Овде може да се разработуваат сите теми кои се суштински поврзани со животот.Значи зошто постоиме,што е смислата на животот,зошто земјата е тркалезна,мудростите на старите филозофи,вашите ставови во врска со било кое прашање.Исто може да се спомне за литератутните правци од ренесанса и барок па до модернизам,кој стил ви е омилен ,зошто,потоа омилени филозофи или писатели,цитати итн. Во филозофијата најбитно прашање е 'Зошто?'.Така на секоја информација што ја добиваме можеме да го поставиме прашањето Зошто,како,што? Има доволно простор и слобода за мудрување и 'истакнување'
зошто да прашуваме? зошто да живееме? зошто не сме перфектни? има многу прашњања ама вистинскиот одговор е во нас, понекогаш нема да го најдеме. прашањата зошто се да се истакне вистината и сегашноста. што мислиш?
Прашуваме за да стигнеме до вистината :up: Се согласувам.Колку повеќе прашуваме толку повеќе дознаваме што не мора секогаш да е точно.Но и од погрешните информации може да се развие дискусија.И сето тоа за да се достигне одредена цел-да се дознае вистината.Таа цел никогаш нема целосно да биде завршена затоа што секогаш ќе постојат нови вистини кои ќе треба да се откријат.За жал во светот постојат многу поголем број на неодговорени прашања отколку одговори.А луѓето живеат според тоа што го знаат Една филозофска мисла:Мислам значи постојам-Рене Декарт
паметно и точно аа да ве прашам женски. што мислите.. Дали кога луѓето ја губат невиноста се вика чест.?? И дали кога жената ја губи честа се вика невиност?
Постојат неодговорени прашања кои ние луѓето си ги поставуваме постојано и сме упорни за да го дознаеме одговорот на истите, но се неодговорени поради тоа што можеби и не треба да ги знаеме одговорите на истите.А што и дека би знаеле? Можеби не би било интересно
Според мене одговорот на првото прашање е Дa а на второто Не. Кога луѓето ќе ја изгубат својата невиност не се веќе чесни. Жената не ја губи честа само со невиноста,барем не во денешни времиња.Сепак има други работи со кои може да ја изгуби честа. Би било интересно затоа што секогаш ќе постојат неодговорени прашања но добро би било да се намали нивниот број.Да знаеме како сме настанале,зошто се раѓаме,живееме па умираме,дали има живот на другите планети или постојат други универзуми,што е смислата на постоењето...Кога би ги знаеле овие информации и кога би биле сигурни во нив многу нешта би биле појасни.Секако од тука ќе произлезат мал милион други прашања ама барем ќе откриеме нешто повеќе за себе. Се е релативно-Алберт Ајнштајн :geek:
Ами и ја викам да се намалит бројот на прашањата, ама не мојт од едноставна причина што ние луѓето сме премногу љубопитни, што и да откриеме, пак нема да ни биде доволно.Се надевам дека одговорите на тие прашања ќе бидат откриени, иако сум скептична за некои од нив, секако дека и јас би сакала да знам за истите.Имат време, мож науката ќе открие уште нешто повеќе и како што рече пак ќе имат прашања кои ќе сакаме да ги знаеме одговорите на истите А, Алберт Ајнштајн имал право :geek:
А во меѓувреме ти што мислиш во врска со некое од овие прашања?Кој е твојот став на пример за суштината на животот или за тоа што има на крајот од галаксијата?Зошто земјата не паѓа надолу во црнината и ако почне да паѓа до каде би стигнала? Инаку исто интересни се и модерниве филозофии од типот на емисијата Пулс на Ана Јовковска,како и начинот на изразување на Кили или слично.Мене нивниот говор ми е интересен без разлика дали се согласувам со нив или не.Дефинитивно се интелегентни иако има муабети за Кили нешто со дрогата па од тука излегува прашањето "Дали човек што има пороци може во исто време да има висока интелегенција?" Човекот е мерка на сите нешта-Протагора
Некои критичари на филозофијата велат дека тоа е само зборување напразно... Искрено почитувам неколку филозофи од историјата и денешницата, ама темава мислам дека е чист одраз на она што тие критичари го мислеле.
Според мене филозофирањето е интересно,како што некои сакаат поезија да читаат така некако му доаѓа и дискутирањето без разлика дали ќе решиме некој светски проблем со тоа или не Можеме чисто да си дискутираме за теми,различни ставови,мислења на било која тема и сето тоа за забава,како хоби...кој што размислува.Епа тоа не е напразно I have no special talent. I am only passionately curious. Ајнштајн
Понекогаш одговорите на животните прашања лежат на дофат рака, но поради нивната едностаност не ги препознаваме како одговори.
^Бидејќи сметаме дека тоа нешто треба да е големо, далеку од дофатот на сетилата и умот воопшто. Како и да е, мудрите реченици (во друга тема што ги поставуваме) се испитани работи кои не секој од нас ги употребува во животната практика. Ни пола од полата. Но тоа е така бидејќи сметам дека животот не се живее според шема и затоа секој е уникатен и различен. Добро е да се негува филозофијата, сепак од неа произлегле многу други науки. Но, во денешно време во мода е да си критичар на се‘. Колку се добро издржани аргументите на истите, зависи како народната маса ги голта.
Како прво мора да кажам дека е навистина разочарувачки тоа што толку малку феминки се заинтересирани за темава. Не напаѓам никој конкретно бидејќи за тоа се криви многу луѓе како и различните околности, но сепак сметам дека нешто треба да се промени во врска со оваа незаинтересираност кај поновите генерации за поставување на прашања. Всушност тоа е она што го прават филозофите. Поставуваат прашања. На тие прашања не секогаш има одговори и би било премногу глупаво еден филозоф да избрзува со заклучоци бидејќи она што е важно е поставувањето на самите прашања. Тоа е еден доказ дека ние сме свесни за нашето постоење и дека нешата егзистенција не интригира. Секој човек би требало да се запраша „Кој сум јас?“ или „Како настанал универзумот?“ или “Што е Бог?“ Дали вие можете да одговорите на овие прашања? Се плашам дека ќе треба да се помачиме да ги најдеме одговорите, а ништо и никој не ни гарантира дека некогаш ќе ги пронајдеме, но суштината е самото формулирање на прашања од ваков тип во нашите мозоци. Филозофијата е контрадикторна, но сепак ние не можеме да кажаме дека некој од филозофите грешел. Всушност сите тие ставови биле извесно точни и неточни во зависност од времето во кои тие филозофи живееле. Јас ќе го цитирам Сартр со „Егзистенцијата и претходи на есенцијата“, „Ние сме осудени да бидеме слободни“ и „Егзистенцијализмот е хуманизам“ со што ќе ве поканам на дискусија за егзистенцијализмот кој мене ми е доста интересен правец како од филозофска, така и од литературна гледна точка. И за крај морам да вметнам еден од моите најомилени цитати воопшто, кој не би го преведувала за да не ја изгуби својата смисла “Ha! To forget. How childish! I feel you in my bones. Your silence screams in my ears. You may nail your mouth shut, you may cut out your tongue, can you keep yourself from existing? Will you stop your thoughts?” ― Jean-Paul Sartre, No Exit
Ќе започнам со еден цитат Прашањето што е филозофијата и самото мора да значи филозофирање. Кога филозофираме? Очигледно дури тогаш кога ќе почнеме да разговараме со филозофите. Тоа вклучува да го разгледаме со нив она за што тие зборуваат. Таквото заедничко разгледување на она што изгледа дека се однесува само на филозофот, тоа е филозофски разговор, разговор во смисла на дијалог Суштината на поставувањето прашања не е барање на нивниот вистински одговор,туку со нивното дебатирње да се дојде до одреден заклучок.Колку тоа е вистина е релативно,затоа што има примери во историјата каде како што рече honorthyself,самата филозофија е контрадикторна,но тоа не треба да значи дека ние треба да се откажеме од потрагата за суштината на животот.Самите грешки можат да бидат позитивни,и од нив да произлезе нов заклучок. Ниче рекол-'Бог е мртов',мислејќи дека вредностите кои ги наложува христијанството не се вистински т.е. се спротивни на вистинските вредности.Еве еден одговор на прашањето 'Што е Бог?'.Но дали е вистинскиот?Сартр пак рекол -'Ако бог постои, тогаш човекот не постои, еден со друг се исклучуваат.' Што е суштината на животот?Зошто живееме,зошто постоиме?Постоењето и предходи на суштината.Или егзистенцијата и претходи на есенцијата.Што значи најпрво треба човекот да постои за потоа да се одредува суштината на тоа постоење.Битието е она што ги створува вредностите,што понатаму живее со нив.Но она што е прашање е кои се вистинските вредности?За секое битие има различни вредности,како и за секоја епоха.Не значи дека ако едни се вистинити,дека други не се точни.Но потрагата по вистината ќе трае вечно.
„Тоа е мистеријата на човечкиот живот – кога старите таги со текот на времето, постепено, стануваат спокојни радости.“ Достоевски
