, а и летањето (кое беше лошо изведено, ама ајде).

Во однос на ова, да, дискутабилно е дали можеби ниту Балкан не е убиецот, но сепак мислам дека ќе си останам на мислењето дека е тој и решавам ова да го толкувам буквално. Да, му дава clean exit бидејќи Корсо беше апла инволвиран и лесно можеа да го поврзат со убиствата.

И јас ги барав гравурите и интересно нешто заклучив, бидејќи се информирав за нив и по сајтови. Ама тоа после ќе го кажам. Интересно беше се' во врска со нив.

Добра поента, дефинитивно.

Е сега во врска со гравуриве. Прво, ми беа многу интересни, бидејќи секоја е цртеж за себе, со по една мисла во во вид на загатка. Второ, интересно изгледаа, наликуваа на тарот карти. Трето, интересно ми беше што се во филмов беше во знакот на три шестки, осумнаесет, девет и други броеви кои имаат свое значење во нумеролгоија, тарот, религија, култови и слично. Како се' да беше сервирано на чинија, а всушност ништо и не беше, требаше да се размислува и анализира. Инаку, исто така интересен момент ми беше што гравурите требаше да се распоредат така за загатките да образуваат приказна, а не по броен редослед. Кога го разгледував нивното значење и нивните разлики на интернет, залучив една работа, а тоа е дека цртежите кои се дело на смртник - Аристид Торкиа, имаа негативна конотација кога ќе се изанализираат цртежите и нивното значење. Оние кои се дело на божествено суштество, макар тоа бил и самиот Луцифер, имаат позитивна конотација. Пример: гравурата со лавиринтот и дворскиот шут нацртан од Аристид е со затворен излез, а од Луцифер е со отворен излез. Првото го симболизира животниот пат на еден човек, кој запаѓа во проблемите и не наоѓа излез, а второто - наоѓа излез и излегува од една животна бура со искуство за во иднина.

Од ова можам да извлечам заклучок дека човекот секогаш свесно или потсвесно ги истакнува и поголемо значење им придава на негативните страни на луѓето, а божествените суштества ги потенцираат позитивните страни на луѓето. И можеби, во контекст на последниот цитат на Бендер, даден како негова поента може да се извлече уште еден заклучок дека: можеби ниту во Пеколот не е лесно да се стигне и треба човек да се потруди, од сето она што ни го прикажа филмов. А поради тоа што во милион наврати се потенцираше дуалистичкиот карактер на филмов, особено преку гравурите, може да се каже дека Рајот е Пекол и Пеколот е Рај, односно се работи за едно исто место. Тоа го поддржува и последната сцена каде Корсо влегува во тврдината, додека блеска силна светлина од зад него. Како да влегува во Рајот, а не во Пеколот. А можеби и светлината е метафора: ако се сеќавате, на почетокот на филмот парите му беа се' на Корсо, додека на крајот беше во состојба да изгине за да ги спаси гравурите и веќе не му беа важни парите, туку откривањето и спознавањето на вистината. Од тука може да се каже дека од состојба на материјализам постепено помина во состојба на просветлување, па дури и прочистување, ако земеме во предвид дека светлината често пати е симбол на прочистувањето на нечија душа.

Уххх, доста го тупев веќе.



(Се извинувам што ми фати постов две мислења, очигледно се заборавив )

 

@Bender Rodriguez не би се согласува дека филмот "делува", мене тој навистина ми е бавен, па можам да кажам и досаден. На моменти сакав да премотам напред бидејќи сцените беа навистина преспори.

Инаку, за да те демантирам дека филмовите не мора да бидат брзи за да бидат интересни, филмови, кои иако жанровски не се ни близу до Ninth Gate, a приказната се одвива релативно споро се развива, би ги навела како пример A Beautiful Mind или еве, или од поновите The Theory of Everything, во кои уживав додека ги гледав.

Спојлер

Особено A Beautiful Mind, кој јас го ставам во топ 5 филмови кои ги имам гледано до сега

Јас мислам дека жртвите ги убива Балкан, а Корсо го праќа во обид на фин начин да дојде до книгите. Или, би можело да се каже, Корсо е некој вид на жртвено јагне пред законот. Мислам дека Балкан не би дозволил, пред се поради годините и парите кој ги има, да се млатари по Европа, да оди каде што баш и не е добредојден (кај Бароницата), а и доколку е во затвор, не би можел да го изврши обредот.

 

Лејди верувај, ја сум прав аматер у споредба со некои ликови и гикови по нетов, чии анализи наликуваат на докторски дисертации. Еве едно видео во кое е авторот ја објаснува симболиката која ја забележал, и тоа само во воведната сцена од филмот.



Мислам, wtf? Ја волку симболика у цел филм не најдов.

Навистина, интересно. Штета што во филмот не посветија речиси никакво внимание на фактот што под секоја гравура имаше текст, и на тоа дека текстовите, кога се распоредени по одреден (не хронолошки) редослед даваат некаква целина – ова е нешто што го дознав по гледање на филмов, откако го прочитав твоево мислење и малце буричкав по нет.

Спојлер: Подредените текстови

To travel in silence…
[ Engraving # 1 ]

…by a long and circuitous route,
[ Engraving # 4 ]

to brave the arrows of misfortune,
[ Engraving # 3 ]

to fear neither noose nor fire,
[ Engraving # 6 ]

to play the greatest of all games…
[ Engraving # 7 ]

…and win, foregoing no expense…
[ Engraving # 5 ]

is to walk the vicissitudes of fate…
[ Engraving # 8 ]

…and gain at last the key…
[ Engraving # 2 ]

…that will unlock the ninth gate.
[ Engraving # 9 ]

Одлична поента. Сите имаме некое сфаќање дека уствари треба да се потрудиш за да влезеш во Рајот, додека во Пеколот се оди некако по дифолт – доволно е да си лош или едноставно, да не си добар и да напраиш тук-тамо по некој смртен грев. Филмов покажува дека можеби не е се така црно-бело и едноставно.

Ова ме потсети на муабетот на Сведенборг од неговата фамозна книга – дека всушност со Рајот и Пеколот не се „добро“ и „лошо“ место, туку дека практично се истата работа - едноставно, секој си оди во едно од овие две места согласно својот карактер и животен стил, во местото во кое се осеќа попријатно.

Јовановска, мислам дека никој не може да оспори дека филмов се одвива бавно – работата е дали е премногу бавно, доволно за да биде досадно. Сепак, тоа е работа на вкус, ама иако беше бавен, мене филмов во никој случај не ми беше досаден.

Ова е дефинитивно најлогичното објаснување – позади убиствата стои Балкан, а Корсо го испраќа како „емисар“, во надеж дека ќе успее „со фино“ да дојде до книгите, или можеби едноставно сака да го намести него за убиствата. И јас се сложувам со оваа констатација.

Мене ми се јави мал сомнеж после сцената на убиството на мадам Телфер од страна на Балкан и она што го рече зеленооката. Некако, муабетов не и беше у стилот – Еве, сега изврши убиство и пред сведоци, па полицијата ќе ги открие и останатите убиства кои ги направил и ќе сфати дека тој ги извршил, туку беше нешто налик на Сега, после ова јавно извршено убиство, полицијата ќе го поврзе и со другите убиства – у смисла, ќе претпостават дека тој е одговорен и за нив, а ти ќе бидеш off the hook. Не се сеќавам на точните зборови кои ги употреби, ама некако таков впечаток ми оставија – како да Балкан можеби и не е одговорен за останатите убиства, а и дека Корсо и не е толку невин во целата ситуација. Може и ми се причинило само, не знам.

 

Очекувам уште некој коментар на темава, ама ајде да предложам филм за следнава анкета, бидејќи знам дека ќе заборавам.

Мој предлог е V for Vendetta, одличен филм, го имам гледано одамна и ми оставил добар впечаток.

Еве и трејлер:

Спојлер: Remember, remeber the 5th of Novemer

Мислам дека е добар кандидат.

 

Е многу ми паѓа незгодно кога ќе му изругам на некој омилен филм . .
Особено кога некој вака ќе ми го опише :

немам како да ја омекнам ситуацијата освен да се пробам со: Не е до него, до мене е.

Али тоа со оценките на имдб, јас нешто многу не го користам за ориентација. Можеби бидејќи јас сум тешка и специфична за филмови па не сум координирана со дадените ѕвездички.

Како и да е,
Јас дефинитивно не се сожувеав со филмов и може затоа уопште не го перцепирам како длабока мистерија. Особено затоа што јас не сакам некои вакви причи за потрага по нешто натприродно.

Можеби...
И да, тоа е таа повеќе би рекла траги-трагична сцена заедно со тепачката со Јавачицата што ја издвои што мислам дека за прв пат ме натераа да се запрашам: о боже, зашто?! и да проверам до каде е филмов и да видам дека не е пред крај.


Немојте да ме сфатите погрешно, да поштуем добро смислена симболика, ама мене тоа не ми е доволно за филмот да ми биде добар.
Еве и ние може да си најдеме тука симболика. Јас и Сењор Родригез си мислиме дека сме цртани ликови, со Лејди Феникс имаме титули во никот, таа и блекПантер имаат животни во никот, а Јованоска и јас сме форумски генерации и од иста година сме членови на форумов.
хм.....
Симболика може да си најдеме во се. Епа ај и ние да се собереме тука друштво одлепени со вишак пари за расфрлање и да бараме субјекти за возвишување особено ако е нешто толку комерцијализирано како ѓаволот, башка јас ете спремна сум во садо-мазо костим, можам да ја заменам колешката по титула Мадам Сатанска оргија

Спојлер: Прашањата за дискусија

- Јас сметам дека Убиецот беше Балкан, зашто кога направија муабет со Џони во тој замокот на крај, разговорот течеше:
Џ: you killed for those //
Balkan: they are worth more than money. Infinitly more.
Мени ту мирише на признание
- Девојката.
Не мислам дека беше ангел. Ѓавол или некој негов пион - можеби. Или од некои неутрални чувари од Чистилиштето . Мене повеќе ми беше како лик кој ќе му додаде на гледачот доза на мистика, као демек леле која е оваа, од каде знае се... со самото тоа што ја снема при крајот од нигде никаде, ми немаше некоја голема тежина. Не дека сметам дека беше непотребна како што рече @jovanovska94 , него чисто онака не ми е нешто ударна во приказнава за да и барам длабоко значење, а пак може и тоа да е од чиста причина што не му навлегов на филмот и ми испадна како само ми се шуњаше низ сцените.

Да, глеам поврзаност, но сепааааак не ми штима некако. Сувопарно ми беше, како плеснато ради реда чисто за да се оддолжат што не дале сцена со оргијашење. Барем да имаше некоја огрлица со триглав змеј да го направат некако поверодостојно, вака ми беше некои извитоперен секс со чудната свршувачка фаца на Џони што некако ми делува вознемирувачки со претензии за намалување на либидото.

За ова не се согласувам. Не го доловив јас моментот на преокрет за гравурите, јас уште стојам зад тоа дека он ради парите се испотресе толку. Дури и пред скоро крајот тој се подаде да ја бара книгата ради што Балкан му се закани, не се излета сам одма пошо му била многу важна и него. Јас никаде не согледав сцена кога тој сака да спознае некаква вистина, па и тоа на крај мислам дека беше чисто колку да се доврши почнатото и да види каде отиде целиот тој хаос ( #hatersGonnaHate , знам али не се удубив во филмов што да правам )

Ми се свиѓа оваа перспектива и како тоа си нашол сосем неочекувано толкување на настаните.

Исто така фино извлечено.

 

Реин, кој си е искрен - му се простува. Башка и во таква состојба си.

Во секој случај, плус е и тоа што барем ти се допаѓа дискусијата што сме ја развиле.

Изгледа тука сме се' со чудни вкусови за филмови.

 

Ми отворивте голема работа со ''The Ninth Gate''...
Сеуште не сум почнала да го гледам, морам првин да ја одгатнам симболиката, за да не испадне дека го гледам ,,на суво'' па интерпретирам на бафтана.

Имено, следен предлог ми е ''Perfume''.

 

Уште ова и ветувам, не досаѓам више со филмов.

Немај гајле, Мадам, мене ми е баш мило што за сите филмови кои до сега се коментираа на темава, секогаш имаше спротиставени ставови. Така ќе ни биде поинтересна дискусијата – ако сите цело време само се сложуваме, what’s the fun in that?

И ја не се раководам премногу според нив, некако не секогаш ми се уклапа мислењето со нивната оцена. Ама, у глобала, ако филм има оцена над 8, има големи шанси стварно да е добар, а ако има помалце од 5, најверојатно е ужасен. Ама, све помеѓу овие два екстрема е дискутабилно.

Еве, тука донекаде се сложуваме. У принцип, она што мене ми сметаше у филмов, ако можам така да речам, е тоа што добар дел од најинтересните моменти (со гравурите, на пример) морав да ги читам од нет, а не да ги укапирам од филмов. Не мора да биде све упростено и сервирано као за ретардирани деца, ама па ако после гледање, за целосно да го сфатам филмот, морам да читам и да барам за да ми се разјаснат некои работи, тоа ми е too much. Некои битни и, за мене, интересни работи беа премногу суптилно прикажани или недоволно обработени, според мене.

Инаку, тачно е дека симболика може да се најде у све (што не значи и дека треба да се бара по секоја цена) – жив пример е видеоно што го постирав за симболизмот у интрото – дечково најде симболика дури и у тоа што столчето кое го искористи Телфер за да се обеси имало четири ногарки (а колку би требало да има, мајку му?).

Можеби па и ние бараме некое подлабоко значење у сценава, а уствари го нема. Целата ситуација, со замокот, со Балкан како се самозапалува како будистички калуѓер, со све, беше бајаги бизарнa, па можда јебачинава беше само за да се дозачини бизарноста на моментот.

А иначе, за фацата на Џони не знам, не обрнав внимание, ама фацата на типкава (онаа слика што ја стави @Lady Phoenix) да ми ја направеше на мене за време на секс, после ќе мораа да ме носат на бајачка.

Штознам, и мене ми делуваше као на крајот Корсо да го мотивира нешто друго, а не парите. На почетокот на филмов у поише наврати (и со тоа како му го грабна Дон Кихот од пред нос на другион book-hunter, и со тоа како се постави кај Балкан) го потенцираа материјалниот аспект на неговиот карактер, за да на крај се постави сосема спротивно.

Е сега, дали беше у прашање некаква „благородна“ потрага по просветлување и знаење или нешто поприземно, како обична човечка љубопитност, не знам.

Ама, да беше до парите, тогаш у сцената со замокот ќе се соочеше со Балкан за да си ги бара парите, а не за да се обиде да го спречи у неговата намера, нели?

П.С. @Valerin, ајде, го чекаме и твојот коментар.

 

Брилијантен филм! Ги надмина моите очекувања, дури слободно можам да кажам дека ми е еден од најдобрите гледани досега. Дефинитивно број еден во мојата колекција на мистерии.

Првенствено, ми се допаѓа тоа што во филозофската езотерија се вметнати дуалистички елементи. Во голема мера се застапени и примеси од гностицизмот, па и исихазмот (светлината како приказ на божественото), па се до идолите за пештерата, позајмени од Платоновата гносеологија, (споменатите ''сенки'' на кои сме сведоци во овој ,,материјален'' свет). Имено, конкретно околу филмов, мора да признаам дека повеќе обрнав внимание на окултистичкиот осврт, поточно симболиката и гравурите, отколку на самата содржина.

Воедно, хипотетички, може да забележиме дека се прикажани и добри и лоши човекови прелазни (во одредена мера и спротиставени), негативно/позитивни карактеристики, кои водат до две главни цели, а тоа се темнината и светлината - (откровението, апсолутот на знаењето, вистината). Што впрочем е и главната идеја во целиот филм.

Да не должам, комплетна експликација за секоја гравура и порта поединечно ќе најдете овде:



Што се однесува до содржината, немам што многу да додадам, освен да се согласам со претходните изнесени констатации дека убиецот е Корсо, а зеленооката девојка е пратеничка од ѓаволот, дојдена со мисија да одбере кандидат достоен за спознавање на апсолутот. Балкан се испостави дека нема доволно капацитет да ги совлада критериумите на ''слободната волја'' од причина што е понизен пред Господарот, а се бара да биде независен и комплетно посветен на себе. Башка е врзан со материјалното до срж, следејќи го обратно пропорционалниот пат (на A.T.). Наспроти Корсо, кој бавно но сигурно се издигнува по духовниот патоказ, придржувајќи се кон примерокот L.C.F.

Спојлер

Btw, дали сум единствена што помисли дека зеленооката ќе му ја одземе душата на Корсо при водењето љубов? Пошто имаше момент кога помислив еј тука е крајот, ќе го изебе, умре и одјава.

 

е е е , ова и мене ми беше муабетот. Па жити филмот ако не си успеал да доловиш што сакаш да кажеш. Голем пропуст е ако оставаш некои батки на нет да ти го обработат филмот и притоа да објавуваат видеа за тоа што ти си сакал да дадеш на филмско платно. И не викам да обработат заклучок туку самото дејствие. Глеам сте се изнапишале за гравурите, кај беше режисерот да ги прикаше? 2 саати филм со ужасно долги кунг фу сцени и возење, можеше разумно да се конвертираат во сцени со нешто посимболично. Добро ете на некој барем го заинтересирал да прокопа на нет, мене ни тоа не успеа. И јас не барам да каже се школски, ама па ништо да не каже? Да бидам искрена сакам кога е несигурно, ама дај ми нешто за да ме интригира барем, не овој да ми трчка цел филм со книгата во ташна. ( офф топик: Enemy е таков, неодреден, да сака да му бараш толкувања ама брате тоа е филмиште. )
Јас да бидам искрена не го укуцав насловот на гугл после то, ма да не ни имам обичај тоа да го правам, а и не ги изгледав клиповите што сте ги издвиоле зашо неам многу време за посветување периодов, а не осетив потреба да го селектирам времето за да му овозможам на филмов да добие втора шанса. Можда ќе го гледав со други очи, може сегашново мислење ми е базирано врз половична перцепција ама тоа си е минус за филмскиот тим, и ради тоа нека им се моиве фекални коментари.

Тоа да, ама тапа е кога ти ругаат добар филм. Мене ме боли некад така, лична навреда ми е .Ти си го обожаваш, ти има значење и ќе ти кажат: абе тапа е.. (не моеш а да не си помислиш дека особата нема врска . А во случајов таа особа да не се ни потрудила да проба да му навлезе).
Во принцип избегавам да давам остри критики за омилени филмови, затоа @Valerin , sorry и тебе, ама предосаден ви е филмов .

Спојлер

И да знаете дека ви откажувам друштво за следниов филм , работава не можела сама да се заврши па ќе треба да и помогнам.

Спојлер

peace niggas
ваша М,

 

@Bender Rodriguez

Делумно си во право. Можеби при истражувачките сцени на Корсо требаа да бидат вметнати по опсежни информации околу симболиката на гравурите кои впрочем ја содржеа главната поента во филмот. Но, имај на ум дека тоа ќе одземеше квалитетно време од филмот. Иако, мене немаше да ми пречи и да трае многу повеќе, бидејќи сметам дека сцените, местата и дијалозите имаа одличен хронолошки тек и беа супер вклопени, во перфектен тајминг. Но, еве има многумина кои не мислат така. На пример @Madam-A.
Освен тоа, имај предвид голем дел од публиката е просечен набљудувач. Повеќемина, како што и ти самиот кажа дошле само ''онака'' да тепаат слободно време, или да гледаат класичен хорор, а со ваква ''елаборација'' ќе изостанеа две главни компоненти - вниманието и фокусот.

И нели за вкусови не се расправа, но филмот е сам по себе мрачен и интригантен, па затоа мислам дека интенционално е само фрлена коската, оставајќи празен простор за размислување и истражување. Или поедноставно кажано, за фрикови како нас да се навлечат и со часови да гуглаат на нет.

 

Кога ќе може да се коментира "V for Vendetta" со оглед на тоа дека вчера е затоврена анкетата?

 

@Valerin, Договорени сме да се почнува од понеделник, ама реално штом се затвори анкетата никој не ни зема за зло да си пишеме за нoвиoт филмот и во текот на викендот, aкo веќе дискусијaтa сo претходниот е зaвршенa. Oсoбенo неделa нaвечер сме прекршувaле зaкoни....

 

Mошне солиден филм.

Првенствено ми се допадна што акцентот е ставен на политичките конспирации, кои се проткајани со доза историски осврти. Особено импресивен е ндиректниот приказ на жртвите од концентрационите логори за време II Свестска Војна. Впечаток ми остави легендарната финална сцена со маските, како и откривањето на генијалниот латински цитат "Vi veri veniversum vivus vici" или "By the power of truth, I while living, have conquered the universe". Цитат кој подоцна прераснува во централно мото, кое упатува кон идејата за менување на државната судбина.

Околу Логото..Од она што успеав да заклучам според интерпретациите и критиките, означува победа. Но, земајки ги в предвид религиските компоненти, кои фрлаат едно сосем ново руво на целокупната содржина сфаќам дека не постои прецизно толкување. Најлогично објаснение лично, наоѓам во буквата "A" (карактеристична за анархизмот), која хипотетички за да се постигне спротивниот ефект, се превртува од другата страна со што се добива "V". Иако како што реков, постојат повеќе интерпретации. (Гуглајте, ќе ја најдете и како симбол во слободната масонерија). Дури, доколку подетално пребарате ќе дојдете до заклучок дека самиот режисер на филмот, James Mcteigue, презема доста езотерични компоненти практицирани од Алистер Крули, како и "Kнигата на Законот" имплементирајќи ги во една целина.

...Што се однесува до содржината, ќе почнам од самиот почеток, односно од Fawks, лик кој во седумнаесетиетот век, (попрецизно 1605 година) се решава да направи обид за уривање на Парламентот, или тогашниот ''House of Lords". Иако, неговиот обид е неуспешен, сепак е вреден за споменување, бидејќи оттука произлегува идејата за маската која ја користат денешните анонимуси, за да ја придобијат правдата на своја страна, главно преку анти политички или општествени движења, како и низа хакерски напади.

Следно на што ќе се задржам, е третата ударна сцена, односно обидот за реализација на долгорочниот план за политичка дестаблизација од страна на "V" кој кулминира со експлозија на Судот. Интересно е што пред да се случи експлозијата, доколку обрнете малку внимание ќе забележите дека неколку секунди фокусот на камерата е насочен кон статуата над објектот која во едната рака држи вага а во другата меч. Чија симболика е ''мерење на правдата'', која во моментот отсуствува. Аналогно на ова, следуваат и две чукнувања пред ''Увертирата'' на Чајковски. Според астолошкото толкување, бројот два може да биде знак за почеток на конфликт меѓу две спротиставени сили - доброто и злото, или да упатува кон обединување. Додека петте одѕвонувања на камбаната, се врзани за промената, слободата, и истражувањето на физички и астрален план. Ниту најмалку не мислам дека се коинцидентно вметнати, напротив, бидејќи филмот е вистинско ''уметничко'' дело, каде е запазен и најситниот детаљ.

Тука воедно ќе направам мала дигресија, осврнувајќи се кон збиднувањата во "St. Marry'' каде дознаваме дека е создаден вирус под покровителство на владата која открива дека биолошката војна споредбено со атомарната би била многу поефикасна. Па, покрај мноштвото неуспеси и мртви затвореници, откриваат дека само кај еден од нив имунолошкиот систем е отпорен на вирусот, а тоа е "V". И во моментот на пожарот, кој самиот тој го предизвикува на петти ноември, може да забележиме дека во него се раѓа стремеж за креирање на еден подобар свет. Додека вештините кои ќе ги здобие за време на тестирањето, подоцна ќе ги искористи и врз Иви.

Имено, за да биде појасно, "Viadoxic Pharmaceuticals" се фармацевстска компанија која оперира преку сајтот "Larkhill", кои четиринаесет години порано, доаѓаат до заклучок дека благодарение на фармацијата може многу да се профитира, и како резултат на тоа започнуваат со производство со кое убиваат околу 80,000 луѓе. Во дел од тој ланец се инволвирани и јавни политички личности, како на пр. командантот на "Larkhill" Левис или ''Гласот на Лондон'', потоа отецот - Aнтони, Како и докторката Дејла.. Додека пак Сатлер (диктаторот) кој е на чело на тоталитарниот режим, својата власт ја зајакнува главно преку добро познатата пропаганда - "Unity through Faith, Faith through Unity" Од сите владини претставници, единствено бива поштеден инспекторот Финч, кој уште на самиот почеток развива сомнеж, и со помош на својот критички ум подоцна доаѓа до нови сознанија, кои ќе ја разнишаат довербата во неговите дотогашни соработници.

Како следен интересен момент би го вметнала и оставањето на розата после убивањето на секој од учесниците во конспирацијата. Чија симболика исто така може да биде различно протолкувана. Околу ова нема да навлегувам премногу длабоко, сметам дека ова е доволно - "The rose (Latin, rosa, in Greek, rhodon) also is a symbol that has a rich and ancient history. And like the cross, it can have paradoxical meanings. It is at once a symbol of purity and a symbol of passion, heavenly perfection and earthly passion; virginity and fertility; death and life.

Имено, според мене, главната идеја во филмот е револуционистичкото движење за рушење на политичката хегемониска парадигма. Додека обидот за ''разоткривањето'' на самиот лик е апсурден, кој сам по себе е ирационален. Поентата лежи во метафоричниот приказ. Воедно, овој филм упатува на ''утопија'', или создавање на едно ново слободно либерално и демократско општество, чија реализација лежи токму во подигнувањето на колективната свест.

 

Ааах, V for Vendetta. Дефинитивно мојот омилен филм од браќата/братот и сестрата Вачовски. Морам да признаам дека сега, на второ (или можеби трето, кој да памти) гледање, филмов уште поише ми се допадна. На Hugo Weaving ова му е дефинитивно животна улога, иако во целиот филм не му се гледа ликот, но и без изразите на лицето, преку маската, успева одлично да го долови ликот на V. Дури и Натали Портман ми е поднослива у филмов. Исто така, у филмов има и цела група на одлични, помалку или повеќе познати англиски актери.

Што ми се допадна во филмов? – речиси се. Почнувајќи од интересната приказна, која одлично го задржува вниманието и речиси незабележително ми поминаа двата часа колку што трае V for Vendetta, а завршувајќи со одличната кинематографија, сценографија и избор на музика.

Ми се допадна што филмов успешно успева да не убеди во тоа да навиваме за некој што, во суштина е терорист, и покрај многуте негови questionable (во најмала рака) постапки, како резултат на кои умира не баш мал број на цивили и недолжни граѓани. Читав дека креаторот на стрипот всушност и затоа го избрал ликот на Guy Fawkes за маската на V – како своевиден антихерој.

V дури успева да не убеди и да му простиме за тоа што Бог знае колку време ја држеше Иви затворена, ја измачуваше и и се закануваше дека ќе ја убие – затоа што нели тоа е за нејзино добро, карактерно јачање и себеспознавање. Дури и таа му простува, па на крајот од филмот и му кажува дека го сака – љубовна приказна на која и психијатарот кој го измислил поимот „Стокхолмски синдром“ би и позавидел.

Да не должам, самото тоа што филмов успева да направи да се соживееме и да навиваме за лик кој во суштина е далеку од позитивен, е одлично сведоштво за умешноста на режисерот, актерот и сценаристите.

Интересно е што, спротивно на намерата на создателот на ликот на V, по излегувањето на филмов, маската на Guy Fawkes станува симбол на борбата за правата на обичниот човек, анархизмот и антиестаблишментот и речиси да не поминува некој протест без да се појави некој со ваква маска. А во суштина, вистинскиот Fawkes бил терорист во правата смисла на зборот, налик на денешниве, па дури и со религиозни мотиви позади неговите намери – разликата е во тоа што бил католик vs. протестанти, а не муслиман vs. христијани. А пред некој ден, кога Anonymous им објавија „војна“ на ISIS, одржаа говор со Guy Fawkes маска. Иронијо, иронична ли си.

Инаку, целата ситуација со фашистички-диктаторско-орвеловската дистопија од држава која во филмов е Англија, ни е можеби, и премногу позната. Си ветив дека нема да правам паралели, затоа што нејќам дискусијава да ја носам во друга и неубава насока, ама не можам, а да не речам дека ликот на Протеро, и неговиот начин на водење на неговото ток-шоу, во кое не се ни обидува да изгледа непристрасен, туку на цел глас ја фали власта и државата, а плука по се останато, ме потсеќа на некои ликови од нашиот медиумски простор, од типот на Латас, Миленко и Јанко (there, I said it!).

Спинувањето на настаните од страна на вестите и медиумите, под влијание на власта, ми е исто така нешто што rings a bell. Не дека другите медиуми по светот не го прават истото – го прават, ама на посуптилен начин. Спинот за веста за унштувањето на Old Bailey како „scheduled demolition“ беше несмасно направено, на начин кој ја навредува интелигенцијата на гледачите и се обидува да ги убеди во нешто што очигледно не е вистина, нешто што повторно ме потсеќа на некои наши медиуми. ОК, тука завршувам со споредбиве.

Исто така, идејата дека владата на една држава би ги жртвувала животите на сопствениот народ и би исценирала терористички напад, со цел зајакнување на сопствената положба и остварување на лични интереси, воопшто не ми е далеку од вистината. Не сум некој голем фан на теории на заговори, па да одам толку далеку и да тврдам дека 9/11 или можеби последниов најтазе терористички напад во Франција се исценирани и инструирани од владите на овие држави, но факт е дека 9/11 беше искористен како повод за американската влада да лиши многу луѓе од слобода на незаконски начин, да ги прислушкува сопствените граѓани и нарушува нивната приватност, како и да отпочне цела низа на војни „against terror“, во чија позадина се кријат личните, економски интереси на некои моќни фигури. Факт е дека стравот е моќна алатка за потчинување на народот и владеење со него – нешто што Американците (пред се) многу добро го знаат – прво ги плашеа своите граѓани со комунистите и Советите, за да, по распадот на СССР, нивното место како „баба-рога“ го завземат терористите. Во секој случај, пионери на овие тактики се Нацистите, па по интернетов може да се најдат многу „мотивациски“ цитати од Гебелс, Геринг, Химлер и др. на оваа тема.

Спојлер: Семе синапово

Тоа се тие мудрости од овие срциња на историјата. Страшното е што овие изреки кажани во времето на владеењето на Третиот рајх и нацистите, сеуште и те како важат и за сите денешни, т.н. демократски режими. Како и да е...

Она за што всушност сакам да продискутирам е крајот на филмот и неговата главна поента – дека моќта е во рацете на народот и дека самите сме кројачи на сопствената судбина. Владата треба да се плаши од својот народ, а не народот од владата, итн. Како за прилично мрачен филм, доста оптимистички крај, морам да речам.

Што мислам јас за ова? Од една страна, оптимистот во мене сака да верува во ова, дека државата и светот се менува така што секој човек прво ќе го смени сопствениот начин на размислување и ќе престане да живее во страв, дека обединети сме посилни од се и дека светот навистина може да стане подобро место. Од друга, реалистот и циникот во мене, на сето ова гледа како на многу наивно сфаќање за светот, со потсмев кон идејата дека револуцијата може нешто да смени. Односно, да смени нешто во битна смисла.

Револуции во историјата и на светов имало многу. До револуција доаѓа (релативно) лесно – доволно е на народот да му дојде преку глава од животот и условите во кои живее. И менувањето на една власт е исто така релативно лесно. Но, проблемот е она што доаѓа потоа. Кој ќе дојде на власт потоа? Некој подобар, ист или можеби и полош од претходникот?

Историјата ни кажува дека токму најголемите и најлошите диктатори дошле на власт по пат на револуција и често пати желбата на народот за промена на власта водела кон нешто полошо. Во најмала рака, исто, и, многу ретко, за некоја нијанса подобро. Но, ништо драстично.

Токму овој момент е она што ми влева голема доза на сомнеж во нашата моќ, како поединци, да направиме некаква вистинска разлика. Во филмов го прикажаа триумфалниот крај, успехот на револуцијата на V и смртта на канцеларот и сите негови главни луѓе. Но, не прикажаа што се случува после – дали се воспоставува некаква (демократска) власт со која сите би биле посреќни и би живееле подобро, или можеби на власт доаѓа некој нов канцелар, ист или полош од претходниов.

Така да, тоа и би бил мојот заклучок во врска со V for Vendetta, во вид на прашање – Дали народот навистина има моќ да ја смени својата држава, на подобро? Сепак, по ова прашање, во мене преовладува циникот, и затоа, кратко и јасно, ќе речам – за жал, не. Постои само илузијата на избор, моќ на поединецот и промена.

 

Remember remember the 5-th of November, the Gunpowder Treason and Plot. I know of no reason why the Gunpowder Treason should ever be forgot...

Не можам поинаку да го започнам моето мислење за филмов, кој, не за џабе, има IMDB оценка од 8.2, ама според мене е еден од ретките филмови кои заслужуваат не чиста десетка, туку стотка! И тоа не поради којзнае што, туку поради тоа што во вас го буди бунтовникот, револуционерот, борецот за правда и подобро утре, борецот против угнетувачкиот режим... Ќе седнеш, ќе го изгледаш филмов и после тоа ти се буди гнев и те тера да одиш против девијантните општествени појави кои ги наметнуваат оние кои треба да ги санкционираат и елиминираат. И кога ќе се завртиш околу тебе и ќе видиш дека ситуацијата е речиси иста како онаа во филмот, дека нашава сурова реалност не се разликува премногу од филмските сцени, се буди анархистот во тебе, се будат многу чувства...

Филмов, иако веќе еднаш сум го гледала и се сеќавав на доста од работите, се чувствував како да го гледам прв пат, но овој пат со широко отворени очи. Ги впивав сите реплики, сите моќни пораки кои беа испратени преку филмов. Во стомакот ми трепереше нешто. Фасцинантен филм, кој сум заборавила колку е добар. А можеби и не сум била доволно зрела кога прв пат сум го гледала, па тогаш не сум се чувствувала вака како сега. Не велат залудно - се' во свое време.

Актерската екипа - врвна! Јас, што не ја поднесувам Натали Портман, за улогава би рекла дека и' е животна улога и и' симнувам капа. Хуго Вивинг е совршен, само Европејци може да изглумат совршено и крај! Цел филм да не ти се гледа лицето, експресиите, а да покажуваш толку емоции само со гестикулации и говор на тело - навистина треба да те бидува. И останативе ми беа многу соодветно избрани. Стварно немам забелешка, ама баш никаква. Сликањето на самата приказна беше одлично, драматично, надополнето со иста таква музика. Класичната музика - полн погодок. Подоцна ќе се навратам на некоја сцена која ми оставила силен впечаток.

V for Vendetta. Се во знакот на латиничното V, за кое @Valerin (иронично, нели? И твојов ник дури почнува на V ) многу убаво објаснила. И пред да прочитам, апсолутно логото ме асоцираше на она за анархизам. И во знакот на V, ќе го издвојам дијалогот каде се запознаваат V и E-Vey, во кој режисерот се потрудил и ги пронашол сите можни соодветни зборови кои почнуваат на V. Nice touch од негова страна, многу елегантно и интересно:

Спојлер: Све можно на V

Voilà! In view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both victim and villain by the vicissitudes of Fate. This visage, no mere veneer of vanity, is a vestige of the vox populi, now vacant, vanished. However, this valorous visitation of a by-gone vexation, stands vivified and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin vanguarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition.

V: The only verdict is vengeance; a vendetta, held as a votive, not in vain, for the value and veracity of such shall one day vindicate the vigilant and the virtuous.

V: Verily, this vichyssoise of verbiage veers most verbose, so let me simply add that it's my very good honor to meet you and you may call me V.

Еве еден линк кој зборува за тоа дека се' е во знакот на буквата V и римскиот број V, како и во знакот на 5-ката:

http://www.cracked.com/article_2002...sane-detail-into-stuff-you-never-noticed.html

Она што посебно ме фасцинираше во филмов беше вокабуларот. Сe' што се кажа, се кажа со стил, имаше премногу мисли кои ми оставија силен впечаток.

Спојлер: Мудри мисли од филмот

We are told to remember the idea, not the man, because a man can fail. He can be caught, he can be killed and forgotten, but 400 years later, an idea can still change the world.

People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.

A building is a symbol, as is the act of destroying it. Symbols are given power by people. Alone, a symbol is meaningless, but with enough people, blowing up a building can change the world.

V: What was done to me created me. It's a basic principle of the universe that every action causes an equal and opposing reaction.
Evey: Is that really how you look at it? Like an equation...?
V: What was done to me was monstrous!
Evey: And it created a monster...

Man is least himself when he talks in his own person. Give him mask and he will tell you the truth. (Оскар Вајлд)

Повторно ќе нагласам, приказната е перфекција - се одвива жестока борба за промени во општеството во кое народот станува безгласна буква и само се поклонува на горните, а патем се случува најголемата и најпарадоксна љубовна романса, како што фино ја дефинирал @Bender Rodriguez погоре, како Стокхолмски синдром, но сепак искрена, чиста и исправна од аспект на гледачите. Жалосно е што пред да сфатат дека се вљубени еден во друг, V и E-Vey го гледаа заедно филмот „Грофот од Монтекристо“, при што таа е малку разочарана бидејќи, на крајот, борбата за идеалите му била поважна на грофот, отколку љубовта, за да потоа и нивната љубовна приказна личи на онаа помеѓу грофот и Мерцедес. Тоа и го кажува E-Vey на крај, кога вели дека неа ќе и' недостасува човекот кој успеа за една година да предизвика многу промени.

Откако ќе се случи ТВ премиерата на Дитрих, во која тој го исмева Сатлер, користејќи го ликот на V (за која сметам дека беше нешто генијално), беше јасно како ден што ќе се случува понатаму - дежаву во животот на E-Vey. Кога ја фатија додека се обидуваше да избега од куќата, поточно кога ја фати самиот V, беше можеби кулминацијата на самиот филм. Тие сцени кога ја шишаа, ја малтретираа, бараа од неа да каже нешто со што би го загрозила V, едноставно сцените во кои V се потруди да и' ја долови потенцијалната судбина, ако падне во рацете на државата, беа Човек не може да остане рамнодушен на тие сцени со кои Натали Портман толку се соживеала, па изгледаа реални и ме тераа и јас да се соживеам... Тогаш помислив дека навистина нејзината омраза кон V ќе остане, но мило ми е што погрешив. Дефинитивно најмоќна сцена беше кога паралелно го прикажуваа нејзиното преродување на дождот, наспроти далечното преродување на V кога излегува од огнот. Затоа што тоа и беа - спротивности. Неговите креатори создале монструм, а V како креатор на новата E-Vey, создаде нешто чисто и невино, а сепак посилно од порано.

Исто така, „светлина на крајот од тунелот“ во филмов ми беше Финч заедно со Доминик. Доказ дека во секое лошо може и мора да има и нешто добро, наспроти V кој требаше да биде the bad guy во кој сепак имаше нешто добро. Едноставно баланс во Универзумот. Можеби тоа може да биде една поента извлечена од филмов.

Трогателна сцена беше онаа при самиот крај кога го убиваат девојчето, а нејзиниот убиец плаче кога маската ќе летне. Во тој контекст, впечатлив е и говорот на Финч, дека нема доказ за тоа што ќе следува, но може да погодува и погоди прилично точно. Дека ќе се случуваат гнасни работи и ќе настане хаос, а тогаш V ќе треба да го одржи својот збор. Од тоа можеме да извлечеме уште една поента, а тоа е дека и при постигнување на некоја добра цел, невини жртви мора да има.

Според мене филмот има среќен крај и на диктатурата дефинитивно и' доаѓа крајот. Зошто го мислам тоа? Поради крајната сцена во која се прикажува огромна маса на луѓе со наметки и маски. Кога ќе ги тргнат маските, меѓу луѓето ги има сите: црнците, хомосексуалците, убиените во филмов, родителите и братот на E-Vey... Сето тоа што Сатлер се потрудил да го искорени како девијантна појава. Тоа значи дека идејата продолжува да живее иако луѓето ги нема. И значи дека луѓето конечно се разбудија и се ослободија од стегите и дека нема да дозволат повторно да ги снајде истата судбина.

И за крај, една од најдобрите сцени:



Дефинитивно многу труд е вложен во филмов.

Доста од мене засега.

П.С. @Abrakadabra, ти го посветувам филмов бидејќи во повеќе наврати си се изјаснила дека си анархист. Ако не си го гледала - ти го препорачувам со голема сигурност дека ќе ти се допадне.

 

филмов ми влегува во топ 3. не знам последен пат кога гледав филм кој ме го задржа целосното внимание. 2 часа ми поминаа како од шала. како што спомнаа погоре пред мене да не должам многу со објаснувања за тоа како ми се допаднал, што ми се допаднало и такви работи, мислам дека е сувишно да се коментира повеќе. се си беше комплетно, ставено на место, одиграно перфектно без никакви замерки. исто како и на @Lady Phoenix и мене ми беше тоа омилена сцена... и за крај ова ми е омилена реплика:

 

Јaс дoјдoв сaмo дa ве пoтсетaм дa предлaгaте нoви филмoви (јaс сум вo мислoвен блoк и мoментaлнo не мoжaм дa се сетaм нa некoј сoлиден предлoг) или @RainBow некa ни нaпрaви aнкетa сo некoи претхoдни