Фотографирање 101

За темава ме инспирира @Hipster , се надевам дека ќе и' помогне на неа и на оние кои сакаат да научат нешто повеќе за фотографирање.

Да почнеме со стиловите на фотографирање на луѓе и вертикални објекти или статуи:

1. Фигура- фотографирање од глава до пети

2. Америкен- се употребува доколку објектот или човекот е висок, но сепак сакаме да ги задржиме деталите на лицето и да не се оддалечуваме, па сликаме неколку прсти под колениците и нагоре

3. Средина- самото име кажува, се слика од средината на објектот или во овој случај, половината на човекот па нагоре. Од далеку се слика доколку сакаме да го сликнеме човекот со некој објект зад него горе. Од блиску доколку сакаме да ги нагласиме емоциите на лицето, поставеноста на рацете и рамењата и тн.

4. Биста- се слика од градниот кош нагоре. Примената на овој стил е слична на примената на средина.

5. Крупен кадар- се слика неколку прсти под брадата и нагоре. Овој стил се применува кога сакаме да ги нагласиме емоциите на лицето.

ВАЖНО: Доколку човекот е свртен кон една страна, зад него треба да име помалку простор одколку пред него. Доколку пред него има помалку простор одколку зад него, човекот ќе личи како да бега од фотографијата.

Можат и другите да ги споделуваат нивните знаења за фотографирање во темава.

 

@Papillon.Papi браво за темава ... Е, ова е тоа што ми треба!!!
Сакам да фотографирам, немам време да „вртам“ по нет за информации, а немам време ни на курс за фотографија да одам... Па, оваа тема сега-засега ќе ми биде единствен учебник по фотографија!!!
Феминки, страшни моми сте, имате познавање од се и сешто ... Па, ајде споделете го своето знаење и научете не нас „лаиците“ барем како треба да застанеме кога фотографираме нешто ...

 

Асажа е зазрнетоста на една слика.
Значи ISO се асови.
Еве една слика, сликната со ISО400:

На дневна светлина е сликано и нема детали чисти. Значи, на дневна светлина треба да се слика со 64 асови, а на 400 и нагоре треба да се слика на вештачко светло.
Еве како се нагодува асажата на мојот фотоапарат:



Еве и ракување со копчињата:

Кажете ако не е разбирливо од сликава. Толку можев од телефон да направам. Фотоапаратот ми е 5 години или повеќе па некои копчиња се излитени.

 

^
кај мене има IOS ама нема да го подесиш опција
користам sony cybershot dsc w710

 

Дека е дигитален компактен. Купи дигитален напреден, како мојот, многу полесен е за ракување, а и полу-профи фотоапарат е.

 

Бидејќи тоа што сум го учела за фотографирање е од интернет, мене ми се познати англиските термини.
Асажа значи било grain Сега знам !

 

Супер е темава, и супер си одбарала за ја започнеш, мислам дека сепак ова што си го начнала е буквата А од азбуката.
Ама ќе морам да те дополнам малку ако се согласуваш.
Значи плановите(или кадри за фотографирање) се

тотал (максимално широк агол на објективот). На пример, ако влезете во театар, се што гледа вашиот објектив (сите елементи на композицијата) кој е максимално собран и со најширок агол би било тотал.

укроен тотал - ако го стесниме аголот на објективот (или народски кажано пукнеме со зум) на пример до бината (како предмет на интерес во композицијата), тогаш имаме укроен тотал.

фигура би било кога едниот од актерите би го фатиле од пета до глава.

америкен - интересното кај овој план е што почнал да се практикува во времето на вестерн филмовите поради проблемот со висината на Џон Вејн кој бил грамада од човек и пиштолот кој бил обесен и висел од половината надоле, а морал да биде фатен во кадар. Им текнало да измислат нов кадар кој го опфаќа елементот на композицијата неколку прсти од колениците па нагоре.

средина - самото име кажува, од половина нагоре.

биста - од гради нагоре.

глава(крупен кадар) - обично се оставаат неколку прсти под брадата.

детал - кога од различни причини сакаме да прикажеме дел од елементот на композицијата. На пример, Џон Вејн се фаќа за пиштолот (дел од раката и дел од пиштолот, кај што се спојуваат), Џон Вејн е нервозен (во план ја фаќаме само устата која е стегната и напната).
(објаснувањата превземени од кајгана)

 

Да, го читав ова, но не ги запомнив сите, па тие што ги знам. Не ми смета што ме надополни, баш напротив, ме израдува.

 

Знам дека темава е за споделување некои основни вешини и знаења за фотографија и фотографирање, ама дали може да дебатираме за нешто?

Ме интересира дека те читав доста за објектот. Зашто мислиш дека е најдобро да биде во средина.
Јас пример не се согласувам баш со тебе за тоа, ама ич.
Ама сакам да чујам мислење зашто, ако си расположена за елаборат.

 

Во средишната линија, да, преферирам да биде, но тоа не значи дека не мислам дека може да се помести на лево или десно. Не ми се допаѓа кога е горе или долу објектот, освен ако има и други објекти позади кои ќе ја исполнуваат сликата. Композицијата пред се', тоа сакам да кажам.
На пример, не убава слика би била ако има позади само трева, без ништо посебно, убаво би било позади да има некоја идеја, приказна и креативност. Под идеја, приказна и креативност мислам да има на пример, напред црвен цвет, зад него син, зад синиот жолт или сите цветови да бидат жолти, а тој во преден план највисок, па зад негл понизок и најнизок. Или еве, сликаме некој производ за реклама, а не знаеме што да ставиме во позадина. Тука веќе можеме да си играме со експонтажата на фотоапаратот (доколку производот е современ, како некој робот или нов усовршен телефон) може во темна соба на стаклена (пожелно црна) маса да го ставиме производот, да наместиме 8 секундарна експонтажа и 100 ISO и откога ќе кликнеме да слика апаратот, со некоја интересна шара (едноставна, на пример хоризонтални ленти) на нашиот таблет да помимеме зад производот. Тоа веќе е поедноставна композиција. Еве како би изгледало:

Доколку производот е поелегантен, во старомоден стил, како некои порцелански чаши, со брза експозиција и 64 асови може да се сликне во дневна светлина, така што би изгледало понешно и елегантно. Може да се додадат некои колачи од страна, интересни шари на чаршавот, но да остане фокусот на главниот производ.

 

Не види јас почитувам став, не велам дека сум во право, сакаав само да ми кажеш зашто е тоа така.
Јас од лично искство не сакам центрирани предмети. Кога е мртва природа па и за жива, посебно за животни и инсекти.
Кога имаме пејзажи или архитектура, обично има повеќе ситни објекти па е не толку битно.
Ама за портети обично сакам да не биде централизирано.
Ми делува увежбано, пластично, неоргинално, неинспиративно.
Баш имам читано за ова и многу фотографи препорачуваат да објектот да биде во прваата или трета третина.
Значи од краевите, дали долу дали горе небитно.
Како што еден дечко што го пратам има напишано балансот во фоторафија не секогаш се постигнува со тоа што ќе го центрираш објектот.
Нели споед линиите и посатевеност на објкетот во четирите точки се постигнува некоја хармонија.
Ако сликаш макро веројантно да, ама кога сликаш друго не можам да се согласам.
Барем бегам од клишеа за се у жиевотот па така и за фотографија.
А бидејќи сакам да се фокусирам на портети сакам нешто да биде уникатано и не веќе видено, знаеш.

 

Немам стручни познавања од фотографија, ама си се водам по инстинтки и по некоја моја логика. Според мене, сите тие фотографски правила, зборувам за основните, се изведени од тоа што им годи на човековото око и мозок. Еве јас по инстинкт ги правам фотографиите, така што според мене, се' e до композицијата и замислата. Понекогаш, кога ќе се излезе од конвенционалното, можеби на прв поглед нема да годи, ама по неколку разгледувања на фотографијата може поубаво да изгледа кога објектот не е на средина, особено ако има некоја интересна позадина, во однос на боите мислам. По моја логика, во средина се става на обична позадина, за центарот на вниманието да биде на објектот, а притоа да нема бесмислен празен простор во вид на еднолична и досадна позадина.

Бре, понекогаш сум „сакам кажам-не знам речам“.

 

За истото зборуваме, само со различни зборови. И јас кажав, композицијата пред се' да биде празна сликата од една страна, од другата да биде натрупана, ќе нема баланс.

 

Јас пак и ретко внимавам на централната поставеност на објектот во сликата. Дури напротив, намерно сликам настрана некогаш.
Еве една таква слика.

 

И јас исто многу ретко ставам објекти во средина. Баш како што кажа Lady Phoenix, обично самото око ти кажува дека е поубаво вака или онака, откако истиот кадар ќе го направиш неколку пати. Јас кога сликам малку се заборавам, правам милион слики, па после избирам која ми е најубава. И ете, некако најчесто ми се поубави оние во кои објектот не е баш на средина.
Само за ова не можам да се согласам

Јас на пример оваа слика ја имам во различни верзии, вклучително и такви кај што месечината е на средина.

Арно ама, оваа слика каде што е на страна ми се допаѓаше најмногу, иако позадината е обична, еднолична. Мене објект ми е уствари самата месечина, ама ја ставив во ќош зашто сакав да ја прикажам како дел од нешто многу поголемо. Вака позадината можеби делува досадна, еднобојна, ама некако поубав впечаток ми дава. Зашто кога ќе ја видам одма си го замислувам тој бесконечен простор во кој се наоѓа

 

И јас така некако ја поставувам месечината , зошто во центар не ми е интересна !

 

Едно е кога се има приказна, друго е кога објектот е поставен на сликата во ќош, а нема никаква симболика.
На @Abrakadabra сликата е супер избалансирана со оглед на тоа дека има шаренило во позадина. Ќе ви пратам една моја слика која што е утната во следниот пост, па ќе видите за што мислам.

 

Од секое правило има исклучок. Ќе кажам дека зависи и од умешноста на фотографот. Всушност, многу фактори се во игра. Ете, некои објекти се доволни сами за себе, па им доликува ваква позадина. Како и да е, немам баш искуство со некој поасален апарат, затоа што да се обидував јас да го доловам она од сликата на Ана со мојот апарат, ќе беше смешно. Како ви фаќа око, така сликајте (доколку не се сте стручни), тоа е мојот совет и понекогаш кога ќе се прекршат правилата, резултатот е ремек дело.

 

Не е отстапување на правило тоа на Ана, одлично избалансирано е тоа што месечината не го оптеретува мозокот со бои, а ни небото.

 

Твоја е така?
Чиста петка, браво!