Финансирање на пристоен годишен одмор. Како?!

Ма цела година да штедиш со просечна плата тешко дека ќе можеш да мрднеш од балканов подалеку. Незнам што подразбирате под пристоен одмор, јас не сум за тоа последните пари да ги лупам на летување или да земам кредит за да одам на одмор. Подобро ќе штедам две три години ако треба ама кога ќе отидам на одмор тоа ќе биде баш одмор, не од дома да влечкам ајвар и паштети и да се стискам на одмор дали да јадам во ресторан или да купам од маркет да си зготвам во апартман. Мене тоа не ми е одмор, ако биде нека биде како што треба, не е работата само да одам и да се бањам, па една лежалка и кафе на плажа чини пари, а да одам на одмор и да тегнам се тоа со мене по автобуси нема шанси. Нема да е крај на свет ако не се отиде некоја година на одмор, на овие години не би им побарала на моите да ми финансираат одмор, ако заштедиме со дечко ми ќе отидеме до негде (читај Грчка до краците најмногу) немора на 10 дена, и викенд е ок. Затоа наредна година може да заштедиме повеќе и да си отидеме некаде подалеку да си уживаме како што треба.

 

За мене одмор е одмор,и да одам Охрид и да одам на некое подалечно место ако сум тргнала да се одморам неколку дена за мене нема врска местото,немам никакви цели да штедам да си ја тепам душата да заминам негде подалеку од балканот цели години ќе штедам што се вели ќе трпам кратам од мн работи за што?за да ги лупнам тие пари во рок од 10 дена или една недела,попрво би си ги оставила парите на банка како заштеда за лошо арно отколку да ги лупнам на еден одмор да пијам незнам какви коктели да ручам во незнам какви ресторани за мене тоа е глупост...А ако имам пари да си дозволам таков одмор сигурно нема да штедам цела година да си ја стегам душата туку едноставно имам услови и стандард да си го дозволам тоа...
Кај и да одам на одмор секаде трошам умерено најосновно кафе,да се напијам да јадам смештај да си платам и тоа е тоа никаде не сум се расфрлувала на одмор и нема да се расфрлувам ни пак не си ја сетагам до толку душата да не седнам едно кафе да пијам ни тоа за мене не е одмор значи умерено колку можам и каде можам за све имам граници...

 

Пристоен годишен одмор е планирање на буџетот и трошење во согласност со истиот. Основно е да се плати смештајот, да си дозволите кафенце и десерт, за ручек согласно финансиите, затоа има цени и понуди “од до”, не мора да се јаде во најексклузивен ресторан со скапа морска храна, може да се седне на пр., на гиро и салата, пица и сл., така што со добар организационен план, може да се истера супер одмор, кој нема финансиски да ве исцрпи.

 

Во моите 22 години само 2 пати не сум била на одмор. Моите додека ме финансираа ми немале ниту еднаш не кажано за одмори, шетања и слично. Ама треба да си финансиски одговорен. За џепарац во текот на годината ми давале малку(помалку од моето друштво, но доволно) и секогаш сум се бунела, затоа што некои другари/ки искачаат со 1000ка а јас со пари за влез во диско и една пијачка, и ситни трошоци кои што од ден за ден се малку 50-100ден (гледано на месечно ниво не се баш) сум ги избегнувала кога не се неопходни и притоа не сум се осеќала лишано од истото . А во текот на годината сум идела на по 2/3 патувања, додека сите од друштвото дали ќе отидат еднаш. И сега го практикувам тоа, си ги знам финансиите и имам цел и план однапред со месеци како и за други работи, така и за патувања и одмори. Јас водам релативно скромен живот: кога искачам не ги оставам сите пари на провод а пак супер си поминувам, во шопинг одам многу ретко и купувам работи кога ќе начекам а не кога ќе ми треба, не јадам надвор , а притоа многу сум си задоволна и уживам во животот кој што го живеам и без многу пари и никогаш кога ќе се скратам од нешто не го сфаќам толку срцепарателно и сум многу благодарна за се, бидејќи стварно ги разбирам и ситуациите на многу луѓе. Сум си поминувала со 150 евра џепарац 10 дена во Хрватска најубаво и со 500 евра 4 дена во Австрија убаво ама луксузот плус не ми донел никакво дополнително задоволство. Јас се имам пронајдено во ваквиот начин на живот и ми е супер. Треба да се гледа на животот позитивно, да се има план и да се работи на планот, особено помлади луѓе. А не со ставот нема работа и нема пари. Пример: пред 3 години моите немаа да ми дадат за одмор и ми кажаа однапред. Не ги дочекав ни следниот ден а јас си направив план и си најдов работа во кафич и си заштедив(сите пари на страна) само олеснителна околност беше дека тогаш живеев со нив и немав трошоци никакви, ама сите млади до кај 25 живеат со нивните родители. Извинете ако беше долг одговорот и знам дека многу нема да се согласат со ова што го напишав и знам дека не живееме сите во исти услов, но сакав да дадам чисто мислење од страна на помлад човек. Поздрав