„Ова е... моја игра, мои правила, моја книга, мој дневник, ЖИВОТ, ти да не се мешаш во него, јас што сакам ќе правам“. „Имав; али више/никад не“
Колку си бела, излегуваш ли на сонце? НЕ. Седам дома цел ден и ролетните ги спуштам да не продре ни зрак светлина, а ко излегувам надвор се кријам у скафандер. и така.. а ти од шо си вака црна, да не те чуваат у вреќа ќумур?
Ahh i ti ko mene samo poslednoto ne e isto moram da sreduvam stvarno no nemam ni brat ni sestra edina sum heheheh
Ме нервира кога некој ми се обраќа со:мацо,душо,срце(освен со една другарка што си се викаме хани)...и тоа многу ! И ме нервира: си рокате,си грмите,братчееее(таа фраза посебно ме нервира) и уште мноооогу други !
Пак најде некој, ќе го земиш чоеко на душа, тешко него со тебе.. (како јас да го менувам секој ден а тој истиот еден е за цел живот =.=') Шо ти реков јас, оти пак така направи.. Со тие лаги..ами крени го челото..
Мајка ми, кога ќе ја прашам кај ми е нешто: "Каква бре мома си ти, утре фамилија, деца ќе чуваш, како по нив ќе одиш?!" Сестра ми: "Нели ти реков? Ама на кој зборувам јас! Ако ти е кога не слушаш!"
Нели ти реков?Ова е фраза што најмогу ме иритира,се морало се на човек да му се угледува на грешките.