исто... само покрај облечи чорапи, ладно е... би додала каде вака гола (ако немаш нешто околу врат), ладно е, после ќе се жалите грлото ве болело...
-земи јади нешто, види колку си бледа. -учи, годината да биде ликвидирана ако не нема одмор. -што прави дечкото, што има ново со него, каде бевте, со кој, како си поминавте. -ти дојде овој месец? -јас од 5 одделение кога ке си дојдеа моите од работа ги пречекував со месен леб и ручок. Ти 20 годишна магарица ни јајце не знаеш да свариш. Ке те мажеме во америка, за да не те вратат. -мајка ми- дојди уклучи ја рерната (а она е во кујната). -ме нервира кога ме тераат да им покажам нешто на мобилниот. На стари луге да им објаснувам за технологија немам живци -остави го компјутерот да се одмори. -оди до продавница -најди ми рецепта на интернет (смрт) -сестра ти кога беше колку тебе имаше еден пар фармерки и две блузи и само нив ги менуваше и пак најубава беше. Ти од толку многу гардероба, пак ништо немаш. -сестра ти каков ручок направи алал да и е колко ја бидува ти ништо не знаеш да работиш, како ке те мажиме (а самите некогаш признаваат дека сестра ми додека не се омажила не знаела ништо да работи). -на такви глупости трошиш пари? (за некоја нова шнола или венче) -не оди на кафе во град викни ги другарките тука седете, ние ке испаднеме од дома. -дечко ми: па како сакаш, ти си знаеш голема си...
^^^Тоа „земи јади нешто“ и мене ептем ме нервира само кај мене го велат во форма: „ти дете да не штрајкуваш, види се каква си во тоа лицето, за Африка да не се спремаш“ има и други верзии но од прилика тоа е тоа, но „дете“ ми е битниот момент кој влегува во секоја варијанта на моите. „кога ќе ти играме на свадба а?!?“, прашање за мене и дечкото со кого всушност веќе цела година не сме заедно, обично тоа се заборавени роднини, на кои им е кажано, ама е си забораваат ко рипкана од Немо како се викаше, бидејќи не верувам да им прави некаква сатисфакција да ме распнуваат пред сите роднини, што знам Иначе, пред можеби една недела имав таква сообраќајка дома, пак дури и премина во дискусија побогу, прашања, потпрашања, зашто, па групно сожалување, ајме, што викаат оние браќата ни по Југославија. Певливото извикување на моето име, развлечено де, прва е мајка ми, како главна во куќава, по што следува отсечно повторување, ко ехо само со машки глас овој пат, татко ми, по што се слуша: „Ајде да јадеш, масата стои цел саат! Цел ден, секој ден истото......“, и дијалогот мајка-татко продолжува иако си им рекол не јадеш. „Што правиш? кога моето Ел хефе ќе ми се јави на телефон, само тогаш и ме нервира всушност, бидејќи има и пауза потоа, како очекување на одговорот со сериозно големо нетрпение, пак јас обично на тоа што правиш велам еве, дури биле тоа битни за мене луѓе. „Дојди за малку!“ а уствари ќе те викнат и ќе окапеш помагајќи им повеќе и од пола саат. „Ај, оди на другиот телевизор!“ борбата со брат ми кој што да гледа на тв. итн.
Доста со тој компјутер! Јас коа бев на твои години ни телефон немавме. Ее кога бев јас во војска.. Аа, дечко имаш, а? Шо си така озбилна? Не јади благо, ќе си го расипеш ручекот! Мала си за ... Види колку голема си пораснала, еден кревет незнаеш да си средиш(мала, па голема е ај сеа) Испрај се, кичмата ја искриви ! Ок, ти си знаеш.. (другарка ми-.- )
само копи пасте ќе направам од неколку постови ..... Вајлд, доцна е легни си. Ако не ти се спие - читај си некоја книга. - Сине не ја пеглај веќе косата... без коса ќе останеш... - Со тебе не се прави муабет... колкав инает си. (инаку за татко ми сум инает кога моите мислења не се исти со неговите поинакви сфаќања, а тоа се случува во 90 % од случаите) - Вака не оди. Од утре менуваме распоред, во 00:00 да си заспана. ( и цел живот менуваме распоред и никако да смениме ) Мама : - Вајлд, само на компјутер да се седело... ама најтрагично е што не си сама, сите на компијутер седите... - Вајлд, кога ќе одиш да се бањаш, тргни го чергичето да не го намокриш, а после избриши убаво не оставај вода. Фрази што наизменично ги користат двајцата : - Облечи чорапи, ладно е... немој боса да шеташ, девојче си. - Ама не можам јас да одам само по тебе и да средувам... Кај поминеш како ураган да прошол . Среди си ја собата... И морам ова од баба : - Вааајлд, мрза гза не рани... тешко на тој што ја има... И сосема за крај фразата што ме вади од патики е : - Среди малку, девојче си... - Тато зошто да средувам кога бато направи лом ? - Епа зошто си девојче...( само кај мене со сестра е , помала сум ) Инна пружи ги алиштата!(смрт ми е) Инна јадеше? Ајде одма да одиш да каснеш нешто Побрзо претрчај до продавница, итно е. Облечи се, мене ладно ми е (демек ако на мајка ми и е ладно, и на мене ми е) Тато: Уште малку ке се бесиш на пајажинава од собава! Тато: Абе во кочина е почисто отколку во собава. Тато: А му плаќаш кирија на пајаков што се шета покрај компјутеров? Мама: Дете ти учиш некогаш или наставниците на слепо ти ги ставаат петките? Кога ке се бањаш не прави поплава, завесите во када ( и пак поплава) Баба: Аа ти не одиш кај другарка, со дечкото, со дечкото..
Како ти оди учењето? Почна да учиш? До кај си? Уф.. не знам зошто ама на живци ми иде ова кога ќе го слушнам, јас буљам само во книгата и до кај сум научила, поим немам, битно читам нешто xD Зборот ДЕФИНИТИВНО едно време не можев органски да го поднесам
- Oди до продавница. - Ела ваму. - Се тесни алишта купуваш (нема врска). - Види ја гола шета, после кичмата те боли. - Станувај 1 е саатот, ти уште спиеш (а нема врска 12 е).
и полагаш? колку испити положи? колку ти останаа? и тоа од сосема небитни луѓе, некои комшии, на мама школски шо прв пат ги гледам во животот
хахахаха секако дека не, ја пишав како фраза што онака општо ме нервира особено кога е кажано од женско ставрно не личи. И јас насловов не го сваќам дека треба само фрази од родителите да пишуваме.
Кои фрази на вашите родители ве нервираат ? Се разбира дека ги сакате и дека и тие ве сакаат вас и ви мислат се најдобро, но сепак мора да има нешто што ве иритира. Еве го првиот пост!
Додека си под мој покрив, ќе биде како што јас ќе кажам. Кога ќе си имаш твое, купи си / уреди си го како што ти сакаш. Епа поиритирачко од овие, има ли?
Коа сред карање ќе речам дека ќе си идам од дома обично следи муабетот “ Епа ако ти е убаво викни не и нас’’ И тука сваќам дека не ми пали заканата
Од татко ми, најмногу мразам кога го наговарам за нешто и ќе рече-Ќе видиме А од мајка ми кога се караме и и објаснувам нешто, а не се согласува вика-Така нека биде
Татко ми: - На оваа тема веќе не дискутираме. (Па зошто почна бре тато?! -.-) - Земи малку потсреди, девојче си. - Прашај ја мајка ти. (Која вика прашај го татко ти.) - Облечи чорапи, да не се караме. -Жими се, еден ден сите чорапи ке ги исфрлам. Чорапи па чорапи- - Ти дете ништо не јадеш. Не знам што да правам со тебе. - Сум видел, сум видел, ама ова до сега не го сум видел. Е ОВА Е ВРВОТ. Мајка ми: - Ееј ама ми застуде. Ајде облечи се. - Немој така да разговараш со мене. - Со кого ке излезеш? - Добро бе мамо, како да не знаеш дека излегувам со едно исто друштво. - Леле колку саат те фатило, абре ти со вампири да не се дружиш?- Да мамо не знаеше?! - Не прави глупости. - Ако не сега кога мамо?- - Книга не си фатила. - Е не ми се верува. Па уште ако е петок. Баба ми: Леле дете, земи кусни нешто ништо не јадеш! - Не бабо јадена сум.- (по 5 мин.) Абре да ти запржам нешто набрзинка? - Бабо НЕ. - Боже, боже овој дете ништо не јаде. - (по 5 мин.) - Да не сакаш нешто да ти направам да каснеш? -Леле бабо, НЕ!!! И така саат време.