Чување на тајна е невозможна мисија

Возможно е, зошто да не.
Во принцип не сакам да издавам свои работи никому, дури ни на некој најблизок зошто пуста параноја ќе ме изеде со помислата дека штом сум отворила уста да кажам на еден одма цел свет ќе дознае - иако имам доверба во тој еден. Затоа, молчењето ми е најубав избор.
Не сакам баш ни да ми доверуваат ептен нешта во тајност, но кога веќе некој нешто ти кажал што ќе правиш, не е дека можеш да му ги вратиш зборовите. Сепак, не одам по улица на разглас да раскажувам. Тоа што ми било кажано го пикам таму позади во некое прашливо ќоше од мозокот и се правам дека не постои, воопшто не мислам на истото зошто не е моја работа, и немам никакви желби и потреби да прераскажувам никому ништо.

 

Дека имаш почит, да, приметив...затоа кажа дека сум дошла од кајгана да тролам..абе иди летај

 

И почитта се заслужува, де. Плус ова не е темата

 

Верувај ми, совршено те разбирам

Можам да замислам како се чувствуваш бидејќи и самата чувам една мрачна, гробарска, грозоморна тајна која буквално никој жив човек не ја знае, дури ни моите родители а ме гуши буквално секој ден.

 

Да, јас чувам тајни. И мои и туѓи. Тие што ми се блиски, знаат дека што ќе ми кажат, останува кај мене.

 

Добредојде во клубот.

 

Е точно тоа, тајна што ме гуши и едвај чека да го види денот..до кога може да се издржи ..и дали може воопшто..затоа и пишав дали е невозможна мисија!??

 

Кога на некого му веруваш безусловно и ти е најблизок, ќе му ја довериш тајната која и те како ти е битна. Ама кога ќе видиш дека јазикот не си го држи врзан, тајните си ги чуваш во себе, па макар и да експлодираш. Животот ни дава убави лекции, дефинитивно.

 

Може да е твоја лична тајна, можно е да си несакајќи сведок на тоа...не секоја тајна е кажана од некој...

 

Не е туѓа, моја си е.
Да речам дека ме плашат последиците од тајната, па ми е помило кога само јас си трпам.
Не сум се нафатила, сама ме најде.

 

Да, невозможна е, ако е некој лајпрда.

 

@sjdgo што е лајпрда?

 

Па кај мене е спротивното, колку и да е болна тајната, не дозволувам никој жив да дознае за неа и буквално сум подготвена се да сторам ...

 

А што правиме кога човек сам страда со својата тајна? Поради нешто што не се осмелува да го каже никому и тоа нешто толку му тежи, што го спречува нормално да живее?

Не знам дали е поради голема недоверба, дали е поради лоши поранешни искуства, но јас имам една т.н. тајна што не собирам храброст да ја споделам со никого, а потребно ми е.

Што би направиле вие во тој случај?

 

Ти благодарам што ми објасни, воопшто не ги знам овие нелитературни зборови...

 

Кога е некој изветреан и многу зборува, го викаат лајпрда.

 

Затоа душо во воведот на темата пишав дека многу анализи докажале дека такви тешки тајни делуваат на мозокот, човекот станува анксиозен, депресивен, не може да се фокусира на своите обврски идр...