Кога некоја личност ќе ти каже : Знам како ти е и како се чувствуваш и потполно те разбирам. И после одреден временски период доаѓаш до заклучок дека воопшто не знаела и дека воопшто не те разбрала. Чудесно нели???
Чувството кога денот ќе ти почне супер, па после наеднаш од никаде некаде се тргнува надолу ... сите у исто време те напаѓаат, од сите страни те гаѓаат, а ништо не си им згрешил.
Чувството кога ми се наежува целата кожа од твоите допири. И чувството кога размислувам и се навраќам на тоа додека не си тука и пак ми се наежува кожата.
ЧК пробуваат да те направат глупа а ти си како: Аха, да,така е Им го фураш филмот до крај и на крај само Кој кого ќе прави глупав???
Уште полошо е кога баба ти или мајка ти ќе го извади албумот со такви слики за да им покаже на твоите пријатели кои ти дошле на гости. Се со цел да видат каков си бил како мал.
Не можеш да ја отвориш залепената кеса и да ги собереш ситните пари од кусурот а позади тебе 5 души те стрелаат со отровни погледи
Чуството кога немаш концентрација, кога во главата ти е хаос, а треба да биде ред. Кога само лошо мислиш и чувствуваш...кога психички се спремаш за полошото за да не се разочараш.