А штo не ми е пoзнaт ниту еден oд листaвa? Ги oтвoрив нaбрзинa првите двa, и кoгa јa видoв Шaрлиз Терoн рекoв -сигурнo не. Oвoј втoриoт читaм силувaње, сaтaнa, култ, Итaн е тaму, еве глaс зa негo. Првиoт де.
Бриџи, ете ти, доказ дека не секогаш бираш квалитет Фала! Regression, значи? АјронЛејди чекаше да дојде на ред..
Јас гласав за Filth како контра гласач ! @zhap4e, одличен филм си ми препорачала. Сега го изгледав. А зошто само јас сум гласала за него, а ти и Лејди ми го фалевте ?
Ствaрнo нa мене се чекaше? Бaтaлете aнкетa, гледaјте гo oнoј зa кoј вие ќе се слoжите, јaс тaкa лупнaв.
Затоа што,двата последни се мои.. Лејди претходно го имала предложено,ама го повлекла бидејќи мислела ќе е премногу за другите..ете, Скај го гледаше и лошо и беше од филмот. Абри, ју ар мај мен тогаш,за филмовето, Бриџи,се шалам јас
Леле леле @Abrakadabra и тебе ти се допадна? Дај некој нека се јави со контра лајк оти значи ќе си мислам дека во мене е проблем Ете ај тој нека биде избран за гледање, таман сите ќе си напишете рецензија и да видам на што сум Бива? Инаку, Filth е во прашање. Или како и да е. Не се бунам јас. Еве јас би сакала Шарлиз Терон да гледам. Во кој филм беше?
Добро е, има некој со мој вкус на филмови. Реков само јас сум забегана. Се усрамив пред некое време и побарав да го симнеме од анкета, баш поради дефокусирање како што и' се случило на Скај. Не знам сега, како решите - така одиме со филмовиве. Filth го знам и во сон, а го препорачувам и Trance. Ветувам, не е како првиов, ама сепак е добар.
Јас, искрена да бидам, се израдував кога ја прочитав Бабушка во Последен филм.. Го коментираше The Lobster и и' се свиѓал. Женчето ептем ме израдува Пошто, нели...јас го изгледав целиот,сите го исплукаа и незгодно беше да кажам,абе луѓе... имаше многу сцени што ми се свиѓаа..ме држеа да го догледам..иако да,монотон,досаден..не би им го препорачувала..ама,радо би го коментирала и дискутирала.
Ја мислам едни да го коментираат Regression, други Filth, a трети скроз да ги бојкотираат гласањата. Додека не се појави Реин како меѓународен фактор да ни нареди што ќе гледаме, па после да си коментираме ко попчиња.
Се решив да пишам за Regression од неколку причини – прво, зашто стварно нејќам да замре темава, второ, затоа што кога го гледав филмов генерално ми се допадна, и трето – затоа што мислам дека имаше интересна идеја, за која би можело да се дискутира. Арно ама, го гледав пред некој месец, и сега скоро на ништо не се сеќавам. А немам баш ни време, ни волја да го гледам уште еднаш, па затоа извинете ми ако рецензијава биде штура во однос на детали. А ако кажам нешто неточно, пошто, како што не учи филмов, нашите сеќавања не се секогаш толку точни како што мислиме – молам некој на кој филмов му е тазе гледан да ме исправи. Значи, иако реков дека филмов генерално ми се допадна, уствари она што ми се допадна беше основната идеја на Regression, додека реализацијата беше така-така. Филмов уствари беше доста предвидлив – цело време додека се случуваа наизглед необјасниви случки и настани, знаев дека на крај ќе има логично и рационално објаснување на се. Додуша, у моментите кога и на Итан почнаа да му се гледаат луѓе кои го следат и посматраат, и за време на сцената кога сатанистиве се насобрани во неговата спална соба, се исплашив филмов да не се претвори у Sinister. Spoiler: SINISTER Sinister, чисто информативно, е хорор (трилер, што да е) филм со Итан Хок во кој он е писател кој пишува за семјества кои се најдени убиени. Се вселува у куќата на последното семејство што така неславно завршило и почнуваат да се случуваат чудни и необјасниви срања. До тој момент, можам да речам дека филмов беше дури и добар и сеуште се надевав дека на крај ќе има некое некое логично и рационално објаснување за се. Но, ај што „објаснувањето“ таму беше паранормално, туку беше и благо ретардирано и ми го руинираше целиот впечаток за филмот, кој имаше потенцијал да биде океј, а заврши како B horror movie. Него, да се вратам на Regression – од тој аспект, ги исполни моите очекувања. Даде логично и рационално објаснување за феноменот кој и овде не ни е непознат – мистериозни сатанистички секти и култови. Испадна дека се е комбинација на масовна хистерија, религиозно суеверие и имплантирање на вештачки спомени по пат на регресија или хипноза. Слична мешавина од фактори беше одговорна и за НЛО лудилото во Америка во 60-ите и 70-ите. Океј, таму и sleep paralysis беше фактор плус. Но, како и да е – овие случки само ни покажуваат колку е лесно да се манипулира со нашите сеќавања – било да се работи за хипноза или случаи кога самиот наш мозок создава лажни спомени и сеќавања. Интересно е, затоа што речиси секогаш се потпираме на нашите сетила како најдобар и неоспорен доказ за нешто – „Видов со сопствени очи“, „Чув со свои уши“, „Се сеќавам, затоа што бев присутен таму.“ Но, реалноста е сосема поинаква. Дури и судската пракса покажала дека сведочењата од очевидци се едни од најнедоверливите докази – наспроти материјалните докази и ДНК, на пример. Но, поротата токму на очевидците им придава најголемо значење – пошто, нели, виделе со свои очи. Во однос на нашиот пандан на сатанистичкиот феномен прикажан во Regression, мислам дека Црна Ружа е одличен пример. Во 90-ите, откако бедата, сиромаштијата и суеверието повторно станаа дел од секојдневието во државите од бивша Југославија, не отекоа со приказни и сведоштва за грозоморните ритуали на оваа божемна секта. Жртвување на бебиња, самоубиства на членови инструирани од водачите на сектата – се што душа ти сака. И сите приказни беа за некој кој чул нешто од некого – на мој втор братучед, комшивката имала братучетка, чие дете имало куќа-лепенка со баба чиј внук бил член на Црна Ружа. Sure thing. И иако најверојатно постоеле сатанстички секти во кои членувале деца и тинејџери несфатени и неприфатени од општеството, па дури можеби и некоја која стварно се викала Црна Ружа, се што овие „секташи“ правеле биле некои безопасни и бизарни ритуали и обреди, и плус можеби по некоја оргија. Всушност, доста слично со сите останати религии – со исклучок на оргиите. Нo, во секој случај, апсолутно никакви докази не се никогаш најдени за оние брутални и нехумани тврдења изнесени за оваа секта – како жртвувањето на луѓе, на пример. Да се вратам на филмов. Итан, кој не ми е од омилените глумци, со неговата збунета и мутава фацка е океј као за филмот. Правата ѕвезда е Ема Вотсон, која одлично ја одглуми улогата и на жртва, и на психопат, спремен да измисли цела приказна за сатанистичка секта, само за да може да се оттргне од своето пропалитетско-алкохоличарско семејство. Кој друг глумеше – појма немам. Се на се солидна реализација на една интересна идеја – дека нашите спомени и сеќавања не секогаш се она што мислиме дека се.
Со три четвртини од филмот изгледани и последната вртена набрзинa, смеaм ли дa кaжaм нештo зa филмoт? Уште нa пoлa сaкaв дa се oткaжaм, не ме зaинтересирa никaкo, вooпштo не дoбив желбa дa видaм кaкo ќе се oдвивaaт рaбoтите. Ниту еден лик не рaзбуди нит интерес, нит сoжaлувaње, a бaр oвa втoрoвo требaше жртвaтa дa стoри. Итaн oстaрел, фaцaтa мутaвa не му јa мoжев вo филмoт, ниту тoa шепoтење сo длaбoк низoк глaс, aкa Бетмен стaјл. Би критикувaлa уште мнoгу рaбoти кoи ми пречеa вo филмoт, нo и тoa не ми се сaкa, oд причинa штo генерaлнo филмoт не ми се дoпaднa, не рaзбуди никaквa емoцијa вo мене, дури ни желбa дa гo критикувaм. Злaтен Filth, кaкo негo не гo штрaкнaв нa глaсaње, рaкaтa дa ми се...just kidding
Wow, се убивме од коментирање на Regression, значи. Не знам дали има поента уште да стои филмов, пошто интерес нема ич, или да одиме со предлози за нареднава недела, па гласање. Еве, ако ви е Итан Хок љубимец, да предложам еден добар, ама стварно добар филм со него - Predestination. Или, ако сте за нешто поинакво, онда моите омилени од Гај Ричи (кои секако ми се у план да ги прегледам периодов) Lock, Stock & 2 Smoking Barrels и/или Snatch.
Ох, шта речи за филмот.. лоша глума пар лоши, ептем лоши сцени кои, дур ги гледав се осетив тупаво... пошто, можеле да се потрудат со ефекти или било кој друг начин да ги прикажат поинаку, бабата тоа кога ќе ја нападнат тие од сектата, кога оди кон тоа амбарот, или што и да и беше каде наводно одржуваа ритуали. Тоа што ми се свиѓаше беше приказната, тоа што во приказната е вклучена и регресивна (хипноза) терапија и малку медиумите и особено црквата цц како дополнителен извор на таа параноја кај народот. Што, во пар сцени фино беше прикажано тоа, наведување на „жртвите“/„сведоците“ кон одредени „сеќавања“.... типичен пример ми беше моментот кога го распрашуваа таткото и особено, кога го испрашуваа син му - геј, во тоа складот/станот што и да беше... почна од муабет за некои во качулки дека бараат па детето тоа и виде при хипнозата. Силуети во качулки на кои не можеше да им ги види лицата што и му кажа на психоаналитичарот: не можам да им ги видам лицата, на кое тој му ја поттикна фантазијата со, види убаво, обоени ли се.. имаат ли маски..И оп, ете ти ги обоени, бели, страшни лица итн. Слично пренесување на таа параноја, создавање факти за нешто дека се случило, иако не се случило... ми беше и оној момент кога Итан беше во истиот тој амбар во куќата и ја преслушуваше касетата.. се што девојката кажуваше тој гледаше,исто така и кога го преслушуваше муабетот за мајката на,наводно,силуваното девојче, како била следена од сите на улицата, како почнал да и ѕвони телефонот итн. истото и тој го примети. Па, делот каде почна разврската.. логичкото поврзување на халуцинациите со билбордот со старата жена која Итан ја гледаше во сон и во халуцинациите и особено кога оние двајца кои го нападнаа во неговиот дом, беа не секткаши со качулки туку обични цајкани, негови колеги кои беа бесни што ради ништо буквално му ја уништил кариерата на цајканот кој уствари ја забременил момата, која..имаше доста чудна, неемотивна, никаква глума во филмот. Но,не дека другите беа посјајни. Фина беше и конфронтацијата со психоаналитичарот,мада можеше и повеќе да се посвети на таа конфронтација ...и сомнежот во работата и ефектот на хипнозата односно регресивната терапија, особено,кога и филмот е наречен по неа... ок беше и конфронтацијата со момето потоа, кога и рече дека добил признание за се што и било правено, демек... чудесија момент ми беше приказната со таткото кој толку време молчеше за нешто што многу лесно ќе ја однесеше истрагата на правиот пат... само бидејќи сакаше да се себе-казни, бидејќи потфрлил како родител нели, син му бил геј....ама, тоа е веројатно тој... религиозниот момент кој се труделе да не го прикажат апла преку апла конверзации во филмот, а се така, некако спакувано, подвалено... како и да е,го има битното... во моментот кога, иако веќе ситацијата е решена, девојката продолжува да зборува за сатанистите, за татко и...пред камери..со поддршка на црквата, која што друго и преостанува освен да лови сатанисти се дур постои лошото...you know. И мене исто ме потсети филмотна времињата на Црна ружа..бидеји приказните за Црна ружа беа во истиот тој период 80те и 90те кога неко од нас бевме мали деца..уште ми текнува кој страв во коски го имавме од сите тие луди приказни... колку ми беше страв да се враќам и одам кон школо сама и цели филмови си правев како можат да те киднапираат и како што правеле дрн дрн. Ах. Па потоа исто така, безследно исчезнаа тие приказни..нешто подоцна стигнаа приказните за црквата која врбува млади моми за калуѓерки...заради журките што ги прават. Ех, луѓе. Што да им правиш... способноста на мозокот да си прави филмови во кои толку се убедува човек што... бррр и здрав човек со силна психа може да оболи Колку да кажам нешто за филмот...беше ова. Иначе, тоа што сакав да спомнам..по она, какви беа кадрите, движењата со камерата, ефектите (демек ги имаше) ми наликуваше на филмови од 80те...не знам дал е ова некој тренд ли што е, ама...некои филмови се ме асоцираат на некој стил од 80те...можда не баш 80те де.Не сум експерт на темава да коментирам од тој аспект. Толкуз. Дајте друго дете.
