Што би си кажале...

“Не беше Ленка родена, за тие пусти тутуње“

 

Ај смирено. Прости се, жити сè не паѓај на нивно ниво.

 

Абе нека кршат глава другите, не постои поважен човек од човечето шо го чуваш у стомак. Мораш да бидеш силна за него!

 

I'm a lupus strong.

 

Не се договоривме вака..

 

Волк самотник!

 

Свести се..

 

Не се враќај таму каде што знаеш дека нема иднина.

 

Пушти ги.Ти си знаеш најдобро.

 

Дај бе човек врати се шо ти е ?

 

Никој не е заслужил да му се објаснуваш и да му се правдаш. Ич уво да не ти чуе за „шо ќе речат комшиите“.

 

Pochni da zivees za sebe na prvo mesto.

 

Многу мразам ко че го извлечам од мене идиотот ропакот оној, што вистината му ја лепи на луѓето в лице на лошиот начин. Но, како и да ја вртиш дали на фин и културен начин или пак на лош и идиотски начин, крајот е тој.

Биди малку попаметен и одиграј подобро, вака не бива.

 

Бурко една, брукосана.

 

Не се откажувај

 

Нема потреба да се докажуваш на злобници.... Колку и врвно да ти се на направени колачињата, колку и добро да ти е поставена масата колку и да си успешен злобниците ке ти најдат нешто за што ке ја извртат приказната.... Живеј си за себе и за сопругот и девојчето тие се најбитни и се што правиш за себе и за нив правиш.... И верувај дека си за нив најдобра мајка сопруга и твоите колачиња се најубави за нив како и се нивно за тебе

 

Внимавај, оти сè што ќе кажеш без срам ќе ти се плукне в лице колку и да си на место. Тоа секогаш доаѓа од помалку вредните, "жртви" што сами не се справиле со битни животни ситуации.

 

Како можи бе анксиозност да ти се појавува ко ќе се бориш за себеси и за бебето...
Посебно за бебето ?
Исконтролирај ја веќе...