Хаику поезија

^
Виножито, хаику-то треба да биде составено од 17 слогови, редоследно: 5-7-5.

 

23/28

Како бродче од
Хартија, ќе те пуштам
Да отпатуваш.

Не знам дали ќе
Се вратиш, и дали ќе
Се сретнеме пак.

Засекогаш ќе
Ти го чувам местото
Во срцево, знај.

А ако не се
Вратиш, од спомените
Ќе живеам јас.

 

OOOO..Mалку ми е појасно, ама пак се мислам некако ....

 

После Ана не се пишува Хаику, како третооделенска песничка моево во споредба со нејзиниве


23/28

Лист по лист
ќе процути цвет, пролет
в час ни доаѓа.

Нека расцути
и љубовта во тебе
разелени се.

 

20/28
Нема да кивнам
ако ти не си покрај мене
со тие очи.

Да ми подадеш
марамче и шолја чај
и скриен бакнеж.

21/28
Обои ми го
срцето во боите
на еден паун.

За кога ќе ти
го отворам да не ти
биде досадно.

 

24/28

Највкусно кафе
ми е она после долг
ден. Заслужено.

 

24/28

Се мразам себе
кога мрзата ќе ми
надвисне мисли.

Како облак полн
со дожд стои над мене,
ме депримира.

Има ли лек за
ова чудно чувство на
неисполнетост?

 

25/28

Најдобрата инвестиција

Знај, најдобрата
Инвестиција не е
Во недвижнини.

Ниту некакви
Хартии, обврзници
Или акции.

Штом тркалото
Се врти, минливи ќе
Бидат нештата.

Но, има една
Инвестиција која е
Исплатлива.

Единствено во
Неа вреди секогаш
Да се вложуваш.

Луѓето можат
Да ти земат сé, само
Знаењето не.

Ништо да немаш,
Знаењето пак ќе те
Направи моќен.

Со посвета за татко ми - човекот кој ме научи да учам

 

25/28

Нижи зборови
како бисери, еден
по еден, вредни.

Раскажувај ми
приказни за добра ноќ
да те сонувам.

Насмевни ми се
повторно ѓаволски ко
тогаш и љуби

Љуби ме како
да нема утре, денес
и засекогаш.

 

Хипстер, царице,
твојата песна е сон,
рашири крила.

Летни високо,
од таму гледај долу,
не замижувај.

Од горе види,
ништо не личи исто
полетај без страв.

 

26/28

На хоризонтот
зајдисонце, јас и ти
во кабриолет.

Френк Синатра на
радиото, срцата
ни ги спојува.

Вакви нешта, не
се случуваат само
во филмовите.

 

Captain-Omni ти благодарам за хаикуво, денот ми го направи
Башка што уникатен си, до сега никој не ми посветил хаику

26/28

Неописливо,
Како оној мирис на
новороденче.

Бесценето,
Како оној мирис на
новата книга.

Најомилено-
твојот мирис на мене,
совршен парфем.

 

По диетата

Чувството кога
Пантaлoните ти се
Веќе големи.

Комплиментите
Секој ден се' побројни
Многу ми годат.

 

27/28

Пушти ја Као
Какао, утрински да
Ме разбудува.

Па направи ми
Какао, сетилата
Да ги расонам.

Во мирисот и
Твоите бакнежи јас
Да се изгубам.

 

27/28

Колку години
мислев дека имам се
а немав ништо.

Мислев дека е
љубов, сигурност, страст, но
сум се лажела.

Душава ми е
празна, неисполнета,
осамена сум.

Зборовите ги
нема исчезнаа и
страста бледнее.

Ми велат ајде
насмевни се, ќе биде
се во ред утре.

И утре дојде,
помина, но ништо не
ни се менува.

Дај му време на
времето, можеби е
мудрата мисла.

Но јас немам ни
грам трпение веќе
за чекањето.

Уште ја барам
магичната гумучка
што брише болки.

 

Заостанувам цела недела поради обврски на факултет, но пишував по едно хаику на ден, иако не успеав да ги објавам тука. Еве ги сите наеднаш! Поздрав до сите девојки кои го прифатија и комплетираа предизвикот

22/28

Јас сум овде, а
ти си таму. Заедно?
Во вечност само.

23/28

Фотографии.
Насмеани лица и
стари спомени.

Само таму сме
останати заедно
и така среќни.

24/28

Ни премалку, ни
премногу. Зборуваш ти
како хаику.

25/28

Многу често се
фаќам како и` бегам
на реалноста.

„Само сонувај“
Ми велеше мајка ми
— мојата мантра.

26/28

Прво заслужи
го мојот ум. Потоа
моето тело.

27/28

Здодевноста те
убива само ако
ти и` дозволиш.

28/28

Забележа ли?
Веќе е март. Пролетта
ни е на врата.

Ќе дојде и мај.
И збогум за кратко, зар
вака требаше?

Ова ли е тој
толку озогласен крај?
Мило ми беше.

 

Ете така, си помина и овој месец.
Се изненадив кога видов колку феминки го прифатија мојот предизвик и навистина ми е мило што ја испишавме темава овој месец.
Убаво го одбележавме февруари - најкраткиот месец посветен на накратката песна

По тој повод, еве го и моето последно хаику за месецов, со кое го завршувам предизвикот.

28/28

Помина уште
еден месец, на прагот
март веќе чека.

Го испишавме
и овој февруари
со поезија.

За секој ден по
една песна, убав ни
беше месецов.

Но, ако е крај
на месецот, не е крај
на творењето.

Доаѓа пролет
и со себе ги носи
убавините.

Убавините
кои во нас ќе будат
инспирација.

Убавините
за кои вреди ние
да пишуваме.

Секоја творба
на пролетта е вредна
за поезија.


Се надевам дека крајот на предизвикот нема да биде и крај на пишувањето во темава.
Не знам за вас, ама мене хаику поезијата ми е многу заразна и забавна, па сигурна сум дека пролетта ќе биде многу инспиративна

 

Пролет доаѓа
секаде среќни лица
насмевки многу.

Само јас плачам
тагата за тебе ме
убива мили.

Уште колку ли
денови тажни има
неспокој гори.

 

28/28

Сакам да одам
во Њујорк да летнам јас
далеку од се.

Да го прошетам
сиот свет или барем
половината.

Како и ова
последно хаику ја
пуштам желбава.

Некои велат
кажи ја на глас нема
да се оствари.

Јас мислам ако
вистински ја посакаш
исполнета е.

Желби имам рој
ама ниедна не е
толку сакана.

Сакај и светот
ќе биде твој и само
твој-засекогаш!

 

Пролет

Пролетта мила
Мартинката на рака
Ја најавува.

Кога е пролет
Радоста е бескрајна
Сите сме среќни.