Хаику поезија

Сплеткани раце,
Ништо не спојуваат.
Скоро секогаш.

 

Не можам да редактирам.

То be continued

Едноставна - за
да ме разбереш само
од три стихови.

Комплицирана -
да ме собере само
едно хаику.

 

Хаику за летото

Не го пуштајте
летото, не сум спремна
да кажам збогум.

Уште е рано
за топли напивки и
меки џемпери.

Сакам сладолед
и коктели. И ноќи
полни со ѕвезди.

Да чекорам низ
песок и нежно да ме
милува ветрот.

Да заспивам и
да се будам, со звуци
од брановите.

Да ги одморам
сетилата, дур ѕиркам
од под палмите.

На зајдисонце
боси, ние заедно
да танцуваме.

Сонцето да го
впивам, на секој зрак да
му се радувам.

Не ги пуштајте
шеширите, рано е
за чадорите.

Ќе има време
и за какао. Сега
ми треба лето!

 

Кога е доцна
Те опеав јас
во сите мои песни
а, не заслужи!

Кажа збогум на
кукавички начин и
си замина така сам.

Ќе ме бараш пак
но, ќе биде прекасно
јас ќе кажам чао.

Без бакнежи и
поздрави разделбата
болеше силно.

 

(Не)романтично хаику

Остави му ги
ѕвездите на небото.
Не ми требаат.

Сé што ми треба
е љубов вистинска. А
не романтика.

 

Тажна сум кога
ќе го видам дното од
шолјата кафе.

 

Бегај, бегај ти
подалеку од мене
да не те гледам.

Погледни ме ти,
не оди толку бргу
пак ќе се смееш.

Те чекам јас пак,
седам сама овдека
полна со надеж.

 

Доаѓа есен
лисјата позлатеа
има ли среќа?
____

Како бел гулаб
лета високо горе
ќе пристигне ли?

 

Те сонував јас,
минатата ноќ беше
премногу тажен.

 

Да не ја отворев темава и да не ги прочитав вашите прекрасни обиди, никогаш немаше да ми текне да напишам нешто свое.
Инспирирана од денешниве првоесенски (не)погоди

Сонце забесто,
круша ко да гризеш со
нова вилица.

 

Ах, календарот
не знае што зборува.
Уште е лето.

 

Замисли колку
отворени табови
имам до сега.

Од сите тие
мене само ти си ми
на хоум пејџ.

 

Седам и учам
а, сакам да се шетам
нон стоп без престан.

 

Мојот прв обид


И срцево му
студи, каде ли си во
ноките тивки.

 

Од сите на свет
прегратките твои, ми
се омилени.

 

Диши длабоко,
мисли позитивно и
уживај во се.

 

Ќе заспијам јас
веднаш сега штом очи
ќе си затворам.

 

Дождливо утро,
капките танцуваат
на прозорецот.

 

Те сонувам јас,
во ноќиве долги и
барам спокојство.

 

Дали те гушка
инаетот, подобар
ли е од мене?


Кога пишуваш
кирилица додека
го внесуваш пасс.

И доживуваш
мини срцев удар си
мислиш хакнат сум.