Хаику поезија

13/28

Утринско хаику

Кога утрото
Е ладно, се кријам под
Јорган ко мачка.

Си велам, уште
Не сум спремна за светот.
Нека почека.

Ми треба само
Една шолја кафе за
Да се расонам.

Малку кофеин
Во крвта и ќе можам
Да го освојам!

 

13/28

Да, ги паметам
Сите кои си одат.
Не заборавам.

Ги носам сегде,
Сокриени, но во ист
Чекор со мене.

Го разранија
Срцево, крвави. Од
Лузни, за навек.

 

13/28

Е малку ми се
седумнаесет слога
се` да ти кажам.

За тебе можам
илјада и еден нов
збор да измислам.

 

13/28

Дванаесет е
Стрелките се споија
Ме мислиш ли ти?

Не можам денес
Ниту утре, можеби
следниот живот

 

14/28

Би ти ја дала
Мојата омилена
Шолја за кафе.

Подобар начин
За докажување на
Љубовта, нема!

 

14/15

Се решив, утре
Ќе те мислам помалку.
Ах, која лага!

 

13/28
Наутро кога
множество од кондури
ита кон денот.

Ете ме мене
во некојси автобус,
те мислам тебе.

 

15/28

Ко Лејди и Трамп
Јадеме шпагети од
Иста чинија.

Една шпагета
Ќе не спои, белким ќе
Ме бакнеш тогаш.

 

14/28

Едно хаику
на ден за мисли бистри
спокојни, чисти.

15/28

Зборувај малку,
а кажувај многу, ти
збору златен си.

 

14/28
Отвори си ги
очите да те види
и сонценцево.


15/28
Некогаш мислам
дека целиот живот
и не е тука.

 

15/28
Сведоци на нас,
Вљубените, се брегот
И езерото.

16/28
На пролет, сè се
Раѓа, а јас умирам.
Јас сум обратна.

 

14/28
Сонцето ми е
најдобар пријател и
вечен сопатник

15/28
Да, сама сум, но
никогаш осамена
Не заборавај

16/28
Под мојов чадор
Ќе го собере цел свет
Ќе дојдеш ли ти?

 

16/28
Си ја избришав
прашината од срце
и од полици.

 

16/28

Наместо кафе,
Купи ми книга. Ќе ме
Освоиш за миг.

 

16/28

Секој ден гледам
за љубов гладни, жедни
со стомак сити.

Љубов како збор
без значење, без чувства
обично, празно.

Се троши, драги
луѓе, се троши како
гума на молив.

Го трошиме на
било кој без ни малку
свест, жар ни доблест.

Обезвреднети
чувства, накитени со
зборови празни.

 

Време немам ич.
А сите ме тераат
Да им помогнам

Знам дека лошо
Звучи песната моја
Подобра - утре.

И денес му е
Роденден, нека му е
Среќен, без мене.

лошо, лошо

 

17/28

Годишнина

Никогаш не сум
Им придавала важност
На датумите.

Знај, не живеам
Јас за бројките, туку
За моментите.

 

Сонот со очи
Широко отворени
Ни дава живот.

Кој не мечтае
Не живее вистински,
Џабе постои.

 

17/28

Измисли ми ти
апарат магичен кој
ќе слика чувства.

Апарат кој ќе
оживува мигови
среќни, безгрижни.

 

17/28

Среќен си. Сфаќаш
Дека живееш нечиј
Цел животен сон.