Како "дечишта" може сум чувала . Јаките тајни де ( оговарања за овој оној, љубовни тајни и фамилијарни по некои). Мои "тајни" не чувале. Не сакам никој да ми кажува тајни па и да ми рече ќути на никој не кажувај, само ти знаеш. Не можам психички да се оптеретувам а и ако ти е тајна нека ти биде никој не треба да знае.... Едвај додржувам нешто од мајка ми кога ќе ми каже сестра ми да не и кажувам. Имам една тајна од татко ми. Мајка ми ме препукна оти не знам да си го држам јазикот за заби мораше да кажам дека јас знам Дел морав да кажам ... Иии, чував тајни на баба ми од дедо ми, кога ќе направеше беља низ куќа ( читај ќе му фрли алишта, ќе си купи џемпер од тетекс или ќе работи се на скапа струја-а потоа поим нема зашто толку голема сметка али ова за мир у куќа ) Значи мои тајни не кажувам а не сакам ни да ми кажуваат. Нити лични нити професионални. ( за тие вторите и договор се има потпишано ).
Оф ми текна кои се единствени тајни кои не можам да ги сокријам. Кога имам спремено подарок за некој, ама треба да помини малку време - е одвај, одвај доќутвам. Па почнав да одам поклони да купвам на дено на роденденот само за да не мора да ќутам долго. едит. То важи само за поклони кои јас сакам да ги подарам, а не некој друг да ми кажи што сака да подари на заеднички пријател.
