Во еден миг само сакам барем за кратко време од животот да бидам среќна како другите.Секогаш кога мислам дека сум среќна излегува нешто што ме `спушта`. Од секогаш сум сакала да имам среќно детство но како кога имам толку важни личности изгубено во самото детство,луѓе со кои како мала се поврзував и еден по еден ме напуштаа.Тогаш можеби бев мала и незнаев но сега сум поголема и ги сфаќам работите..Грдо е чувството да имате толку многу желби а ни една да неможе да ви се оствари..Но и покрај све сум среќна што имам родители и брат кои се тука но и секогаш се молам да се врати една другарка која ми беше како сестра жалам што со неа сум разделена..
Сакам да имам една куќа( може и по скромна не мора ваква)каде што ќе можам на раат да си живеам со дечко ми,сами,да си уживаме а не свекор и свекрва хмммм...........................................................