Болна тема за секоја млада деојка која сака да стане мајка, тема на која никој и несака да помисли. Но секако такви работи се случуваат и затоа треба да се размислува уште пред да се дојде во таква ситуација. Што би направиле доколку докторите ви кажат дека вашето дете ќе биде со некаков недостаток(инвалидите) но кој не е опасен по живот. Дали би се одлучиле на Абортус, или би го родиле и со тоа би презеле обврска да се грижите за него, без оглед на се, иако свесни дека треба да направите многу одрекувања и жртвувања, речиси цел живот.
Колку што знам, недостатоците се откриваат начесто 16-20 г.н, кога за абортус веќе е предоцна. Во тој случај докторите треба да дадат препорака за абортус, ако има потреба. Не е прашање на лична одлука, туку треба да има потврда од комисија. Многу зависи од тоа за каков недостаток се работи. Ако се работи за нешто посериозно, и ако има можност за абортирање, јас би абортирала. Не поради тоа што тоа ќе бара од мене откажувања и жртви туку затоа што нашето општество е немилосрдно кон лицата со посебни потреби. Многу пати се случува некои недостатоци да се откријат откако бебето ќе се роди. Се навикнува и на тоа. Луѓето се прилагодливи суштества, на се' се навикнуваат.
Јас 8 месеци одев на контроли и на матичен и на приватен гинеколог и за тие 8 месеци се беше ок со бебето се е ок се е ок ам ана крајот се породив на 8 и ништо не е ок бебето со аномалија на рбетот и мозокот И сега што ????? Касно е за било што да се предземе освен да се молиш на господ да ти се управи бебето Татко ми сакал еден од гинекологот да го задави му влегол и за врат го фатил ама не е ни тоа решение ,па така си се помирив со судбинатана свои 19 години со прво бебе дека ете така било пишано така требало да биде Имаше и нервози и проблеми и плачки и социјални работници да не го даваем во дом на што јас никогаш не помислив а не пак да го дадам и од некои си прогнози најцрни што даваа за него сега после10 години сме си нај нај ок Имаше кризи операци и ред други неубави работи ама сепак сум благодарн ана господ што го остави живо да се радуваме на него
Браво мајка, да се сите жени како тебе нема да има толку тажни дечиња по светов, за жал постојат и мајки кои си ги фрлаат и своите задрави прави деца, со пресечени јазици и по контењери ЖАЛНО. Сепак БРАВО за тебе уште еднаш.
Личен избор е секако, зошто ако бебето има потврдена аномалија (пример преку амниоцинтеза), Комисијата не одлучува дали смее да се направи абортус или не, туку мајката. И` ги предочуваат сите проблеми и компликации што би можело да ги има во текот на животот, и оставаат на родителите да одлучат. Јас искрено, ако е ПРЕТХОДНО утврдена аномалијата, мислам дека би абортирала....ма не сакам ни да размислувам, скраја да е
Не знам, зависи каков недостаток ќе има. Ако е нешто големо, можеби би го абортирала, не дека јас нема да го сакам ако има недостатоци, туку бидејки тој ќе страда. Секако дека јас ќе му ја пружам целата моја љубов, и ќе бидам со него што и да се случи, но на светот има секакви луѓе кои ќе го исмеваат поради тоа. Не сакам моето дете да страда. Но секако дека ако е предоцна за абортус нема да го фрлам детето на улуца, како некои...
Мене ме интетесира што знаете во врска со споени прстиња на нозете второто и третото..односно расцепот не е доволен како кај другите прсти...дали има некоја интервенција ова да се среди..?... Побарав на интернет не можам да најдам нешто што ќе помогне...јас се породив и се соочив со овој проблем...ве молам за мислење
Татко ми до ден денес е баш на тие прсти така... инаку може да се среди, но мислам до две годинки нема да ти дозволат бидејки не е убаво толку мало да прима анестезија (ептен ако мора), но ако е нешто што може да почека, поубаво подоцна. Баш имам и другарка само на едната нога така, па си има тетоважа како испрекинати линиички со ножички
@edajagmur и моите на десната нога се споени,не се целосно но пола и повеке се..И никогаш не сум размислила за операција..И кај мене се вториот и третиот прст.
Во врска со прстите имам читано дека тие луѓе што се така родени имале моќ во себе..... Исто била и Баба Ванѓа може ке ми се изнасмеете но ова го имам прочитано.... Може хируршки тоа да се среди но зошто ако не пречи. И на моето бебе на двете нозе прстињата на нозете до малото прсте му се малце подоле од другите и се надевам нема да и пречи и со тек на време ке се среди тоа.
И јас се надевам да не и смета тоа...сега ќе пратам..да потпорасни малку..во случај ако е премногу видливо и смета ќњ прашаме за некоја интервенција...ако не фала на бога што со толку сме поминале..има се и сешто...
Се разбира дека за ова постои хируршки зафат со кој ќе ги раздвојат, имам слушнато за вакви случаи. Но сепак мало детенце е и јас не би го подложила на такво нешто, тоа и не е некој проблем. Дури според мене е најдобро кога ќе си порасне самото да си реши. Сепак не станува збор за некој голем и очигледен деформитет.
Мене тоа ми е страв да не е многу очигледно па да се чувствува поинаку од другите...итн....само споредувам на секое до каде би биле слепени кога ќе порасне....се надевам се да биде во ред...
Јас сум со малце криви палци одкога знам за себе, а не сум родена така туку постепено сами што се сомневаат дека е од кондури. И чуството е бедно се што носам е да е напред затворено да не ми се гледаат и скоро половина од летото сум во чорапи.
Odamna ne e aktivna temava no nekija mamicka ako ima iskustvo da preporaca dobar plasticen hirurg koj raboti so decinja?. Na prijatelka detenceto ima nekoj problem so raceto pa ako mozeme da pomognime barem so preporaka na dobar doktor.
