Ме нервираат фрази изговорени само, без размисла, само ради реда, отсутно, автоматски. Особено ако се од блиски луге.
,,Се знае..." Кожа ми се ежи. Најчесто го кажуваат луѓе што едно нешто во животот немаат размислено со своја глава.
"Ајде бе не се замарај" "Не се нервирај/не мисли на тоа" "Супер бе/топ/"- ми звучи како да соговорникот сака да ме откачи
"Ќе видиме, здравје." "Не знам, ти си знаеш." "Уживај." "Фала му на Господ." (обично кога доктори спасуваат пациент) "Кога ќе се мажиш? Време ти е." "Ајде и за тебе/и на твоја глава."
"Ќути, има и полошо..." "Не се замарај, гајле да не ти е.." "Не се нервирај" - ко да ако речат вака инстантно нема да се нервираш "Уживај" И остали узречици ко некој пензионер да ти ги кажува.
@inception, ќе беше подобро колегијално да го употребуваа во вистинскиот контекст И да додадам... Ќе ти се прејавам Прибидејќи... Секундарно и морално
Еден познаник работи како life coach, мотиватор нешто и сите фрази што ги употребува ме нервираат, скроз извештачени и клише ми звучат.